به گزارش خبرنگار مهر، در کشور پهناور ایران که از تنوع اقلیمی و قوم و قبیله ای خاصی برخوردار است، انواع بازی و سرگرمی رواج داشته و دارد که هر کدام دارای ویژگیهای خاص خود است.
هر بازی محلی دنیایی از باورهای فرهنگی یک قوم و یک محل را در دل خود به امانت دارد، لذا با فراموشی هر یک از این بازیها در زمانهای که تکنولوژی مدرن در حال گسترش است علاوه بر اینکه بخشی از خاطره نیاکان ما را از بین میبرد به آسانی ظرفیت بسیار زیاد این بازیها را نیز برای
ایجاد تنوع در اوقات فراغت را کمرنگ میکند.
این در حالیست که نوروز و گرد هم آمدن خانواده ها از گذشته های دور تاکنون در استان سرسبز و زیبای گلستان مجالی برای انجام بازیهای محلی مختلف بوده است.
شلاق بازی، نی نی گو، دوان دوان (زو)، علی ملی زا، اگل اگل و ... از جمله بازیهای محلی است که بسیاری از آن در گذر زمان رنگ باخته است.
متاسفانه امروزه در اکثر مناطق، بازیهای سنتی با ورود انواع بازیهای کامپیوتری و فکری کمرنگ شده و به نوعی بازیهای جدید جایگزین بازیهای بومی ملی شده است که در واقع تحرکات مبانی کودکان را گرفته و بازی های جسمی و بدنی که در سنوات گذشته وجود داشته از بین رفته است.
کالنگ بازی:
از بازیهای رایج غرب استان و در شهرستانهای کردوی، بندرگز و روستای اطراف بوده و یک بازی حداقل دو نفره است، در حالیکه هر یک از بازیکنان تعدادی کلنگ (چرب) که نوکشان تمیز شده در اختیار دارند، بازی را شروع میکنند، بازکنان سعی می کنند کالنگ را محکم در زمین فرو کنند و اگر چوبی، کالینگ دیگر را بشکند و یا منجر به افتادنش شود، صاحب آن چوب برنده است.
کلنگهای واژگون شده متعلق به فرد برنده است و بدین ترتیب هر کدام از بازیکنان تعداد بیشتری سنگ تصاحب کند برنده بازی است.
مرغانه جنگی:
وسایل بازی: تعداد تخممرغ رنگ شده است و این نوع بازی عمدتا پسرانه است، بدین ترتیب بازیکنا دو مرغانه را به هم می زنند و تخم مرغی که شکست، طرف مقابل برنده بازی است و تخم شکسته شده نیز جایزه وی محسوب می شود.
کشتی با شال:
این بازی از بازیهای منطقه بومی غرب استان گلستان در شهرستانهای کردکوی_ بندرگز است، کشتی با شال یکی از قدیمیترین بازی های رایج در این استان است که معمولا داوری این نوع بازی به عهده سرکشتی گیران یا همان کشتی گیران قدیمی است.
قبل از شروع بازی جایزه ای چه به صورت نقدی و یا غیر نقدی تعیین میکنند، سپس هر کدام از کشتیگیران شال تابیده شده را به دور کمر خود میپیچاند و یک سر شال نیز در اطراف پای راست می بندند و سپس داور شال پیچانده شده هر یک از کشتیگیران را چک میکند و سپس بازی با سوت داور شروع میشود و کشتی گیران شهر میتوانند دست در حلقههایی که توسط شال درست شده بیندازند و حریف را بر زمین بزنند، هر کدام از کشتیگیران توانستند با فنون خاص خودشان بر حریف خودشان پیروز شوند برنده بازی است و در پایان از بین کشتی گیران پیروز کشتی نهایی انجام میشود و سپس به فلزات برتر جوایر ویژهای میدهند.
کشتی کمر:
این بازی با داوری پیشکسوتان انجام میشود و در گذشته عمده جوایز آنها به صورت غیرنقدی بوده، بدین ترتیب فردی داوطلبانه وارد میدان کشتی میشود و به نوعی حریف میطلبد.
بنابراین هر دو کشتیگیر با بستن شال وارد میدان بازی میشوند و سپس با اعلام داور، کشتی آغاز میشود، در این کشتی همه فنها باید روی بالاتنه صورت بگیرد و کشتیگیری که توانسته شانه حریف را به خاک بمالد برنده کشتی است.
گله چرونم گله راه"، "الي ملي زو"، "اي ترک کون تِرک"، "تق تق فرشته"، "قويون گزن"، " گج به دومن "، "پيشلي پشو ما نبوديم"، "سار جه قاوون"، "قار ماق"، "هفت سنگ" "جوب چللک" و "چاران چاران"، "آسياب بچرخ"، "باغلان دوو"، "گرگم گله ميبرم"، " چمچه خاتون" از دیگر بازیهای سنتی است که در گذشته های ه چندان دور بین کودکان و نوجوانان گلستانی رواج داشت و عید نوروز فرصتی برای احیای دوباره این بازیهای نشاي آور است.
نظر شما