دکتر بهمن نامور مطلق عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد مهمترین دستاوردها و آسیب های فرهنگی سال 91 گفت:اگر بخواهیم یک بررسی بکنیم باید اول اشاره بکنم که یک گزارش دقیق علمی و بی طرفانه از دستاوردها فرهنگی کشور نه فقط امسال بلکه در سالهای گذشته هم وجود ندارد که بتوانیم ارزیابی دقیقی از آن به عمل آوریم. بنابراین من بر اساس برداشت ها و تجربه شخصی خودم نظر می دهم.
وی افزود: بنابراین بحث ها نسبی است. اولین ایرادی که به حوزه فرهنگ وارد است همین نبود گزارشی دقیق و آکادمیک در رابطه با دستاوردها و فعالیت ها و تجربیات فرهنگی هنری و ادبی است که امکان هرگونه تحقیقی را از منتقدان و محققان سلب کرده است. بایستی یک سازمان بی طرف در رابطه با گزارشهای فرهنگی و هنری به وجود آید که بر اساس تحقیقات آن دستاوردها یا آسیب های حوزه فرهنگ کشور را بررسی کنیم. سازمانی که زیر نظر نهادهای اجرایی نباشد زیرا خود آنها ذینفع هستند و نمی توانند داوری و قضاوت درستی به عمل آورند. یک سازمان بی طرف مردم نهاد با یک سیستم دقیق علمی پژوهشگرانه باید مسائل را منعکس کند. باید بودجه ای داشته باشد ولی توسط خود محققان اداره شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: سال 91 سال خوشایندی برای فرهنگ و هنرکشور نبوده است. در حوزه سینما ، تأتر یا ادبیات، اسطوره متنی ساخته نشد تا بتوانیم یک بیلان و شاخصی داشته باشیم که بگوییم چه اتفاقی افتاده است. در این حوزه ها دستاورد بزرگی نداشتیم که ماندگار و جزو میراث تاریخی امان بشود و آیندگان به آن توجه و رجوع کنند. به این جهت دستاورد فرهنگی سال 91 پربار نبوده و سال خوشایندی برای عرصه نقد ادبی هنر و فرهنگ نبوده است.مشکلات کمی و کیفی خاصی وجود دارد در حوزه اطلاع رسانی آشفتگی هایی می بینیم. نهادهای مردم نهاد ما در حوزه های یاد شده کم فعالیت بودند. محصولات شاخصی که با معیارهای بومی و فرهنگی خودمان مطابقت داشته باشد تولید نکردیم.
وی عملکر نهادهای فرهنگی در سال جاری هم یادآور شد:در حوزه فرهنگ یک دوره بدی را از نظر بودجه و اعتبارات می گذرانیم. شاید تا به حال چنین وضعیتی را بعد از انقلاب تجربه نکردیم. اولین جایی که به واسطه فشار اقتصادی آسیب می بیند حوزه فرهنگ است. دانشگاه هایمان تحقیق نمی کنند مراکز تحقیقاتی یکی پس از دیگری تعطیل می شوند. باید قبل از هر چیزی پژوهش و تأثیر آن را باور کنیم. فکر نکنیم یک کاری در کنار کارهای دیگر است. بایستی در بعد کمی و اعتباری سرمایه گذاری روی پژوهش و فعالیت های ادبی هنری و فرهنگی کنیم. در بعد کیفی هم کیفیت را بالا ببریم.
نامور مطلق ادامه داد: به محققان و منتقدان و هنرمندان کشور اعتماد کنیم. هرکدام اینها هر جایی که رفتند برای کشور یک افتخاری آوردند. باید قیمومت که دولت بر روی فرهنگ و هنر و ادبیات پیاده کرده برداشته شود. مشکلات اعتباری و فرهنگی و تشکیلاتی نهادهای فرهنگی و هنری کم نیست. باید نگرش و بینشمان را به فرهنگ و هنر و هنرمندان و نهادهای مردم نهاد تغییر بدهیم تا در آینده شاهد شکوفایی مجدد نام ایران باشیم. نمی گویم هر آنچه انجام شده بیهوده بوده اما میانگین فرهنگی فعالیت های انجام شده یک معدل خوبی نیست. این را همه دست اندرکاران و تولید کنندگان عرصه ادب و هنر اذعان می کنند و از این بابت ناخوشایند هستند.
این پژوهشگر درباره فضای علمی و اندیشه ای حاکم بر کشور هم گفت: فضای خوبی است گفتگوها آزادانه انجام می شود. اما باید حمایت بشوند دولت به جای آنکه بودجه را صرف کنترل این نهادها و هنرمندان بکند باید نظارتش را به حمایت و هدایت تغییر دهد. مسئولین باید پاسخگوی سرمایه هایی که هدر می رود باشند. بضاعت های خیلی خوبی داریم که از آنها به خوبی استفاده نمی شود. تهاجمات فرهنگی از جمله فیلم آرگو بر کشور تحمیل شد هنرمندان از توهین به ایران دلخورند اما هیچ نهاد رسمی به علت اینکه تخصصش را ندارد قادر به پاسحگویی به آنها نیست نهادهای غیر رسمی هم چون حمایت نمی شوند امکان پاسخگویی را ندارند والا احساسات هر ایرانی از ساخت فیلمهای مختلف ضد ایرانی نظیر آرگو، 300، بدون دخترم هرگز و ... جریحه دار می شود. باید یک پاسخ و کار فرهنگی ریشه داری در این خصوص به عمل آوریم.
نظر شما