پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۱۷ خرداد ۱۳۸۴، ۷:۵۸

با قلم هاي جوان / 9

جلال الدين كزازي : " شاعران جوان " فريفته سروده هاي خود نشوند

خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : دكتر ميرجلال الدين كزازي - نويسنده و پژوهشگر ادبيات ، گفت : بدان سان كه از نام " شعر جوان " آشكار است ، اين گونه از شعر ، به ناچار در سرشت و ساختار خويش ، شعري است خام كه هنوز به استواري و پختگي و سختگي نرسيده است و راه شايسته خود را پيدا نكرده است .

اين نويسنده و پژوهشگر ادبيات ، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب ، افزود : ويژگي بنيادين جواني ، شورمندي وخطرگري و آزمونگرايي است . جوان چون برخويشتن باوري استور دارد ، مي انگارد كه همه چيز را درهم ميتواند ريخت و طرحي نو در مي تواند افكند و جهاني ديگر سان مي تواند آفريد ، اين ماجراجويي در" شعرجوان " نيز، خواه نا خواه باز مي تابد .

دكترميرجلال الدين كزازي تصريح كرد : آنچه دراين گونه ازشعر، از آن گزيري نيست ، آن است كه جوان فريفته سروده هاي خويش نگردد و به آنها بسنده نكند و بتواند با ورزش طبع و به دست آوردن دانش و آگاهي ، شعرخود را از شوربه شعور واز خامي به پختگي برساند.

كزازي : ويژگي بنيادين جواني ، شورمندي وخطرگري و آزمونگرايي است . جوان چون برخويشتن باوري استور دارد ، مي انگارد كه همه چيز را درهم ميتواند ريخت و طرحي نو در مي تواند افكند و جهاني ديگر سان مي تواند آفريد .

وي درخصوص ضرورت تقويت و ارتقاء زباني شعرجوان ، ياد آور شد : تنها راه ، افزودن برمايه و توان شاعري است كه مادرزادي و خدادادي است ، جوان مي بايد با پيگيري و پايداري درخواندن سروده هاي سخته و شيوا و خوگير شدن به آنها از سويي و ازديگر سوي ، با عرضه سروده هاي خود به سخندانان و كاستن از لغزشها و خامي هاي اين سروده ها ، اندك اندك توان سخنوري را درخويش بيفزايد و نيروي سركش درون را لگام بر زند و به راه بياورد و به شيوه درست و با آيين ازآن بهره بجويد .

دكترميرجلال الدين كزاري در خصوص انتشارآثار اوليه شاعران جوان در گفت و گو با مهرمتذكر شد : نشر سروده هاي سست و خام كه نشانه آزمونهاي آغازين در شاعري است به سود سخنور جوان نيست ، زيرا او را بر خويشتن فريفته مي گرداند و از تلاش در پيشبرد و بهبود سخن بازي مي دارد . تنها هنگامي سروده ها را مي بايد چاپ كرد كه آنها بدان پيكره و چگونگي پذيرفتني رسيده باشند و بتوان آنها را چونان تراويده " طبع " پذيرفته و نام شعر برآن نهاد.

کد خبر 192098