فرزان سجودي : "ژوليوس سزار به روايت كابوس" زنجيره بي پايان خيانت، انتقام وتوطئه است

به گزارش گروه فرهنگ وهنرمهربه نقل ازانجمن منتقدان ونويسندگان خانه تئاتردرابتداي جلسه دكترسجودي  با اشاره به اين كه برقراري ارتباط با نمايش به دانشي بينا متني نيازدارد ،گفت : "آگاهي پيشين درباره تاريخ ، به تماشاي نمايش وبرقراري رابطه با آن كمك كند. شايد درصحنه اول كه كمي كند پيش مي رود، نداشتن آگاهي پيشين بيشترمشكل ايجادمي كند . اما به تدريج كه نمايش جلومي رود، سطوح آگاهي مستقل تري پيدا مي كند كه با داشتن آگاهي پيشين يا نداشتن آن ، مجموعه روابط حاكم برنمايش خودرا بازگومي كنند ."

وي تصريح كرد: "اگرازكسالت صحنه اول بگذريم، "ژوليوس سزار" نغمه ثميني درادامه ژوليوس سزارهاي ديگراست كه درآن زنجيره بي پايان خيانت، انتقام وتوطئه به چشم مي خورد. با اين كارما پي مي بريم كه روم همه جهان است وهركجاي جهان روم است وما پيوسته درمعرض شبكه پيچيده اي ازروابط قدرت قرارداريم . من برخلاف كاهن كورنمايش معتقدم بازي تمام نشده وهرگزخدايان به آرامش نمي رسند ،چون اين شبكه پيچيده روابط قدرت درهمه جهان ادامه دارد ."

درادامه جلسه نغمه ثميني - نمايشنامه نويس -درپاسخ به  تماشاگري كه درباره ميزان وفاداري اوبه متن شكسپيرپرسيده بود ، گفت: "اين متن غيرازبازنويسي هاي مختلف درسه دوره نوشته شد .صحنه اولي كه دكترسجودي به آن اشاره كردند، كاملا متن شكسپيراست اما هرچه پيش مي رويم ميزان برداشت من ازشكسپيرپايين مي آيد . دشواري كاردراين بود كه بايد ديزالو محوي ازمتن  شكسپيربه متن من انجام مي شد كه تماشاگرمتوجه نشود،  چگونه زبان فاخرشكسپيربه زبان من تبديل شده است ."

ثميني افزود:"ما تمركزمان را ازآغازتوطئه تا مرگ ژوليوس سزارقرارداديم وشكل روايت راكابوس گونه گرفتيم . اين چيزي نبودكه درمتن شكسپيرباشد، چون نگاه شكسپيربه سياست وتوطئه نگاهي معصومانه به نظرمي رسد ."

سپس دكترسجودي با اشاره به موفقيت نمايش دربازگويي يك روايت با زمان بندي مشخص وبسط آن به گستره جهان دراماتيك ،خاطرنشان كرد: "اين نمايش درهرزمان ومكاني قابل حدوث است .وقتي جزئي ترنگاه مي كنيم مهم ترين تقابل بين رابطه كاهن وپيروامرا اوبزرگان روم است كه همه درحال توطئه كردن عليه هم هستند . اين تقابل ، دراماتيك است چون كاهن نقش داناي كل وهمسرايان را بازي مي كند .اماتقابل ديگر، تقابل درون وبيرون است. تقابل ميان روميان وبزرگان، روميان يك توده بي هويت انبوهند كه درزيرپرچم قدرتمند ترين افرادزندگي مي كنند."

درادامه جلسه كيومرث مرادي كارگردان نمايش افزود:"نمايشي كه ما درجشنواره اجرا كرديم ،كاملا كلاسيك بود.اما به دليل آنكه دوست نداشتيم اجرايي موزه اي از"ژوليوس سزار"ارائه كنيم،تصميم گرفتيم جسارت بيشتري به خرج دهيم .دراين راه عنوان نمايش بسيارما را به اجرا ترغيب كرد.كابوس متعلق به دوران ماست وازجنگ جهاني دوم به وجود آ مد . بنابراين كابوس درفرم اجرا به نوعي دغدغه ما شد ، بعدما  با پيام فروتن طراح صحنه نمايش  وسيامك احصايي  مشاوركارگردان صحبت كرديم كه فروتن پيشنهاد دادازفضاي كارهاي سالواتوردالي درطراحي نمايش استفاده كنيم."

سپس پيام فروتن درخصوص طراحي صحنه "ژوليوس سزاربه روايت كابوس " نمايش گفت: "استفاده ما ازسالواتوردالي صرفا ازجنبه تئوري اوبود. درآثاردالي هيچ چيزي به هيچ چيزربطي ندارد .

هدف اصلي ما اين بود كه هرچه بيشترتصويرايجاد كنيم . تصايرمتعددي كه تماشاگررا ازنظربصري ارضا كند .وجودماشين تايپ وتخت بيمارستان وميزبيليارد هم كه ربطي به هم ندارند ، به همين دليل است .اما درنهايت پرده سفيد نقطه عطف طراحي است .با هرمثل يك پرده بسته مي شود. روزاول اجراي نمايش پرده ها كاملا سفيد بودند ولكه هايي كه شما روي پرده ها مي بينيد هركدام مربوط به يك روزاجراست وتصورما اين بودكه تسلسل قتل وخيانت همچنان تكرارمي شود."

درادامه جلسه كيومرث مرادي به پرسش هاي تماشاگران حاضردرجلسه پاسخ داد .