به گزارش خبرنگار مهر، 23 ربیع الاول سال 201 هجری، نور الطاف خداوندی بر پهنه تفتیده خاک قم گسترده و دختری از اهل بیت آفتاب مهمان این شهر شد که امروز نه تنها در مدینه قم بلکه در دل اهل آن حرم دارد.
بنت موسی بن جعفر(ع) همچون نگینی در میان انگشتری؛ شهر قم را زینت و ارزشی بس ناگفتنی بخشیده است.
از یمن حضور فاطمه معصومه (س) است که قم کانون قرآن و عترت است و این گوهر وجود اوست که همچون چراغی سال های سال مکتب عصمت و ولایت را در این شهر راهبری کرده است.
آری، وقتی باران کرامت او بر وسعت کویر قم چکید، دریایی از جود شکل گرفت که تا امروز هر طالبی را اسیر و نمک گیر سخاوت بارگاه کبریایی اش کرده است.
خسته راهی نیست که در پناه او آرام نگیرد و دل خسته ای نمی توان پیدا کرد که در حریمش پرواز کند و جلد این آستان نشود.
اینجا زائران با اشک دیده وضو می گیرند و جان ها را شستشو می دهند.
براستی کدام بغض است که چون با برق گنبدش برخورد کند، نفس گیر نشود و حلقه وار از چشمان ملتمس سرازیر نگردد.
حیا و نجابتت، جلال و وقارت، محبت و مهربانی ات، جود و کرامتت و ... براستی کدام خصلت تو بانو مرا این چنین زمین گیر خاک قم کرده است که یارای کوچ به هیچ سرزمینی جز اینجا را ندارم و چه خوب گفته است آن که سرود؛ "قم قلب مهربان زمین است".
حریم امن تو کافی است تا هر پریشان حالی را برای یک عمر مقیم وسعت نگاه و دست به دامن پرمهرت نگه دارد.
بانو قدم زدن در صحن و سرا و دست به دعا شدن در ایوان طلایت را با هیچ چیز نمیتوان معاوضه کرد.
عجیب نیست که هر صبح و شام ملائک برای طواف تو رو سوی قم می کنند و گشایش دری از درهای بهشت را به سوی قم و بارگاه تو نوید داده اند.
..........................
الهام رحیمی
نظر شما