موضوع مهمي كه بايد در اين زمينه به آن توجه شود عدم توجه وزارت بهداشت به شرايط و نيازهاي پزشكاني است كه براي گذراندن مدت طرح به مناطق دور افتاده اعزام مي شوند.
بسياري از پزشكان براين عقيده اند كه اجبار آنها براي گذراندن طرح آن هم در مناطقي كه حتي پزشكان بومي هم حاضر به ماندن در آنجا نيستند و با حقوقي كه از حقوق يك كارگر شركتي هم كمتر است به نوعي استثمار پزشكان است.
اما روي ديگر سكه مردم محرومي اند كه در مناطقي پست و دور افتاده زندگي مي كنند و فقط به اين خاطر كه توانايي زندگي در شهرهاي بزرگ را ندارد از بسياري امكانات و خدمات محروم مي مانند.
اما مساله مهم اين است كه گذراندن اين طرح هم باعث شده كه پزشكان بعد از سال ها تحصيل در دانشگاه عطاي شغل پزشكي را به لغايش ببخشند و هر كدام به دنبال كار ديگري غير از پزشكي بگردند.
پزشكان در مناطق محروم استثمار مي شوند
عضو كميسيون بهداشت و درمان در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر در اين باره مي گويد: گذراندن طرح توسط پزشكان به نوعي استثمار آنها است ، چرا كه هيچ گونه امكاناتي در اختيار آن دسته از پزشكان كه در مناطق محروم مشغول گذراندن طرح هستند، قرار نمي گيرد.
دكتر بيژن شهبازخاني مي افزايد: پزشكي كه مجبور است در يك منطقه دور افتاده خدمت كند، آن هم با ماهي 120 تا 150 هزار تومان حقوق چطور مي تواند از گذراندن طرح استقبال كند، اگر امكانات ويژه اي در اختيار اين افراد قرار مي گرفت، در اين صورت مي توانستيم ادعا كنيم كه دوران طرح پزشكان دوران سازنده و خوبي است.
وي تصريح مي كند: دريافتي اين پزشكان حتي به اندازه هزينه اياب و ذهابشان هم نيست ، اين قانون بايد بازنگري شود وگرنه در آينده مشكلات عديده اي را به وجود خواهد آورد.
دكتر شهبازخاني مي گويد: در حال حاضر پيشنهاد لغو طرح پزشكان از سوي كميسيون بهداشت و درمان مجلس در حال بررسي است و ما اميدواريم بتوانيم اين طرح را به تصويب برسانيم.
وي در اين خصوص كه آيا لغو طرح پزشكان باعث بروز مشكلات براي رساندن خدمات بهداشتي و درماني به مناطق محروم نمي شود، اظهار مي دارد: با امكاناتي كه امسال در اختيار روستاييان قرار گرفته، حذف اين طرح نمي تواند مشكل ساز باشد، چرا كه اولا تمامي روستاييان تحت پوشش طرح بيمه همگاني قرار گرفته اند، در ضمن براي هر 3 هزار روستايي يك پزشك خانواده در نظر گرفته شده، كه اين شرايط مي تواند مانع بروز مشكلات باشد.
حقوق مناطق محروم را در نظر بگيريم
اما ديگر عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس در اين رابطه مي گويد: قبل از اين كه به لغو طرح پزشكان بينديشيم بايد راهكار اساسي براي رفع اين مشكل پيدا كنيم.
دكتر فخرالدين حيدري مي افزايد: حذف اين طرح مساوي است با در نظر نگرفتن مناطق محرومي كه نياز به خدمات پزشكي دارند.
وي تصريح مي كند: ما نمي توانيم اين طرح را لغو كنيم بلكه بايد شرايط اجراي آن را به گونه اي تغيير دهيم كه پزشكان براي گذراندن آن تمايل نشان دهند.
دكتر حيدري ضمن ابراز مخالفت خود با لغو طرح پزشكان مي گويد: اين طرح نبايد لغو شود چرا كه در اين صورت ما در منطقه اي با ازدحام پزشك و در جايي ديگر با كمبود پزشك مواجه خواهيم شد.
عضو كميسيون بهداشت و درمان خاطر نشان مي كند: طرحي كه كميسيون بهداشت و درمان براي لغو طرح پزشكان پيشنهاد داده، نياز به كار كارشناسي دارد، ما بايد تمام جوانب را در نظر بگيريم، مطمئنا اگر طرح لغو شود ديگر هيچ پزشكي حاضر نخواهد شد به مناطق محروم برود.
افزايش حقوق براي جذب پزشكان
اما رييس جامعه پزشكان متخصص ايران نيز در رابطه با لغو طرح پزشكان مي گويد: طرح پزشكان مشكلات بسيار زيادي دارد، اين كه در بسياري از موارد وزارت بهداشت پزشكان را به منطقه اي مي فرستد كه هيچ امكاناتي در اختيار آن ها نيست و آن ها حتي نمي توانند محلي براي ويزيت بيماران داشته باشند و پزشك مجبور مي شود 2سال و يا بيشتر را در چنين منطقه اي به كار مشغول باشد.
دكتر ايرج خسرونيا مي افزايد: يكي ديگر از ايراداتي كه به طرح پزشكان وارد است، مساله حقوق پزشكاني است كه براي گذراندن طرح به شهرها و مناطق محروم فرستاده مي شوند، حقوق كه به اين پزشكان داده مي شود، حتي براي برآوردن نيازهاي اوليه آن ها نيز كافي نيست و يكي از دلايلي كه پزشكان رقبتي به گذراندن طرح نشان نمي دهند، همين موضوع است.
وي خاطر نشان مي كند: لغو طرح پزشكان مشكل را حل نمي كند بلكه باعث به وجود آمدن مشكلات جديدي مي شود، در واقع وزارت بهداشت بايد شرايطي را براي به كار گيري پزشكان در مناطق محروم در نظر بگيرد كه پزشكان به طور داوطلبانه براي گذراندن طرح در اين مناطق اقدام كنند.
دكتر خسرونيا مي گويد: اگر حقوق بالايي براي اين پزشكان در نظر گرفته شود و آن ها بدانند كه در اين مدت مي توانند براي آينده خود از نظر مادي پس اندازي داشته باشند، مطمئنا به طور داوطلبانه براي گذراندن طرح در مناطق محروم و دور افتاده اقدام مي كنند، اما تا زماني كه حقوق اين پزشكان حتي كفاف خرج رفت و آمد آن ها به شهر خودشان را هم نمي دهد، بايد شاهد فرار پزشكان از گذراندن طرح باشيم.
وي تاكيد مي كند: لغو طرح پزشكان چاره كار نيست ، بلكه ما مي توانيم به در نظر گرفتن شرايط خوب براي پزشكان اين طرح را به صورت اختياري در آوريم ، آن موقع نه تنها با مشكل مواجه نمي شويم بلكه به راحتي مي توانيم نيروي مورد نياز مناطق محروم خود را نيز تامين كنيم.
مناطقي كه همچنان محروم مي مانند
با لغو طرح پزشكان باز هم اين مردم هستند كه در اين ميان آسيب مي بينند، مردمي كه در مناطق محروم زندگي مي كنند،همچنان محروم مي مانند، حتي از خدمات بهداشتي و درماني و فقط به اين گناه كه توان زندگي در شهرهاي بزرگ را ندارند.
لغو طرح پزشكان شايد تير خلاصي باشد بر پيكره بهداشت و درمان روستاييان، چرا كه با لغو اين طرح ديگر هيچ پزشكي حاضر نمي شود، با دريافت ماهي 150 هزار تومان حقوق در يكي از دورافتاده ترين روستاهاي كشور خدمت رساني كند.
در واقع اين روزها همه چيز رنگ ديگري به خود گرفته ، منافع شخصي هر روز بيشتر از روز قبل بر منافع جمعي پيشي گرفته و در اين ميان اقشار آسيب پذير هر روز بيشتر از روز قبل در معرض آسيب قرار مي گيرند. برخي كارشناسان معتقدند تنها راه افزايش گرايش پزشكان براي خدمت در مناطق محروم دادن امتيازات و فراهم كردن تسسهيلات و امكانات زندگي آنهاست و لاغير . آيا چنين خواهد شد ؟
نظر شما