به گزارش گروه فرهنگ وهنر "مهر"، اين پژوهشگر و استاد دانشگاه، در دومين روز برگزاري همايش بين المللي "از لوح تا لوح"، افزود: اين نكته قابل درك است كه درطول تاريخ ، مسلمين گرايش داشته اند به اينكه خطي همسان با خط قرآن كريم رابراي نوشتن زبان خودبرگزينند. بدين ترتيب مهمترين كاركرد ارتباط بينا فرهنگي براي خط درجهان اسلام ارزش ارجاعي اين خط به نوشتارقرآن وكاركرد هويتي وميثاقي آن بوده است .
اين پژوهشگراضافه كرد: البته بايد توجه داشت كه دربعدي فراتر، خط به مثابه يك ويژگي مشترك كه ملل گوناگون اسلامي را با وجود تنوع زبانها به يكديگرپيوند مي زده ، نيزعمل كرده است.
وي گفت: درصورتي كه اين كاركرد با نگاهي به تاريخ خط درجهان اسلامي بررسي گردد، روشن خواهد شد كه درحد فاصل ميان خط عربي قرآن وخطوط اسلامي ايجاد شده درمناطق گوناگون جهان اسلام ، گاه برخي ازخطوط - به طورخاص خط فارسي - نقش ميانجي را ايفا نموده اند .
اين گزارش به نقل ازروابط عمومي همايش بين المللي ازلوح تا لوح حاكي است، دكترپاكتچي اظهارداشت: همچنين بايد توجه داشت كه خطوط اسلامي مربوط به آسياي مركزي وقفقاز، آسياي صغير و شبه قاره هند برپايه خط فارسي ونه مستقيما خط عربي ساخته شده اند، براين پايه نقش ميانجي خط فارسي زمينه پراهميتي را براي ارتباطهاي ميان فرهنگي درحيطه اي وسيع ازجهان اسلام پديدآورده است.
وي درادامه توضيح داد : اين امرموجب شده است تا الگوي ارتباطي خطوط اسلامي ازيك الگوي ساده با قطب اوليه قرآن - خط عربي به عنوان مركزوديگرخطوط اسلامي به عنوان پيرامون خارج شود وبه الگوي چند سطحي تبديل گردد.
نظر شما