مرگ سمندریان غم‌انگیزترین اتفاق سال/ خبرنگاران به مدیر مولوی رای دادند

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: اهالی رسانه و خبرنگاران در حوزه‌های مختلف نقش به‌سزایی در پیشبرد اتفاقات و بسترسازی برای رسیدن به نتایج مورد نظر در هر حوزه دارند. در عرصه تئاتر نیز خبرنگاران رسانه‌های مختلف همیشه حضور پررنگی داشته و با گزارش‌ها و خبرهایی که از اتفاقات متن و حاشیه تئاتر ارائه می‌دهند می‌توانند عملکرد مدیران و دستاوردهای تئاتر را مورد بررسی و تاثیر قرار دهند. چه بسا نقش تعیین‌کننده خبرنگاران بسیار بیشتر از برخی از اهالی تئاتر باشد چون این افراد معمولا با اشراف کاملی که نسبت به رویدادهای حوزه خود دارند می‌توانند تاثیرگذارتر عمل کنند.

در همین راستا با خبرنگاران جوان و پیشکسوتی که در این عرصه فعالیت می‌کنند درباره عملکرد مدیران، اتفاقات شاخصی که در طول سال گذشته روی داده و انتظاراتی که از تئاتر در سال 92 دارند گفتگو کردیم.

عملکرد موسسه توسعه هنرهای معاصر نامشخص بود

روح الله زندی‌فر خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس بدترین اتفاق تئاتر در سال گذشته را درگذشت حمید سمندریان می‌داند. وی درباره شاخص ترین مدیر در حوزه تئاتر می گوید: مرکز هنرهای نمایشی بعد از استعفای حسین مسافرآستانه به سرپرستی محمد دشتگلی اداره می‌شد. این نابسامانی‌ها باعث شد تا حمید شاه‌آبادی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دخل و تصرف مستقیم‌تری در حوزه تئاتر داشته باشد.

وی ادامه می‌دهد: با آمدن قادر آشنا و برعهده گرفتن سمت مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی این برخوردهای مستقیم از طرف شاه‌آبادی کمتر اتفاق افتاد. درست است که آشنا معمولا بر هماهنگی با شاه‌آبادی تاکید دارد اما شاهد این هستیم که وی تلاش می کند تا دوران مدیریتش را بدون کمترین دخل و تصرفی ادامه دهد. البته هنوز به استقلال کامل نرسیده اما همین تلاش قابل تقدیر است.

این خبرنگار درباره ویژه‌ترین عملکرد نهادهای تئاتری در سال 91 می‌گوید: موسسه توسعه هنرهای معاصر که بودجه معاونت هنری را در اختیار دارد و براساس اولویت‌بندی معاونت هنری این بودجه را خرج می کند به نظرم بدترین و نامفهوم ترین عملکرد را در عرصه تئاتر داشته است. متاسفانه تفاهمنامه‌ای که در این سازمان به تصویب رسیده در اختیار عموم مردم و حتی خبرنگاران قرار داده نمی‌شود تا فعالیت‌ این سازمان و عملکردشان برای مردم شفاف‌سازی شود.

وی می‌افزاید: متاسفانه بودجه زیادی از حوزه تئاتر در اختیار موسسه توسعه هنرهای معاصر قرار می گیرد که این موسسه برای اختصاص بودجه اولویت‌بندی‌های خاصی دارد و به تنهایی تشخیص می‌دهد که این بودجه را در کدام حوزه خرج کند. به همین دلیل در ابتدای سال 91 شاهد هزینه های اضافی و برگزاری جشنواره های مختلفی بودیم. این مرکز در حال خرید ساختمانی برای بخش اداری حوزه تجسمی است در صورتی که به نظر می رسد اولویت با حل شدن مسئله اداره تئاتر و تعمیر آن باشد.

این فعال رسانه‌ای با اشاره به اینکه حمید شاه آبادی در طول سال گذشته نسبت به بقیه مدیران کمتر پاسخگو بوده است، توضیح داد: متاسفانه معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در طول سال 91 کمتر به صورت صریح پاسخگوی خبرنگاران بود و در بسیاری از گفتگوهایش به کلماتی نظیر انشاءالله و به زودی بسنده می‌کرد.

وی درباره چشم‌انداز سال 92 و آرزویی که برای سال جدید در حوزه تئاتر دارد، می‌گوید: متاسفانه در سال 91 اتفاق مثمرثمری در عرصه تئاتر روی نداد که قابل ذکر باشد. قطعا تا نیمه های سال 92 نیز به دلیل انتخابات و جابه جایی‌ها شاهد تغییر مثبت وضعیت نخواهیم بود. امیدوارم با آمدن دولت جدید بودجه تئاتر بر اساس نیازها تخصیص یابد. همچنین آرزومندم در سال جدید انتصاب های درستی در حوزه مدیریتی صورت گیرد چون ثبات مدیریتی یک آرزوی بزرگ برای اهالی تئاتر است.

زندی‌فر در پایان متذکر می‌شود: همچنین امیدوارم در سال جدید مطالبات هنرمندان به موقع پرداخت شود و دوباره بتوانیم شاهد دیدن روزهای طلایی تالار مولوی با حضور سعید اسدی باشیم و وی بتواند به درستی برنامه هایش را عملی کند.

از دست دادن حمید سمندریان تلخ ترین اتفاق سال 91

بابک احمدی خبرنگار تئاتر خبرگزاری کار ایران (ایلنا) هم بدترین اتفاق تئاتر در سال 91 را از دست دادن حمید سمندریان می داند و دراین باره می‌گوید: ضایعه از دست دادن حمید سمندریان مهم‌ترین و تلخ‌ترین واقعه تئاتری در سال 91 بود. اما یکی دیگر از اتفاقات ویژه در سال گذشته نیز حضور جوانان در عرصه اجراهای صحنه ای تئاتر بود اما متاسفانه این حضور به قیمت خالی کردن میدان از حضور پیشکسوتان تئاتر است که این شکل از حضور جوانان در عرصه تئاتر آسیب‌هایی را در بر دارد.

وی ادامه می‌دهد: با این شکل حضور، متاسفانه شاهد منیت‌ها، غرورهای کاذب و تن دادن به خواسته‌هایی که از بالا به این هنرمندان جوان تحمیل می شد، بودیم. همچنین بها دادن بیش از حد به جوان‌ها باعث شد که به متون نمایشی در سال گذشته زیاد بها داده نشود و بیشتر شاهد رفتن آثار به طرف فرم بودیم.

وی می افزاید: از میان مدیران موفق سال 91 نیز می توانم به سعید اسدی مدیر تالار مولوی و مجید سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان اشاره کنم. همچنین سعید کشن فلاح دبیر جشنواره سی ویکم تئاتر فجر نیز غیرپاسخگوترین مدیر سال 91 بوده است.

این خبرنگار تئاتر در پایان برای جامعه تئاتری ایران آرزو می‌کند: حضور بزرگان تئاتر و دیدن آثارشان روی صحنه یک آرزوی بزرگ است. امیدوارم سال آینده نیز شاهد از دست دادن بزرگانی مثل حمید سمندریان نباشیم بدون اینکه بتوانیم آثارشان را روی صحنه ببینیم. امیدوارم سال 92 هنرمندانی چون علیرضا نادری، فرهاد مهندس پور، محمد رحمانیان، بهرام بیضایی و... بتوانند فعالیت‌هایشان را در عرصه تئاتر ادامه دهند.

سعید اسدی شاخص‌ترین مدیر تئاتر

علیرضا سعیدی خبرنگار فعال حوزه تئاتر و روابط عمومی پروژه‌های تئاتری مختلف درباره شاخص‌ترین مدیر تئاتر در سال 91 عقیده دارد: معتقدم سعید اسدی را می توان به عنوان شاخص ترین مدیر سال 91 در تئاتر ایران شناخت. چون تلاش بسیاری برای حفظ موقعیت این تالار انجام داده است.

وی با اشاره به از دست دادن حمید سمندریان در تئاتر عنوان می کند: علاوه بر از دست دادن حمید سمندریان حضور نیافتن مدیران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در رویدادهای تئاتری و مخصوصا جشنواره‌ها و توجه نکردن به این عرصه شاید یکی دیگر از بدترین اتفاقات سال باشد. چون این مدیران حضور پررنگی در جشنواره های فیلم دارند اما توجهی به تئاتر کشور نمی کنند.

سعیدی می‌افزاید: وارد شدن بخش خصوصی در تئاتر ایران و افتتاح تالارهای"آو" و تماشاخانه "پارین" با وجود کمرنگ بودن می تواند یکی از مهمترین اتفاقات سال گذشته باشد. تبلیغات در تئاتر ایران عنصر مهجور مانده ای است بنابراین امیدوارم در سال آینده بودجه جداگانه ای برای تبلیغات تئاتر در نظر گرفته شود.

مدیران دولتی حرکتی در حمایت از تئاتر نکردند

محمد بهرامی از پیشکسوتان حوزه رسانه‌ای که در حال حاضر روابط عمومی خانه تئاتر را نیز بر عهده دارد درباره وضعیت تئاتر ایران در سال 91 می گوید: به نظرم اگر تئاتری هنوز وجود دارد فقط با حمایت و تلاش خود بچه های تئاتر است چون متاسفانه از طرف مدیران دولتی هیچگونه حرکتی نمی‌بینیم. اگر هم تلاشی می شود هنوز این تلاش‌ها به بار ننشسته است که بتوان آنها را دید. 

وی ادامه می دهد: متاسفانه هیچکدام از وعده های مدیران در طول سال گذشته عملی نشده است. قرار بود خانه تئاتر عروسکی راه اندازی شود، مشکلات اداره تئاتر رفع شود و با همه گروه های نمایشی قرارداد ببندند و حداکثر تا 15 روز بعد از پایان اجرایشان با آنها تسویه کنند که متاسفانه این اتفاق نیز نیفتاد و وعده‌های حمید شاه آبادی معاون هنری وزارت ارشاد عملی نشد. بنابریان نمی توان از سال 91 به عنوان سالی خوب برای تئاتر ایران نام برد. 

بهرامی با اشاره به شرایط سختی که اهالی تئاتر در آن به سر می‌برند می افزاید: در سال گذشته هنرمندان تئاتر بدون قرارداد و با درآمد گیشه اجرا رفتند و این شرایط سخت را پذیرفتند. پس زنده بودن تئاتر مدیون خود بچه هاست. امیدوارم حداقل سال 92 وعده های مدیران عملی شود. یک مدیر وقتی می تواند شاخص شود که قدمی در راه تئاتر بردارد و این قدم ملموس باشد.

این پیشکسوت حوزه رسانه درباره پرداخت نشدن مطالبات هنرمندان اشاره می کند: متاسفانه نکته ای که این دوستان به آن دقت ندارند این است که در این شرایط نابسامان اقتصادی50  میلیون تومان فروردین ماه با 50 میلیون تومان در ماه اسفند از لحاظ ارزشی تفاوت بسیاری با هم دارند و واقعیت این است که بچه های تئاتر از همین طریق زندگی شان را اداره می کنند. امیدوارم مدیران ما در سال جدید تا این حد از انتقادات دلخور نشوند چون واقعا همه منتقدان غرض ندارند و علاقمند هستند که مشکلات تئاتر هرچه زودتر برطرف شود.

پیمان شریعتی پاسخگوترین مدیر روابط عمومی

ندا آل‌طیب خبرنگار تئاتر خبرگزاری ایسنا درباره شاخص‌ترین مدیر تئاتر در سال 91 می‌گوید: به نظرم بهترین و پاسخگوترین مدیر در سال 91 پیمان شریعتی مدیر روابط عمومی مرکز هرهای نمایشی بوده است. حتی شریعتی گاهی اوقات کارهایی را انجام می داد و یا برعهده می گرفت که فراتر از حوزه مدیریتی اش بود. چون شریعتی از سالها قبل در عرصه تئاتر بوده است بسیار همراهانه و همدلانه در کنار تئاتری ها حضور دارد در عین اینکه با اهالی رسانه نیز برخوردی دوستانه و دلسوزانه دارد.

وی درباره بدترین اتفاق حوزه تئاتر در سال 91 عنوان می‌کند: غم‌انگیزترین و بدترین اتفاق حوزه تئاتر از دست دادن حمید سمندریان بود. البته این اتفاق گریز ناپذیر بود و کاری از دست ما بر نمی آمد اما اتفاقات بد دیگری هم بود که ما می توانستیم آنها را تغییر دهیم. یکی از این اتفاقات وضعیت بحرانی تالار مولوی در سال گذشته بود. مسئله نامناسب دیگر که البته محدود به سال 91 نمی شود و سالهاست که در تئاتر ما جریان دارد کار نکردن هنرمندان شاخص در عرصه های مختلف تئاتر است.

وی ادامه می‌دهد: هنرمندانی مثل علیرضا نادری، محمد رضایی راد، حمید پورآذری، کورش نریمانی، نادر برهانی‌مرند و...مدت‌هاست که نتوانستند آثار دلخواهشان را روی صحنه ببرند. متاسفانه شرایطی نیز به وجود آمده که ما از حضور هنرمندانی چون بهرام بیضایی و محمد رحمانیان نیز بی بهره هستیم و جایشان در تئاتر بسیار خالی است.

ظرفیت نقدپذیری مدیران در سال جدید بالا رود

این خبرنگار عرصه تئاتر درباره آرزویی که برای تئاتر در سال 92 دارد می‌افزاید: امیدوارم اتفاقات خوبی در سطح کلان کشور و در نهایت برای تئاتر نیز رخ دهد. امیدوارم همه هنرمندان ما بتوانند کار کنند و هیچ هنرمندی مثل سعدی افشار، محمود استاد محمد، فرخ صوفی و مصطفی عبدالهی بیمار نشود و کلا سالی همراه با سلامت پیش رو داشته باشیم. همچنین آرزومندم نمایشنامه‌هایی که نسل ما هیچگاه نتوانسته شاهد اجرایشان روی صحنه باشد بتواند روی صحنه رود و یا حداقل روخوانی شوند.

وی متذکر می‌شود: همچنین امیدوارم در سال جدید وضعیت بازسازی نیمه کاره تئاتر شهر به پایان برسد. البته مهمترین آرزویم در سال 92 این است که قدرت تحمل مدیران و ظرفیت نقدپذیری شان بالا رود و دیگر هنرمندان ما وقتی که با یک خبرنگار صحبت می‌کنند از این نگران نباشند که همان اجرای نیم بندشان را هم به دلیل انتقاد ناپذیر بودن مدیران از دست بدهند.