اين نويسنده كه به تازگي كتاب : " من قاتل پسرتان هستم " را با موضوع دفاع مقدس در نشر افق منتشر كرده است ، درگفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : بعضي ها دوست دارند همه چيز و يا همه جا را " سياه و سفيد " ببينند ، يعني حتما اثري را مخالف جنگ و يا مدافع جنگ در نظر بگيرند اما تعريف خاصي را براي اثر ضد جنگ در نظر نگرفته اند .
اصولا من با اصطلاح " ادبيات ضد جنگ " دركشور خودمان مخالف هستم چون ما كشور متجاوزي نبوديم و جنگ ما يك جنگ تحميلي بود بنابراين ادبيات ضد جنگ در اين فضا شكل نمي گيرد.
وي با بيان اين مطلب تصريح كرد: ادبيات ضد جنگ در كشوري مانند آلمان كه كشوري متجاوز بود صادق است و تنها چيزي كه از جنگ براي آنها باقي ماند يك سرزمين سوخته بود، به همين خاطر پس از پايان جنگ نويسندگان آن كشور با گردهمايي كه تشكيل دادند باعث شدند كه ادبيات امروز آلمان از آن گروه نشات بگيرد يعني آن گروه باعث رشد وارتقاي ادبيات آلمان شدند. حتي كشور عراق نيز مي تواند زمينه اي براي رشد ادبيات ضد جنگ باشد.
اين نويسنده خاطرنشان ساخت: دركشور ما اينگونه ادبيات كمتر جاي رشد دارد چون اين رشد طبيعي نيست ، اگر بنابر طبيعي بودن آن باشد همسان با جنگ و تحولات اجتماعي و نگرش اجتماعي مردم نسبت به جنگ بايد باشد كه باعث استقبال از اين نوع ادبيات شود ولي اگر بر خلاف جريان آب شنا كنيم مطمئنا رشد نخواهيم كرد و مورد استقبال قرار نخواهد گرفت. من با اين روند استفاده از حربه ضد جنگ براي نقد آثار و كوبيدن آنها مخالفم ومطمئنا نگاه اين منتقدان خيلي زود تغيير مي كند.
احمد دهقان درخصوص بيان عبارت " زندگي سگي " در داستان خود به مهر گفت : من فكر مي كنم كه درداستانهاي اين مجموعه اعتراض بسياري مشاهده مي شود البته نه اعتراض به افرادي كه در جنگ حضور پيدا كرده اند بلكه به تقدير و سرنوشتي كه آنها دچارش شده اند و نام و نگاه داستانها به اين نكته بسيارتوجه دارند و به چگونه رقم خوردن سرنوشت اين افراد مي پردازند .
وي افزود : سعي داشته ام اين افراد را پس از فرو نشستن گرد غبار جنگ و و گرد و غبار دود و باروت ببينم و آنها را از اين ديد نگاه كنم ، يعني افرادي كه جنگ رابه پايان مي رسانند و وارد جامعه اي مي شوند كه قبل از جنگ در آن حضورداشته اند ، سرنوشت اين افراد در داستان بسيار مورد توجه من بوده است و سعي كرده ام سرنوشت آنها را وراي تبليغات ، بلكه در يك داستان واقع گرا نظاره گر باشم.
اين نويسنده درمورد نگاه تلخي كه درداستانهايش به چشم مي خورد ، ياد آور شد : يكي ازمسائلي كه بسيار مهم است اين مورد است كه به نويسنده نبايد گفت درچه مورد بنويسد و در چه مورد ننويسد ، يعني نه هيچ منتقدي و نه مدير فرهنگي يا سياست گذاري نبايد همچنين انتظاري را از نويسنده داشته باشد. نويسندگان بيشتردر دنيا حرارت سنج جامعه شان هستند يعني مي توانند نشانگر نگاه هاي رئال در مورد يك موضوع باشند حال موضوع ادبيات و يا اجتماعي فرقي ندارد حتي اگر داستان اجتماعي باشد اين حرارت سنجي را بيشتر مشاهده مي كنيم .
وي افزود : مثلا داستانهايي كه به اصطلاح " بازاري " هستند و درعين حال كه ما با آنها مخالفت مي كنيم ، خوانندگان بسياري هم دارند ، بايد مورد توجه مديران حرارت سنجي باشد كه با نگاه دقيق به اين موضوع ، مي توانند به خيلي ازمسائل پي برده پي برده و راه چاره اي را براي آن بيابند.
|
احمد دهقان : داستانهاي من تلخ هستند چون فكرمي كنم كه سرنوشت شخصيتهاي داستان من تلخ بوده است و نگاه تلخ من درداستانها ناخواسته بوده است، يعني قرار نبود كه من اينگونه بنگارم و مجموعه اي را به اين صورت جمع آوري كنم . |
وي افزود : يعني داستانهاي من همه به سرنوشت افراد جنگ پرداخته و هيچ كدام ازداستانها در داخل جنگ نمي گذرد وهمه پس زمينه جنگ را نشان مي دهند و گاهي هم تلخ شده و اين گونه تلخ بودن را قبول دارم همان طور كه بعضي ازدوستان در نقدهاي خود نام ادبيات اعتراض را بر روي نوشته هاي من گذاشته اند كه من تا حدي با آن موافق هستم .
دهقان درخصوص پاسخ به سوال خبرنگار مهر ، مبني بر ادامه فعاليت در قلمرو " ادبيات اعتراض " گفت : من رويه نگارش ادبيات اعتراض را ادامه نمي دهم و مطمئنا داستانهايي كه يك نويسنده مي نويسد با يكديگر متفاوتند همان طور كه درحال حاضر مشغول نگارش يك رمان حجيم درمورد جنگ هستم كه كاملا با داستانهاي كوتاه اين كتابم متفاوت است و فكر مي كنم به يك نوعي مفرح نيز باشد.
گفتني است كتاب اخير دهقان " من قاتل پسرتان هستم " مورد انتقاد تعدادي از خوانندگان قرار گرفته است .
نظر شما