محسن اصفهاني : برخي با ايجاد " رانت ادبي " مردم را وادار به خريد از خودشان مي كنند ! / خيمه شب بازي انجمن شاعران ايران راه به جايي نمي برد

اين شاعر و نويسنده جوان در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : در مورد مساله اول ،  در اصل اتفاق مهمي نيست ، چرا كه به آزادي عقيده  وآزادي ابراز عقيده باز مي گردد و ضرر و منفعتش هم براي خود شاعر يا نويسنده است اما مشكل و دغدغه اصلي ما در امروز، نگاهي است كه امثال خود من يا ما به آثار اوليه داريم .

محسن اصفهاني : برخي كسر شان مي دانند كه با يك نويسنده يا شاعر تازه كار برخورد كنند و يا همواره ، « نژاد پرستانه » خودشان را از اين طيف وسيع جدا مي كنند ؛ اين يك افتخار است اگر به من بگويند « هنرمند جوان » اصلا من بعد از صد سال هم دوست دارم به من بگويند : نويسنده جوان !

محسن اصفهاني تصريح كرد : من برخي اوقات مي گويم صد رحمت به اوستاي معمار! چون بسياري از افرادي كه در زمينه هنر به جايي رسيده اند ،  امروزه حتي حاضر نيستند يك سري از راه ها را به افراد تازه وارد بياموزند و اين راه  را تنها و تنها از آن خود مي دانند . معتقدم كه نگاه  بد و مسموم ما به آثار اوليه كه فقط آنها را تحت شانتاژ قرار مي دهيم ،  خود باعث سرخوردگي و بدترشدن روند رو به تعالي هنرو ادبيات مي شود ؛ مگر نه اينكه هر ابداعي توام با يك سري درگيري و سركوب است (مانند كاري كه بديع الزمان فروزانفر با نيما يوشيح مي كرد) اما اثر،  اگر اثر باشد و مقبول بيافتد ، خودش راه خودش را پيدا مي كند پس ديگر چرا آنقدر شانتاژ ؟! چرا اينقدر نگاه تلخ ؟!

وي كه تا امروزچند جلد كتاب در حوزه ادبيات منتشر كرده است ، ياد آورشد :  متاسفانه امروز نقد حرفه اي هم نداريم  و هر كس خود را  منتقد فعال مي داند ، آسيب همين است ! البته اين مسئله تا حدي درگيرتقسيم بندي هاي بازاري است و شبيه زيان و سودهاي بازاري هاست و اصلا شباهتي به هنر ندارد . برخي كسر شان مي دانند كه با يك نويسنده يا شاعر تازه كار برخورد كنند و يا همواره ، « نژاد پرستانه » خودشان را از اين طيف وسيع جدا مي كنند ؛ اين يك افتخار است اگر به من بگويند « هنرمند جوان » اصلا من بعد از صد سال هم دوست دارم به من بگويند « نويسنده جوان تازه كار! » اين يك سربلندي است كه من همواره دست به شروع بزنم.

محسن اصفهاني با انتقاد از كساني كه مشكل شعر جوان ما را وجود شاعران جواني مي دانند كه به پخته خواري مشغولند  و دغدغه اي درمطالعه و پژوهش جدي ندارند ، گفت : برخي از آقايان دنيا را با يك چوب مي زنند، اين طور نيست كه شاعران جوان امروز ما جلوي شومينه ، با نسكافه داغ از زمستان مرثيه بسرايند، چند تا نويسنده و هنرمند و شاعر مسن به شما نشان  بدهم كه از همين شاعران جوان كه گفته اند ،  بسي بدتر هستند ؟!  خوب و بد را همه جا مي شود پيدا كرد.

چرا بايد  واژه جوان را با « نادان »، « كم خرد» و « خرده پا »  يكي بدانند ؛  مانند خيمه شب بازي انجمن شاعران ايران كه به  دنبال كسب القاب و مافياي خودشان هستند ، البته شاعران جوان روزگار ما هم آنها را به خوبي شناخته اند و از اهداف و نيت هاي آنها آگاه هستند .

اين شاعر و نويسنده جوان اظهار داشت :  يك عده زياد ،  طاقت رقيب يا « ديگري » را ندارند. يكي از آقايان گفته كه « شعر جوان مي تواند نقد بشود ولي مقبول نيست كه در كنار آثار شعرا و نويسندگان نامي ،  آن هم در يك ويترين كتابخانه ها قرار بگيرد ! » اين افراد بيايند و واژه « نامي » را تحليل كنند ،  شايد مردم، جوانترها و آثارشان را نامي تر از شما بدانند ،  نكند از اين مي ترسند؟! چرا بايد  واژه جوان را با « نادان »، « كم خرد » و « خرده پا »  يكي بدانند ؛  مانند خيمه شب بازي " انجمن شاعران ايران " كه به  دنبال كسب القاب و مافياي خودشان هستند و راه خود را جدا مي دانند ،  مي گويند : شاعر و هنرمند و نويسنده فقط  ما هستيم ! شما كه جوانيد و مي خواهيد كار كنيد ،  برويد آن طرف تر بازي كنيد و قاطي ما نشويد ! البته به نظر من اينها در نهايت راه به جايي نمي برند ، شاعران جوان روزگار ما هم آنها را به خوبي شناخته اند و از اهداف و نيت هاي آنها آگاه هستند .

وي ياد آور شد :  من اسم اين افراد را كه حالا مي خواهند هر كه باشند و هر چه اسم و آثار داشته باشند، نه هنرمند مي گذارم نه شاعر و نه نويسنده ؛ اينها مشتي « ويزيتورادبي و هنري » هستند در قالب يك بازار انحصاري كه مي خواهند مردم ، آنها را از ويترين تماشا كنند و با ايجاد رانت ادبي ، مردم را وادار به خريد از خودشان نمايند ؛ اين را اقتصاد بازار ثابت مي كند نه هنر!

محسن اصفهاني خاطرنشان ساخت : بياييم عاقلانه تر بينديشيم و فرصت اشتباه به يكديگربدهيم ؛ من معتقدم كه بايد بگذاريم همه شاعرو هنرمند شوند ، مگر چه ايرادي دارد؟ در آخر هر كس راه خود را پيدا مي كند، ما و شما هم راه خود را پيدا مي كنيم چه لزومي دارد آنقدر ايراد بگيريم؟ انتقاد كنيم، طرح بدهيم، همه از ما توقع دارند، حتي خداوند هم به بنده هايش فرصت اشتباه مي دهد . برخي ، بر خلاف اين كه آثارشان را مردم پسند و جامعه دوست و رسالت پرور كنند ، تا خودي نشان دهند سعي دارند با مخدوش كردن ديگران و پايين كشيدن اطرافيان ، خودشان را بالا بكشند ! به همين دليل آرزو دارم هيچ وقت به من نگويند « شاعر پير! » .