به گزارش خبرگزاری مهر، اعتقاد مسلمانان بر کامل بودن دینشان و نیز ضرورت انطباق رفتارهای مسلمانان با آن، موجب گردید تا کوششهای زیادی از سوی دسته ای از دینداران و به ویژه حاکمان صورت گیرد تا خویشتن را پایبند به دیانت و رفتارشان را مورد تأیید دین نشان دهند.
در این میان از آنجا که این امر می توانست با روایات پیشگوییکننده حداقل برای توده مردم قابل اثبات باشد، از این رو این افراد تلاش داشتند تا با ساخت این روایات، مؤیداتی برای رفتار و حکومت خود بیاورند.
هدف این پژوهش، شناسایی روایات ساختگی از واقعی است و تبیین این که چه دسته از روایات و اخبار به حکم نگرشهای مؤمنانه پدید آمد و چه میزان آنها تابع اغراض و اهداف سیاسی یا فرهنگی و اجتماعی رخ نمودهاند و کدامین آنها به راستی از مبدأ حق صادر شدهاند.
مؤلف با جست و جو در متون کهن اولیه، ذهنیت عرب پیش از اسلام و آبشخور آنرا دربارۀ غیبیات مطرح کرده و با ذکر نمونههای بسیاری، به ارزیابی آنها پرداخته است.

در این نوشتار، نخست توصیفی از ابعاد جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جهان عرب در قبل از اسلام ارائه شده و حوادث مهم رخداد نموده در این بلاد، به ویژه سرزمین «حجاز» بیان شده است. آنگاه دیدگاه قرآن و حدیث در ثبت وقایعنگاری بیان شده و به معرفی افرادی از صحابه در ارائۀ اخبار و حوادث زمان صدر اسلام و تأثیرگذاری آنها در به وجود آمدن این حوادث پرداخته شده است.
در ادامه، نگارنده به بیان مهمترین حوادث «صدر اسلام» تا زمان حکومت امویان، به ویژه جنگهای صدر اسلام، جنگهای حضرت علی (ع) در زمان خلافت «واقعه عاشورا»، «قیام مختار ثقفی»، «قیام زید بن علی» و ظلم و ستم حاکمان اموی میپردازد.
نظر شما