به گزارش خبرگزاری مهر، تولید این قطعات فوق باریک قلب، علم پزشکی را یک گام به تولید بافتهای مصنوعی با عملکرد بالا که برای درمان قلب آسیب دیده یا سایر اندامها نزدیک تر می کند.
این قطعات بافت قلبی از یک بستر هیدروژل استفاده می کند که با نانوماده تقویت می شود و به آن نانو لوله های کربنی گفته می شود.
محققان برای تولید این قطعات قلبی از بافت ماهیچه قلبی نوزاد موش و نانولوله های کربن با هیدروژل استفاده کردند. این قطعات جدید همچنین نشان دهنده یکپارچگی مکانیکی عادی و کارکردهای پیشرفته الکتروفیزیولو‍‍ژیکی بود.
علاوه بر این محققان موفق شدند که این قطعات نوآورانه دارای تأثیر حفاظتی مثبتی درمقابل سموم شیمیایی هستند.
دکتر علی خادم حسینی استاد یار دانشکده پزشکی هاروارد، بخش علم سلامت و فناوری هاروارد- ام آی تی و موسسه مهندسی الهام گرفته از زیست شناسی ویس به همراه دکتر مهدی نیکخواه، مسعود خبیری، محمد عزیزی، سو ریون شین، سانگ می جونگ مومن زلابانی ، کیکیونگ کیم، پینار زولتون، سانگ بوک کیم ، جیک کونگ، کای تاک وان، توماس پالاسیوس ، محمت دوکمسی، جوحی بائه، شیاوو تانگ این تحقیقات را ارائه کرده است.
نتایج این تحقیقات روز 30 ژانویه در مجله ACS Nano منتشر شده است.
نظر شما