پروانه های عاشق اتاق دنج نیایش را وداع می گویند

به گزارش خبرنگار مهر، مسجد گوهرشاد در ماتم فراق دلدادگان خداست، اینجا مصصم می توان گفت که عاشقان سه روز را در بهشت سپری کردند و در سکوت با چشم هایی خیس به نماز نشستند و در ملکوت پرواز را تجربه کردند.

وداع عاشقانی که سه روز خود را از اسارت جسم و دنیا رها کردند و پله پله به ملاقات معبود بی همتا رفتند، آنانی که معتکف اتاق دنج نیایش شدند و همراه با عطر بهار ذکر "الله اکبر؛ سبحان الله؛ الحمدالله؛ یا ذاالجلال و الاکرام گفتند.

اینجا از قید و بندها، از زنجیر و قفسها رها بودیم، پرنده بودن را تجربه کردیم و پرواز بودن را خاطره ساختیم و روحی که در کالبد زمان فرسوده شده بود را جان دادیم.

دوباره نفس کشیدیم برای زیستن، دوباره عاری از گناه زنده شدیم، همراه با توشه ای از اشک و پشیمانی به انتظار اذان روز پایانی اعتکاف نشسته ایم.

سر بر آستان مهر تو گذاشته ایم، سه روز هجرت از خود و رجعت به تو را تجربه کردیم، سه روز پیشمانی از گذشته و امیدواری به آینده را از تو خواستیم.

معتکف شدیم به بزرگی و جلال تو، رو سیاهیه چشمانمان را ضجه می زنیم تا فردا روشن باشد برای نگاه ما به زندگی که دوباره تو هدیه کردی.

بعد از سه روز گم کردن خود و پیدا کردن تو در صحن و رواق ملکوتی بارگاه رضایت وجودت فقط آرامشی بی انتهاست که تو آن را برای ما خواندی.

اینجا آدم هایی مثل ما زیادند که دوباره اول خلقت آنهاست، کوله پشتی آینده آنها پر از تقوا و گذشت شده است و با عزمی از توبه به سوی خالقی مهربان شتافته اند.

مجذوب جاذبه نور و مخلوط ملکوت بی کران تو شدیم، این سه روز را با ابدیت تو نماز خواندیم.

گویا این اولین نماز است آمده ایم پیمان ببیندیم، آینه وجود را جلا دادیم، صلای عاشقانه ملکوت را لبیک گفتیم، زمزمه کردیم "مولای یا مولای، انت الرحمن و انا المرحوم و هل یرحم المرحوم الا الرحمن.

وقت وداع است، بازگشت به شهر پر هیاهو و شروع زندگی با سه روز دلدادگی به تو، الله اکبر، صدای اذان مرا به سوی تو می خواند و با یک خرما از بهشت نیایش روزه دوباره زیستن را باز می کنم، ادعونی استجب لکم.

..............

فاطمه سعادتیان نیک