آثار ادب در زندگي انسان/ ادب نشان فضيلت و فرزانگي است

به گزارش خبرگزاری مهر، حضور ما در جامعه، آنهم با ارتباطات گوناگون و تاثيرگذار نياز به ابزارهایی براي حفظ و بالندگي شخصيت انسان دارد. يكي از بهترين ابزارهاي اين مهم بهره گيري از"ادب" است كه ارمغاني الهي در مسير بالندگی و بزرگي محسوب مي شود.

در پرتو ادب بركات بسياری نصيب انسان مي شود. نوعي عصمت يا پيراستگي از خطا و اشتباه در گفتار و رفتار و حفظ حدود و حريم مقام و موقعيت افراد پديد مي آيد كه چون گوهري روشني بخش در مسير زندگي باعث سعادت آدمي مي شود.

آثار بسيار ادب زمينه ساز نگرش انديشمنداني گرديده كه قرآن را كتاب ادب ساز الهي دانسته اند،"دبستان" را خلاصه "ادبستان" تفسير كرده اند و "آفرينش" را مدرسه اي گسترده و بيكران براي ادب آفريني و تربيت آموزي لقب داده اند. برترين معيار عقل گرايي و بهترين همراه و همنشين خردورزي در زندگي، ادب آميزي و ادب آموزي افراد دانسته شده است.

پروردگار حكيم تاثير ادب را در پيشروي رسالت رسولان بدان جا مي رساند كه موسي و هارون (ع) را در دعوت فرعون به صراط هدايت به نرمش در گفتار و سنجش در رفتار فرا مي خواند و آیه 44 سوره طه مي فرمايد : با او سخن نرم و مودبانه بگوييد، شايد بپذيرد يا بهراسد. همچنین خداوند درباره پیامبر اسلام (ص) می فرماید که همانا تو داراي ادب و اخلاق عظيمي هستي.

توجه ویژه امام علي(ع) نسبت به ادب و ادب آموزي در زندگي موجب گرديد كه آن حضرت تاثير كيمياي ادب در ارزش گذاري شخصيت انسان را در سخني به فرزند خود اين گونه معرفی کند: پسرم ادب باعث رشد و شكوفايي عقل، پاكي و پيراستگي قلب و نشان فضيلت و فروزندگي شخصيت است.

و در سخني ديگر همراهي "علم و ادب" را "بهاي جان" و "نمايشگر شخصيت انسان" معرفی می کند. "اي مومن همانا علم و ادب بهاي جان و ميزان ارزش وجودي توست پس بكوش در آموختن و دانستن اين دو كه همانا قدر دانش و ادب تو افزايش يابد، ارزش شخصيت تو بيشترخواهد شد. به درستي كه با علم به سوي خداوند هدايت شوي و با ادب به گونه اي نيكوتر در خدمت پروردگار خواهي بود و با فراگيري و عمل ادب خدمت، ولايت و قرب به حق براي انسان فراهم مي شود.پس اين نصيب را فراگير تا از عذاب نجات يابي".

علاوه بر همراهي"علم و ادب"،همراهي "عقل و ادب" نيز حكايت از سنخيت ادب با نور و روشنايي دارد. گويي جلوه هاي صفات دروني همانند دانش و درايت، ادب است كه در افعال انسان ها به خوبي نمايان مي شود.

امير المومنين (ع) می فرماید: صورت و نمايشگر عقل در آدمي ادب اوست. ادب در انسان همانند درختي است كه ريشه آن عقل است و ثمره آن ادب است. با فضيلت ترين نشانه عقل، ادب است و صلاح خرد ،در ادب ديده مي شود. هر چيزي نياز به عقل دارد ولي عقل احتياج به ادب دارد. بهترين قرين و همنشين عقل ادب است. نياز صاحبان عقل به ادب در زندگي همانند احتياج زمين به قطرات باران از آسمان است.