به گزارش خبرنگار مهر، طی سال گذشته مسابقات مهم و بزرگی در سطح آسیا و جهان برگزار شد که اتفاقا نمایندگان ایران نتیجه خوبی از آنها گرفتند مانند قهرمانی تیم ملی وزنه برداری در مسابقات قهرمانی آسیا که با طلسم شکنی 9 ساله به دست آمد، صعود تیم ملی والیبال به لیگ جهانی برای نخستین بار و .....
همه اینها موفقیت های بزرگی برای ورزش ایران در سال 91 بودند اما نه به اندازه موفقیت هایی که در المپیک سی ام به دست آمد و در نهایت باعث شد تعداد مدال های کاروان ایران در این بازی ها برای نخستین بار دو رقمی شود و در بهترین جایگاه نسبت به ادوار گذشته - در مقایسه با تعداد کشورهای شرکت کننده - قرار بگیرد.
در این شرایط نگاهها ناخودآگاه به سمت مدال‌آوران طلای المپیک می‌رود که اتفاقا تعداد آنها در کاروان اعزامی ایران به لندن، بیشتر از دوره‌های پیشین بود اما در این میان ورزشکاران دیگری هم بودند که در این بهترین شدن ایفای نقش کردند اگرچه مدالشان به رنگ طلا نبود مانند کمیل قاسمی که در نخستین حضور المپیکی‌اش صاحب مدال برنز شد یا اصلا مدال نگرفتند مانند رضا یزدانی که در یک قدمی فینال با مصدومیت ناگهانی مواجه شد و در کل از رسیدن به مدال بازماند.
علاوه بر این، کاروان ورزش ایران در المپیک سیام مربی در اختیار داشت که شاگردانش با گرفتن بهترین نمره و خوش رنگ‌ترین مدال‌ها، نقش مستقیم در جاودانه شدن کاروان ایران و در نهایت بزرگترین موفقیت سال 91 ورزش ایران داشتند و البته ورزشکارانی که مدال نگرفتند اما در نوع خود بهترین بودند. در کل اینکه به واسطه اهمیت و جایگاه المپیک در ورزش جهان، به نظر می رسد افراد موفق در این رویداد پیش رو موفق ترین های سال گذشته بودند. ورزشکاران و مربیانی مانند:
الهه احمدی؛ پیشرو زنان و تیراندازان
با کسب مدال نقره مسابقات تیراندازی جام جهانی که فروردین‌ماه سال 90 به میزبانی استرالیا برگزار شد، بعد از مه لقا جام بزرگ کاروان ورزش ایران را صاحب دومین سهمیه المپیک کرد تا برخلاف همیشه زنان پیشرو حضور در المپیک شوند. البته الهه احمدی در موفقیت زنان المپیکی ایران هم پیشرو بود چون در دومین روز رسمی بازی‌های المپیک به فینال رقابت‌های تفنگ بادی 10 متر صعود کرد و در رقابت با حریفانی از آمریکا (دونفر)، چین (دونفر)، لهستان، روسیه و جمهوری چک به عنوان ششمی المپیک دست یافت. پیش از الهه احمدی هیچ یک از ورزشکاران زن ایران به فینال المپیک نرسیده بودند، ضمن اینکه پیش از وی هیچکدام از تیراندازان ایرانی در المپیک صاحب عنوان ششمی هم نشده بودند.
نوشاد عالمیان؛ به سقف رسید
وقتی در دوره‌های پیشین المپیک هیچ یک از پینگپنگبازان ایران حتی در یک گیم هم پیروز نشده بودند، رسیدن به پیروزی در یک دیدار المپیکی سقف آروزهای تنیس روی میز شده بود که نوشاد عالمیان در المپیک لندن این سقف را شکست. بعد از ندا شهسواری که از حریف نیجریهای خود سه گیم گرفت و در نهایت آبرومندانه باخت و حذف شد، عالمیان توانست برای اولین بار تنیس روی میز ایران را صاحب پیروزی در المپیک کند آنهم در دو دیدار؛ نوشاد با شکست دادن "جیستون هان" بازیکن چینی الاصل استرالیا و "تانگ پنگ" هنگ کنگی وارد مرحله یک شانزدهم مسابقات تنیس روی میز المپیک لندن شد اما در این مرحله مغلوب "تیمو بول" آلمانی شد و از دور رقابت‌ها کنار رفت. عالمیان یکی از بهترین‌های ایران در المپیک بود اگرچه بعد از این بازی‌ها روند صعودی خوبی در عملکردش نداشت.
چهار ورزشکاری که مدال طلا المپیک 2012 را کسب کردند از بهترین‌های ورزش ایران در این بازی‌ها و سال 91 بودند
حمید سوریان؛ پایان انتظار
40 سال انتظار برای کسب مدال طلای کشتی فرنگی المپیک کم نیست و پایان دادن به آن هم کار هر کسی نیست اما کسی از مسئولیت این کار برآمد که فقط 26 سال داشت و تجربه‌ای هم از گرفتن مدال در المپیک نداشت یعنی حمید سوریان؛ این فرنگی‌کار که عنوان پنجم المپیک پکن را در اختیار داشت در لندن و برای رسیدن به دیدار پایانی "پیتر مودوس" از مجارستان را در مرحله یک چهارم نهایی و "هاکان نیبلوم" از دانمارک را در مرحله نیمه نهایی شکست داد. سوریان در فینال "روشن بایرامف" آذربایجانی را از پیش رو برداشت و نخستین طلای کشتی فرنگی ایران در طول تاریخ المپیک و نخستین طلای کاروان ایران در المپیک سیام را بدست آورد.
امید نوروزی؛ قهرمان ایران، الگوی مجارستان
یک شب پس از اینکه طلسم گرفتن مدال طلا در رقابت‌های کشتی فرنگی المپیک شکسته شد، امید نوروزی دومین مدال طلای این رقابت‌ها را به کاروان ایران هدیه کرد. این کشتی گیر وزن 60 کیلوگرم حریفانی از چین، بلغارستان، قزاقستان و ژاپن را مغلوب تکنیک و توانمندی خود کرد تا به فینال برسد. نوروزی در این مرحله هم "ریواز لاشخی" از گرجستان را شکست داد و قهرمان المپیک شد. امید نوروزی پس از این قهرمانی، محمد بنا را هم از اجرای فنون خود بی نصیب نگذاشت و مربی‌اش را در آغوش گرفت و یک سالتو بارانداز میهمان کرد! البته یک روز بعد، فرنگی‌کار مجارستانی بعد از صعود به فینال وزن 66 کیلوگرم، به تقلید از امید نوروزی، سرمربی خود را سالتو بارانداز کرد!
احسان حدادی؛ شکستن انحصار
یکی از پنج ورزشکار ایران که در المپیک سیام صاحب مدال نقره شد، احسان حدادی بود که در رقابت‌های پرتاب دیسک به این مدال دست یافت اما انصافا رنگ و لعاب مدال نقره حدادی متفاوت از دیگر نقره‌هاست و ارزش آن خیلی کمتر از طلا نیست چون برای اولین بار بود که یک دوومیدانی کار ایرانی در میدان المپیک تا مدال‌آوری پیش رفت. مهمتر اینکه پیش از این هیچ ورزشکار ایرانی در رشتهای غیر از وزنه برداری، کشتی و تکواندو مدال المپیک نگرفته بود و در واقع احسان حدادی مدال‌آوری در این رویداد را از انحصار این سه رشته خارج کرد.
بهداد سلیمی؛ رسیدن به اوج با دو بچه فیل
"با برقرار کردن توازن بین توان انفجاری، سرعت و تکنیک، انتظار می‌رود وزنه بردار فوق‌سنگین ایران، دو بچه فیل از جنس پولاد را بالای سر برده و مدال طلای المپیک 2012 لندن را از آن خود کند"؛ این بخشی از گزارش خبرگزاری رویترز پیش از آغاز مسابقات وزنه برداری المپیک بود که طی آن از بهداد سلیمی به عنوان قلب 6 وزنه بردار اعزامی ایران به المپیک یاد شده بود. تحلیل خبرگزاری رویترز در نهایت درست از آب درآمد چون بهداد سلیمی 22 ساله با 208 کیلوگرم در یک ضرب، 247 کیلوگرم در دو ضرب و 455 کیلوگرم در مجموع بالاتر از هموطنش قهرمان المپیک در رقابت‌های دسته 105+ کیلوگرم شد.
قاسم رضایی؛ شیرینی کامهای تلخ
در شبی که سعید عبدولی با مافیای داوری از رسیدن به فینال وزن 66 کیلوگرم رقابت‌های کشتی فرنگی المپیک 2012 بازماند و وداعی تلخ با المپیک داشت، قاسم رضایی با شکست دادن "استرادا" کوبایی به فینال پیکارهای وزن 96 کیلوگرم این مسابقات لندن رفت و در شب تلخ کشتی فرنگی، موج شادی را به این تیم و کاروان ایران بازگرداند. رضایی "رستم تاتروف" از روسیه را در دیدار نهایی شکست داد و به مدال طلای المپیک رسید. مدال طلای قاسم رضایی در یک شب تاریخی به دست آمد و باعث شد کاروان ایران به رده هفدهم و بالاتر از ژاپن و اوکراین صعود کند.
این ورزشکاران جزو بهترین‌های ایران در کاروان المپیک 2012 و ورزش ایران در سال گذشته بودند
احسان لشگری؛ خودنمایی در کنار سرشناسان
وقتی با انجام قرعه کشی رقابت‌های کشتی آزاد در وزن 84 کیلوگرم مشخص شد که تمام کشتی‌گیران سرشناس این وزن مانند "یوسف عبدالسلام‌اف" از تاجیکستان و نایب قهرمان المپیک پکن، "زوربیک سوخی‌یف" از ازبکستان و قهرمان جهان و "جیک هربرت" از آمریکا و دارنده مدال نقره جهان در گروه احسان لشگری هستند، شاید کمتر کسی برای مدال‌آوری این کشتی گیر شانس قائل بود اما لشگری با شکست دادن حریفان خود از قزاقستان، ارمنستان و روسیه به دیدار نیمه نهایی رفت. در این مرحله مغلوب کشتی گیر آذربایجانی شد و در مرحله رده بندی هم مقابل ورزشکار ترکیه پیروز شد و به مدال برنز رسید.
نواب نصیر شلال؛ تازه از راه رسیده راضی
اینکه بتوانی در اولین حضور المپیکی، فینالیست شوی کار بزرگی است که نواب نصیرشلال از عهده آن به خوبی برآمد. این وزنه بردار جوان کشورمان در رقابت‌های دسته 105 کیلوگرم، با مهار وزنه 184 کیلوگرمی در یک ضرب و 227 کیلوگرم در دوضرب و مجموع 411 کیلوگرم صاحب مدال نقره المپیک شد و این در حالی است که او هیچ تجربه‌ای از المپیک نداشت. شاید همین بی تجربگی او را از رسیدن به مدال طلا بازداشت چون گفته بود: "وقتی متوجه شدم در جدول مدال نقرهام قطعی شده کمی سرد شدم و نتوانستم طلا بگیرم".
محمد بنا؛ تسخیرگر بزرگ
گرفتن سه مدال طلا توسط یک تیم 6 نفره و کسب عنوان قهرمانی در المپیک، کافی است برای اینکه به تاثیرگذاری سرمربی آن تیم پی برد و اینکه جایزه صد میلیون تومانی رئیس کمیته ملی المپیک و درخواست نشان لیاقت از رئیس جمهوری، شایسته محمد بناست. شاگردان "بنا" ی کشتی فرنگی ایران با کسب خوش رنگ‌ترین مدال در سه شب متوالی، خود و کشتی فرنگی ایران را جاودانه کردند. این مربی به شایستگی لندن را در تسخیر خود و شاگردان قهرمانش درآورد.
نظر شما