به گزارش خبرنگار مهر، اندیشمندان و متفکرانی چون علی عبدالرازق (مصری) مدعی هستند که در «قرآن کریم» و سنت نبوی، درباره چگونگی حکومت اسلامی و شکل آن، یا شخصی که می تواند حاکم مسلمانان باشد، یا بیان ملاک در شخص حاکم اسلامی، تعالیمی وجود ندارد.
فلسفه سیاسی اسلامی و چگونگی امامت و رهبری و حکومت در اسلام، در مذهب شیعه به صورتی روشن به چشم می خورد. محققان و متفکران شیعی نشان داده اند که در آیاتی چند از «قرآن کریم» و احادیث نبوی، درباره شخص حاکم و امام و تعیین موازین و معیارهای حاکم و حکومت اسلامی دستورهایی داده شده است.
همین محققان ثابت کرده اند که تفسیر این آیات و استناد و صحت این احادیث، درباره امامت و حکومت، منحصر به مآخذ شیعه نیست، بلکه در بسیاری از مآخذ عمده اهل سنت نیز وجود دارد. پس قرآن دراین باره ساکت نیست و حکومت، نیز امری دینی و جزء دین است.
گفته ابن خلدون و بسیاری دیگر از دانشمندان مختلف که در اسلام «سلطه دینی و سلطه سیاسی آمیخته با هم است، یا باید آمیخته با هم باشد»، درست است و نوع حکومت در اسلام -که حکومت خدایی به وسیله امام معصوم است- نیز تعیین شده است، آن هم از طریق تعیین مصداق و «نص» که بهترین نوع تعیین است در نظام دینی؛ زیرا مبتنی است بر گفتار و کردار و تعیین خود پیامبر از جانب خدا و به امر وحی.
پروفسور "لیاقت تکیم" استاد اسلام‌شناسی دانشگاههای دنور آمریکا و مک مستر کانادا در خصوص این موضوع که آیا ضرورت تشکیل حکومت اسلامی در آموزه‌های قرآن قابل ردیابی است یا در سنت نبوی به خبرنگار مهر گفت: قرآن جزئیات و سنخ هیچ نظام حکومتی را با جزئیات بیان نکرده است.
وی در ادامه افزود: در قرآن ضرورت تشکیل حکومت بیان شده است و اهداف و مقاصد حکومت نیز مورد اشاره قرار گرفته است.
مؤلف "شیعیان در آمریکا" تأکید کرد: در قرآن هدف از تأسیس حکومت برقراری و ایجاد نظم عادلانه اجتماعی بیان شده است.
وی در ادامه یادآور شد: آنچه به عنوان اشکال مختلف حکومت مشاهده می‌شود حاصل و نتیجه تجربه مسلمانان در تاریخ بوده است.
مؤلف "پرسشهایی از فقه" در پایان تصریح کرد: بنابراین ضرورت تشکیل حکومت و اهداف و مقاصدی که یک حکومت باید داشته باشد در قرآن تصریح شده است.
نظر شما