به گزارش خبرنگار مهر، دو سال از شروع بحران سوریه گذشته و هنوز این سؤال اساسی که از همان ابتدا ذهن علاقمندان به پیگیری اخبار رویدادهای منطقه را به خود مشغول کرده بود، پاسخ چندان مستدلی از سوی رسانه ملی کشورمان نیافته است که آیا آنچه را در سوریه میگذرد میتوان امتداد انقلابهای عربی منطقه تلقی کرد یا این یک توطئه جهانی برای ناامن کردن کشوری چون سوریه است؟
از ابتدا اخبار رسانههای منطقه و جهان حاکی از وقوع جنایتی بزرگ و قتل عامی وحشتناک به دست قوای حکومتی سوریه بود. رسانههای غربی و عربی با تمام قوا اخباری را درباره رفتار حکومت اسد با مخالفان پخش و مخابره کردند که تصورش هم سخت بود، چه رسد به باور آن.
اما این هجمه رسانهای وقتی با برخورد انفعالی و عدم پاسخ قاطع و پیگیر رسانه ملی مواجه شد، دروغهای بزرگ رسانههای خارجی پررنگتر شدند و حتی باعث شد آنها در مقطعی با دروغ و اغراق و واژگون جلوه دادن حوادث، پیروز از میدان بازی رسانهای خود که در حقیقت یک جنگ تمام عیار بود، خارج شوند.
اینچنین، رسانهها در مدت کمتر از 3 ماه تعداد کشتههای درگیریهای سوریه را به 30 هزار نفر رساندند و مخاطبانشان این موهومات را باور کردند و این همان اتفاقی بود که دولتهای غربی و برخی کشورهای عربی به دنبالش بودند.
اگرچه ثمره آتشی که این رسانهها برافروختند به انتظار آنها که سقوط نظام سوریه و اسد بود جامه تحقق نپوشاند، اما سبب شد جنگ ادامه یافته و حالتی فرسایشی به خود بگیرد.
در این بین رسانههای فارسیزبان بیگانه هم درست همان مسیری را رفتند که شبکههای الجزیره و العربیه و... دنبال میکردند.
در این فاصله همچنان شاهد پخش برنامههای چندانی از رسانه ملی نبودیم، تا اینکه بالاخره بعد از چهار ماه رفته رفته رسانه ملی نیز واکنش محکم و قوی نشان داد تا شاهد حضور تحلیلگرانی چند جلوی دوربین رسانه ملی باشیم.
اینچنین حتی با وجود آغاز دیرهنگام این رسانه در پوشش اخبار سوریه، همین مختصر رویکرد توانست فهم عمومی جامعه را نسبت به اتفاقات سوریه تا اندازهای بالا ببرد. اما این برآورنده همه انتظارها نبود.
مجموعه مستند "بحران در سوریه" که مدتی است از شبکه خبر پخش میشود آغازی امیدوارکننده از کاری است که با رویکرد درست و با برخورداری از استاندارد فرمی و محتوایی لازم برای چنین برنامههایی در رسانه ملی شروع شده است. اگرچه زمان پخش نامناسب آن را تحت الشعاع قرار داده است که میتواند اصلاح شود.
نظر شما