سودان وسرنوشت مبهم جنوب

مشاركت سرهنگ كارنگ در حكومت مركزي سودان به مفهوم رويكرد جديد دولت وملت سودان براي پايان دادن به جنگ داخلي اين كشورتلقي مي شود .

اين جنگ  كه 22 سال ادامه داشت وطي آن بيش از دو ميليون نفر جان خود را ازدست دادند به تضعيف حكومت مركزي و دخالت برخي كشورهاي سلطه گر جهان مانند آمريكا، در مسائل داخلي سودان منجر شد.

دولت سودان كه در طول دو دهه گذشته تلاش داشت تا از طريق ارائه راه حل هاي منطقي به جنگ خانمانسوز داخلي پايان دهد با دخالت هاي منطقه اي وبين المللي مواجه شد.

جنگ جنوب سودان و بحران منطقه دارفورچه به لحاظ اقتصادي وچه به لحاظ سياسي تبعات بسيار سنگيني براي دولت سودان به همراه داشت وموجب هدر رفتن منابع طبيعي اين كشوركه دو ميليون كيلومتر مربع وسعت دارد، شد.

جنوب سودان كه داراي ذخائر فسيلي عظيمي است، پيوسته مورد توجه قدرت هاي سلطه جو بود وبه همين دليل تلاش مي كردند تا اين بخش از سودان را كه بر قسمتي از رود نيل عليا مسلط است از كشور سودان جدا سازند.

بنابراين شورش جنوب سودان وتشكيل ارتش آزاديبخش جنوب به رهبري سرهنگ جان كارنگ معلول يك سلسله عوامل داخلي ، منطقه اي وبين المللي بود.

درزمينه داخلي دولت هاي مركزي سودان تلاش مي كردند تا ازطريق نظامي به شورشهاي جنوب پايان دهند اما مقاومت شديد و كمك كشورهاي همجوار سودان به شورشيان، به طولاني شدن جنگ داخلي منجرشد.

دربعد منطقه اي كشورهاي اطراف سودان با كمك رژيم صهيونيستي كه قصد دارد كشورهاي اسلامي آفريقا را از طريق ايجاد شورش هاي داخلي تضعيف كند از رهگذر كمك تسليحاتي به شورشيان جنوب سودان اين كشور بزرگ اسلامي را تجزيه كنند.

هدف اين است كه در منطقه نيل آبي يك كشورمسيحي ايجا شود تا مصب رودخانه نيل كه از كشورهاي سودان ومصر نيز عبور مي كند ازحوزه نفوذ اين دو كشورخارج گردد.

سرانجام دولت مركزي سودان ازسال 1994يك سلسله گفتگوهائي با شورشيان جنوب سودان آغازكرد كه در جولاي سال 2002 منجر به امضاي موافقت نامه صلح موسوم به موافقت نامه "مشاكوس" شد.

به موجب اين موافقت نامه كه ميان معاون اول رئيس جمهوري سودان"علي عثمان محمد طه"و سرهنگ جان كارنگ رهبر شورشيان جنوب سودان به امضارسيد ارتش آزاديبخش جنوب سودان به عمليات نظامي خود پايان دهد و دولت نيز متقابلا برخي از پست هاي حكومتي را در اختيار نمايندگان شورشيان جنوب سودان ازجمله سرهنگ جان كارنگ قراردهد.

همچنين مقررشد تا پس از6سال وضعيت جنوب سودان ازطريق همه پرسي مشخص شود كه اين همه پرسي زير نظر سازمان ملل واتحاديه اروپا صورت خواهد گرفت.

متعاقب آن عمر البشير رئيس جمهوري سودان در سال 2002 در كمپالا پايتخت اوگاندا با سرهنگ جان كارنگ ديدار وگفتگو كرد وهر دو براي تشكيل يك كابينه ائتلاف ملي موافقت كردند. 

اما آيا تشكيل دولت اتحاد ملي سودان را ازخطر تجزيه نجات خواهد داد؟.

مسلما فشار كشورهاي خارجي بويژه آمريكا وتحركات دولت هاي غربي در آينده براي تجزيه سودان تشديد خواهد شد زيرا هدف اين كشورها سيطره بر منابع نفتي جنوب سودان ازطريق تشكيل يك دولت دست نشانده مي باشد .

اگرچه مصلحت مردم جنوب سودان عليرغم اختلاف ديني با ساير اقشاراين كشور اقتضا مي كند كه در چارچوب سوداني يكپارچه براي دست يابي به حقوق خود فعاليت كنند اما مسلما سودان با خطرات بسيارجدي مواجه است كه دولتمردان اين كشوربايد از طريق همگرائي ملي و منطقه اي راه را بر دخالت هاي كشورهاي استعمار گر ببندند.