به گزارش خبرگزاری مهر، ارزيابي احساس قبل و بعد از استفاده از اينترنت يا گيم و مقايسه آنها به ما كمك مي كند كه آگاه شويم از چه احساسي داريم فرار مي كنيم و در اميد به دست آوردن چه احساسي هستيم. به اين ترتيب و با آگاهي از اين احساسات، بهتر مي توانيم آنها را مديريت كنيم و به راه حل هاي ديگري كه مولد احساسات مورد نيازمان هستند، فكر كنيم.
خود اين احساسات نيز معمولا علل بيروني دارند كه قابل شناسايي و برطرف كردن هستند. مثلا با مادر قهر هستیم و در اين مدت هر بار احساس تنهايي مي كنیم به سمت اينترنت مي رویم. در این مورد رفع اختلاف و آشتي با مادر يكي از كارهايي است كه مي توانیم با آن از احساس تنهایی بكاهیم و مصرف اينترنت را كم كنیم يا توانايي ارتباط موثر و مناسب با همكلاسي هايمان را نداریم و از اين بابت احساس ناتواني مي كنیم و براي جبران ارتباط و غلبه بر ناتواني به سمت چت كردن مي رویم. بديهي است كه در اين مورد هم يادگيري مهارت هاي ارتباط موثر و غلبه بر ناتواني از كلاس، كتاب يا مشاوره مي تواند ميزان مصرف را كم كند.
همچنین برای غلبه بر استفاده مفرط از اینترنت می توانیم از روش كارت هاي يادآوري استفاده كنيم. فهرستي از پنج مشكل عمده كه به واسطه وابستگي به مصرف اينترنت برايمان ايجاد شده تهيه كنيم. فهرستي هم از 5 فايده عمده كاهش مصرف اينترنت تهيه كنيم. مثال هاي مشكلات ناشي از مصرف زياد مي تواند بي خوابي، تنبلي در كاريابي، ناديده گرفتن دوستان بيروني و يا دوري از شخص مورد علاقه و عشق باشد. مثال هاي فوايد كاهش مصرف هم مي تواند استراحت و خواب بهتر، نشاط صبحگاهي بيشتر، جستجوي شغل، اوقات خوش بيشتر با دوستان و صرف وقت بيشتر با شخص مورد علاقه باشد. طبيعي است كه اينها كليشه اي نيست و كاملا شخصي است و بر اساس ويژگي ها ومسائل خود ما بايد تنظيم شود.
دو فهرست را در پشت و روي كارت مقوايي كه مچاله و فراموش نشود به ابعاد بزرگ مثلا ده در پنج سانتي متر بنويسيم. اين كارت يادآوري مثبت را هميشه در جيب يا كيف خود به همراه داشته باشيم. آنگاه كه به نقطه خطر و وسوسه استفاده از اينترنت مي رسيم، كارت خود را بيرون بياوريم و مرور و تاملي بر فايده هاي كنترل مصرف و عوارض عادت خود كنيم. اين كار علاوه بر يادآوري خاصيت ديگري هم دارد. بخشي از زمان و شدت ولع و وسوسه را مي گيرد تا اين وسوسه ها كه معمولا گذرا هستند فروكش كنند.
فعاليت هاي نشاط آور و مورد علاقه خود را در برنامه بگنجانيم. هر چه حجم آنها بيشتر باشد وسوسه و دلتنگي براي اينترنت كمتر خواهد بود. در شروع وسوسه به اين گونه فعاليت ها بيشتربپردازيم.
با احساس تنهايي خود مبارزه كنيم. تنهايي به خودي خود چيز بدي نيست، اما خلوت و تنهايي، در ترك عادتي ناپسند، فرصت هجوم وسوسه استفاده را فراهم مي كند. تجربه هاي مثبت و ارزشمندي را كه در اينترنت كشف كرده ايم و توسعه داده ايم به زندگي واقعي منتقل كنيم وآن جا هم آنها را تجربه كنيم. زندگي اجتماعي مان را محدود به اينترنت نكنيم. به دنبال كسب حمايت و عاطفه مردمي باشيم كه مي توانيم ببينيم.
اگر در اينترنت شوخ و بذله گو، دلسوز و مهربان و باهوش هستيم در زندگي واقعي و دنياي بيروني هم مي توانيم چنين باشيم. خودمان را در حال عمل و فعاليت در وضعيت هاي اجتماعي معمول كار، تحصيل، يا هنگام خريد تجسم كنيم، در حالي كه از همان ويژگي هاي مثبت شخصيت آنلاين مان استفاده مي كنيم. نترسيم حضور ما مي تواند به موقعيت هاي اجتماعي، كيفيت و اعتبار بدهد.
نظر شما