به گزارش خبرنگار مهر، یکصد و ششمین شب از شبهای بخارا که به بزرگداشت زندهیاد عبدالحسین زرینکوب اختصاص داشت، عصر روز دوشنبه 25 دیماه با حضور جمع زیادی از چهرههای فرهنگی و با همکاری موسسه فرهنگی هنری ملت، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی، دایرةالعمارف بزرگ اسلامی، کمیسیون ملی یونسکو در ایران و گنجینه پژوهشی ایرج افشار در کانون زبان فارسی برگزار شد.
در این برنامه عظیم زرینکوب برادر زندهیاد عبدالحسین زرینکوب آخرین شعر سروده شدن او با عنوان «در راه بازگشت» را برای حاضران قرائت کرد.
در ادامه گفتار زندهیاد ایرج افشار درباره عبدالحسین زرینکوب قرائت شد. افشار در این نوشته ضمن اشاره به اولین دیدارش با وی در سالهای 1325 و 26 و زمانی که وی (زرینکوب) به تهران آمده بود، گفت: من از سال ورود او به شهر تهران که برای تحصیل به دانشگاه آمد، از دوستی پایدارش بهرهور شدم و به لذت مصاحبت و شنیدن ظریفههای او و همسخنیاش در کوه و شهر و سفر و همکاری فرهنگی رفیقانه در چند مرحله مفتخر آمدم.
در ادامه گفتار ایرج افشار آمده بود: اگرچه خانلری یکی از استادان رسمی زرینکوب در دانشگاه بود، به گمان من نخستین کسی است که قابلیت ادبی زرینکوب را نمایان ساخت و با نگارش نقد معلمانهای بر جزوه او، او را برکشید و با درج مقالات او در سخن طبعاً از بالندگان او بود. زرینکوب در دوره دکتری ادبیات بیش از هر کس از فروزانفر آموخت.و چنان مجذوب شده بود که پس از درگذشت او (فروزانفر) قلم برگرفت و در رثای او مقاله نوشت.
ایرج افشار در نوشته خود، ترجمه مقالاتی از دایرهالمعارف اسلامی (به زبانهای فرانسوی و انگلیسی) تألیف مستشرقان را که در هلند به چاپ رسید بود، از کارهای مهم زرینکوب دانسته و همکاری او را با مجتبی مینوی در موسسه انتشارات فرانکلین برای تألیف لغت فارسی، حائز اهمیت بسیار توصیف کرده بود.
وی همچنین به بیماری زرینکوب در سالهای دهه 1351 ـ 1360 اشاره کرده و نوشته بود: او در این دهه دو بار سخت بیمار شد. نخستین بار در سال 1353 عارضه قلبی در او ظاهر شد و به خیر گذشت. بیماری دلشکنی که در تن او خانه کرده بود در بهار 1357 با هیبتی سختتر بر او حمله آورد. در آن حال به من گفت فلانی حال خوشی ندارم و نمیدانم چه باید کرد. من به دکتر هوشنگ نهاوندی گفتم. ایشان بیهیچ تأملی ترتیب بستری شدن او را داد و پزشکان قلب را به معالجه او واداشت.
در ادامه گفتار افشار آمده بود: زرینکوب پس از اینکه بهبودی نسبی یافت، به آمریکا سفر کرد. نخستین جراحی بر روی قلبش در آنجا انجام شد. در نامه 20 مردادماه پس از خروج از بیمارستان به من نوشت:«... نمیدانی اقدام سرکار به بستری کردنم در بیمارستان دکتر اقبال چقدر به موقع بود. چون بعد از چندین هفته که آنجا بستری بودم در کلیولند بلافاصله بعد از ورودم به کلینیک، ضرورت و فوریت جراحی قلب تأیید شد. اینکه باید چقدر از تو متشکر باشم البته بستگی به باقیمانده عمر دارد که چه کاری بتوانم کرد. احتمال دارد اوایل مهرماه انشاءالله عازم ایران شوم. فعلاً از دوستان هر کس آنجا هست، یک به یک سلام برسان. قربانت.»
افشار همچنین تالیف، تدوین و ترجمه حدود 400 کتاب، مقاله و اثر پژوهشی را به قلم زرینکوب، یک کارنامه مثالزدنی توصیف کرده بود. در ادامه شب بزرگداشت عبدالحسین زرینکوب «روایت یک شاهد عینی» نوشتهای از زندهیاد قمر آریان (همسر وی) توسط فاطمه جعفری قرائت شد.
در این مراسم همچنین بهاءالدین خرمشاهی محقق و مولف پیشکسوت در سخنانی با اشاره به جایگاه زرینکوب در تاریخ ادب و فرهنگ ایران، یک قصیده و چند رباعی را که برای وی سروده بود، قرائت کرد و در پاپایان هم فیلمی از سخنرانی زندهیاد زرینکوب در 20 اسفند 1376 با عنوان «فرهنگ چند صدایی و فرهنگ تکصدایی» پخش شد.
یکصد و ششمین شب از شبهای بخارا با رونمایی از شماره تازه منتشرشده مجله بخارا (شماره -90-89) از سوی ژاله آموزگار، بهاءالدین خرمشاهی، کارلو چرتی، صادق سجادی و سید کاظم موسوی بجنوردی، به پایان رسید.
در این برنامه چهرههایی مانند حورا یاوری، بهاءالدین خرمشاهی، جواد مجابی، غلامرضا امامی، سیدمحمد کاظم بجنوردی، پرویز همایونپور، توفیق سبحانی، غلامحسین سالمی، ژاله آموزگار، اصغر علمی و عنایتالله مجیدی، کارلو چرتی رایزن فرهنگی ایتالیا در ایران و اسدالله امیری، رایزن فرهنگی افغانستان در ایران حضور داشتند.
نظر شما