به گزارش خبرگزاری مهر،در سالهای اخیر، تاریخ نگاری در ایران و جهان، یکی از دغدغه های برخی از محققان تاریخ در ایران بوده است. هرچند شمار آثار تألیفی و ترجمه شده در این زمینه اندک است، ولی همین تعداد اندک، حاکی از توجه محققان تاریخ به مسأله مهم تاریخ نگاری است. مسأله ای که در گذشته توجه چندانی به آن نشده بود.
یکی از جریانهای مهم تاریخ نگاری در جهان اسلام، بدون شک تاریخ نگاری عثمانی است. مورخان قلمرو امپراتوری عثمانی، در طول شش سده استیلای عثمانیان، آثار پرشمار و ارزشمندی خلق کرده اند. البته اروپاییان بیشتر از مسلمانان اعم از ایرانی و عرب، به مطالعه و بررسی این آثار پرداخته اند. چنانکه همین مستشرقان اروپایی منابع تاریخ عثمانی از سده دهم/ شانزدهم به بعد را به زبانهای خود ترجمه کرده اند. مورخان غربی که به شناخت دولت عثمانی نیاز داشتند، متن کامل یا بخشی از آثار تاریخی سفرا و سیاحان عثمانی، به ویژه آثار مورخان بزرگی نظیر کاتب چلبی، نعیما، خواجه سعدالدین و جلالزاده مصطفی را به زبانهای ایتالیایی، فرانسوی، انگلیسی و آلمانی ترجمه و منتشر کرده اند.
در ایران متأسفانه تا دوره ناصرالدین شاه، هیچ توجهی به تاریخ عثمانی و منابع آن نشد. در این دوره بنا به علاقه شخص شاه، چند منبع تاریخی عثمانی به فارسی ترجمه شد و بعد از آن بار دیگر این آثار مورد بی توجهی قرار گرفت. بنابراین آشنایی محققان تاریخ در ایران، از تاریخ نگاری عثمانی تا روزگار حاضر همچنان ادامه یافته است.
در حالی که در ایران، چنین فقر شدیدی نسبت به تاریخ نگاری عثمانی وجود دارد، در اروپا و آمریکا علاوه بر تصحیح و انتشار منابع دست اول عثمانی، دهها تک نگاری ارزشمند به صورت کتاب و پایاننامه های تحصیلی درباره تاریخ نگاری عثمانی، تألیف و انتشار یافته است. علاوه بر آن، یکی از پروژه های مهم دانشگاه هاروارد در یک دهه گذشته، تدوین دانشنامه مورخان عثمانی است که از طریق اینترنت در دسترس همگان است.
پرداختن به تاریخ نگاری عثمانی به ویژه برای ما ایرانیان از آن لحاظ که موجب شناخت بهتر و بیشتر تاریخ نگاری ایران می شود، دارای اهمیت بسیاری است، زیرا تاریخ نگاری عثمانی از همان آغاز شکل گیری و نیز در مرحله اوج و کمال خود تا حد زیادی وامدار زبان فارسی، عناصر ایرانی و شیوه های تاریخ نگاری ایران بود.
نگارنده با نظر به این ضرورتها، از چند سال گذشته به این سو، در کنار ترجمه منابع و متون عثمانی، تعدادی از جدیترین مقاله های مربوط به تاریخ نگاری عثمانی، از زبان انگلیسی و ترکی را ترجمه کرده است. کتاب حاضر مشتمل بر مقاله های مذکور و نیز فصلی از کتاب رمضان ششن درباره مورخان عثمانی است که در پژوهشکده تاریخ اسلام انتشار می یابد.کتاب در یک فصل مقدماتی و چهار فصل اصلی تنظیم شده است.
فصل مقدماتی کتاب، در مقاله ای با عنوان «تاریخ نویسی در آناتولی (پیش از دوره عثمانی)» از علی ارطغرل به بحث تاریخ نگاری پیش از عثمانی پرداخته است.
فصل اول کتاب طی نه مقاله روند تاریخ نگاری عثمانی را بررسی کرده است. مقالات این بخش شامل این مباحث است: پیدایش تاریخ نگاری عثمانی؛ آغاز تاریخ نگاری عثمانی؛ در باب تاریخ نگاری در عثمانی؛ مروری بر تاریخ نگاری عثمانی؛ تاریخ نگاری عثمانی؛ جریانهای عمده در تاریخ نگاری عثمانی؛ رابطه علت و معلول در تاریخ نگاری عثمانی؛ تاریخ نگاری عثمانی در دوره سلیمان قانونی؛ نخبگان ایرانی در خدمت سلطان عثمانی.
فصل دوم کتاب به موضوع «تاریخ نگاری عثمانی در دوره تنظیمات» پرداخته است. فصل سوم «مورخان عثمانی» را معرفی کرده است. فصل چهارم نیز مشتمل بر چهار مقاله به شرح زیر است: معرفی و توصیف منشآت فارسی صاری عبدالله افندی؛ معرفی یک مجموعه منشآت از سده دهم؛ در فواید فتح نامه های عثمانی؛ ظفرنامه های عثمانی: مطالعه موردی ظفرنامه سلطان مراد خان.
کتاب تاریخنگاری و مورخان عثمانی در 466 صفحه و با قیمت 15500 تومان به بازار نشر عرضه شده است.
نظر شما