حسین معززی نیا منتقد سینما درباره فیلم سینمایی "برلین منفی 7" به خبرنگار مهر گفت: اگر به این فیلم از نظر صنعتی نگاه کنیم، نقص چندانی در آن مشهود نیست. فیلم از نظر فنی سر و شکل و فیلمبرداری معقولی دارد، کارگردانی به معنای فنی خوب است. بازیها استاندارد است و از این جهت نمیتوان بر آن خرده گرفت اما مشکل جدی آن فیلمنامه است.
وی افزود: شاید این ایراد به ایده اصلی برگردد. با تماشای فیلم برایم این سوال پیش آمد که هدف گیری اصلی آن چیست؟ نمایش رنج ها و آوارگی های جنگ زده های عراقی؟ اگر صرفا این بوده که می شد آن را در داستان های دیگر هم تعریف کرد. اما "برلین منفی هفت" آشکارا پناهنده شدن این افراد و موقعیتی را که به این واسطه برایشان اتفاق می افتد، بازگو می کند.
این منتقد یادآور شد: فیلم از این منظر تصویر قابل قبولی ارائه می‌دهد به این معنا که پناهندگی راه حل خوبی برای کسانی است که جنگ زده شده اند. چون در نهایت مشکلات این خانواده حل می شود. عاقبت آنها هم به خیر می شود و بچه هم که به حرف می آید. به نظر می رسد فیلمساز یا در ترکیب وسیع تر تمام کسانی که خواسته اند این اثر ساخته شود از مرحله ایده تا سرمایه گذاری به بخشی از غرب حمله می کنند تا بخش دیگر را اثبات کنند!
معززی نیا با بیان اینکه "برلین منفی 7" در وضعیت زندگی شخصیتهایش پناهندگی به اروپا را پیشنهاد می‌دهد، تصریح کرد: این هدف‌گذاری برایم عجیب بود. فیلمنامه نیز از نظر کیفی مشکل داشت. فیلم دارای ریتم کشنده ای است. قصه در مجموع بیش از 30، 35 دقیقه نبود و فیلمساز با مکث زیاد و تأکید بر جزئیاتی که نمی دانم چه کارکردی داشت فیلم را کش داده بود. برخی لحظات بی معنی بودند. مثلا لحظه تنهایی آدم ها کمکی به فیلم نمی کرد.
وی با تأکید بر خانواده شخصیتی که مصطفی زمانی نقش مرد آن را بر عهده داشت، ضروری بودن وجود آنها را پرسش‌برانگیز خواند و گفت: از طرفی فیلم توضیحی نیز ارائه نکرد که رژین همسر این شخصیت کُرد کجا است و آنها کجا با هم آشنا شده‌اند و...؟ زندگی وکیل یا کارچاقکن هم زنجیره فیلم را کامل نمی کرد. این قصه کشش یک فیلم بلند را نداشت و "برلین منفی 7" پر از خلأ بود.
این فعال رسانهای در پاسخ به اینکه آیا این اثر می تواند یک فیلم بین المللی به حساب بیاید، اظهار کرد: این اثر از منظر یک فیلم استاندارد پر کشش و یک درام درگیرکننده که بتواند تماشاگران تمام جهان را درگیر کند، فیلم قابل قبولی نیست و بعید می دانم جذابیتی برای عموم داشته باشد. ما باز از منظر تحت ظلم قرار گرفتن آوارگان عراقی ممکن است همدلی با فیلم داشته باشیم اما دلیلی ندارد تماشاگر جهانی از این منظر فیلم را تماشا کند. آنها دنبال یک داستان پرکشش و درام خوب ببینند که فیلم از این جهت مشکل دارد.
نظر شما