مسئول كانون موسيقي دانشگاه تهران در گفت و گو با "مهر" ضمن بيان اين مطلب افزود: دانشجويان موسيقي بسيار سرد شده اند، حتي انرژي تشكيل يك گروه را هم ندارند و اولين سوالي كه در اين رابطه مي پرسند، اين است كه " براي چه گروه تشكيل دهيم؟" ، روحيه بچه هاي موسيقي بسيار خموده است و انگار قرار نيست كه اين شرايط تغيير كند.
" بشير فرامرزي" ادامه داد: كمبود بودجه براي اجراهاي دانشجويي هميشه وجود داشته است، امكانات اجرايي كم، امكانات صوتي ضعيف، نبود سالن و و ضعيت تجهيزات موسيقايي گروه هاي موسيقي از مهم ترين كمبودها محسوب مي شوند.
او به مشكل برگزاري كنسرت اشاره مي كند و مي گويد: ما براي برگزاري كنسرت هزار و يك مشكل داريم، اما كانون موسيقي سعي كرده است بيشتر اين مشكلات از جمله گرفتن سالن، چاپ بروشور و... را راحت تر كند. به هر حال برگزاري كنسرت در دانشگاه به همين شكل انجام مي شود. اما دانشجويان هم كاري نمي كنند كه اوضاع تغيير كند، آنها فقط متوجه كمبودها هستند و متوجه كم كاري هاي خودشان نيستند. نمي خواهند دررفتار حرفه اي خودشان هم تغييري ايجاد كنند.
مسئول كانون موسيقي دانشگاه تهران در ادامه اين گفت و گو يكي ديگر از دلايل خمودگي دانشجويان موسيقي و ركود گروه هاي موسيقي دانشجويي را در بالا بودن سن آنها نسبت به ديگر دانشجويان عنوان كرد و گفت: اغلب دانشجويان موسيقي به دليل دشواري قبولي در اين رشته چند سال پشت كنكور مانده اند و سنشان به نسبت ديگر دانشجويان بالاتر است، همچنين تعدادي از دانشجويان اين رشته از رشته هاي ديگر وارد رشته موسيقي شده اند، از اين رو اين بالا بودن سن، به خمودگي بيشتر اين دانشجويان كمك كرده است.
وي نبود ابزار كار براي دانشجويان موسيقي را از ديگر دلايل كم كاري خواند و گفت: وقتي يك داشنجوي موسيقي چهارسال زحمت مي كشد، سخت ترين واحدهاي درسي را با موفقيت پشت سر مي گذارد و مدركش را دريافت مي كند، تازه شروع بدبختي است! چون كاري با درآمدي كه شايسته زحمات او باشد، وجود ندارد. متاسفانه اين موضوع را دانشجويان موسيقي در طول تحصيل هم مي دانند. شما فكر كنيد در اين صورت افسردگي اولين چيزي است كه به سراغ آنها مي آيد.
او ادامه داد: هنرمند دوست دارد كه كارش را عرضه كند، دلش نمي خواهد كه كارش تنها در پستوي خانه خودش بماند، اما زماني كه امكاناتي براي عرضه كارش وجود نداشته باشد و يا گران تر از حد توانايي او باشد، خلاقيت هاي كمرنگ شده و كم كم از بين مي روند. متاسفانه سياست هاي كلي گروه هاي موسيقي هم تغيير نمي كند و از ريشه دچار مشكل است. ما بارها و بارها به مسئولين گفته ايم كه سرفصل دروس مشكل دارد و سرفصل ها براي يك دانشجوي موسيقي نه تازه هستند و نه جذاب، اما آنچه البته به جايي نرسد فرياد است.
فرامرزي به افزايش پذيرش دانشجو در رشته هاي مختلف موسيقي سنتي و كلاسيك اشاره كرد و افزود: امسال گروه موسيقي داشنگاه تهران 18 دانشجوي سنتي و 20 دانشجوي كلاسيك پذيرفت، اما هنوز سرفصل دروس همان سرفصل هاي قديمي است كه اگر براي ما بهترين استادان را هم بياورند، باز اوضاع به همين شكل باقي مي ماند، با تغيير يك استاد و آوردن يك استاد خوب هيچ چيز تغيير نخواهد كرد، چون پايه ها را كسي درست نمي كند.
نظر شما