امیرحسین شقاقی کارآفرین برتر کشور در سالهای مختلف که تنها 36 سال داشته و مدیریت یکی از بزرگترین کارخانه های تولید کیک و شکلات خاورمیانه را در شهرک صنعتی پایتخت پاکدشت بر عهده دارد، در گفتگوی تفصیلی با خبرنگار مهر افزود: کشور ایران در عرض یک شب مبنا را بر پایه مالیات گذاشت؛ کشورهای پیشرفته و توسعه یافته با مالیات اداره می شود، ایرانیان نیز با تقلید از آنها کشور در حال توسعه را با مالیات اداره کرده اند که این کاملاً اشتباه است.
وی بیان داشت: در ایران هنوز کارخانه فعالیت خود را کاملاً آغاز نکرده است که می گویند باید مالیات بدهد، تا سال 1404 می خواهند ارزش افزوده را تا 14 درصد افزایش دهند که این یک کپی برداری از کشورهای توسعه یافته است، کپی برداشتن از کشورهای توسعه یافته و آوردن به کشور در حال توسعه اشتباه است.
رئیس هیئت امنای شهرک صنعتی پایتخت(علی آباد) ادامه داد: در ایران شهرکی که می تواند بالای 40 هزار کارگر داشته باشد با چهار هزار کارگر اداره می شود؛ سال 90-91 به فرض روغن کیلویی هزار تومان بود اما اکنون در عرض یک شب سه هزار تومان شده است، اگر این قیمت 10 هزار تومان هم شود مصرف کننده بازهم کالا را خریداری می کند، اما تولیدکننده این سه برابر سرمایه در گردش را از کجا بیاورد که کارخانه صددرصد به بهره برداری برسد؟
وی عنوان داشت: کارخانه ای که با 80 تا 90 درصد ظرفیت کار نکند، آن کارخانه به اندازه یک بقالی سود نمی دهد؛ وقتی قیمت مواد اولیه سه برابر شده، تولیدکننده بقیه آن پول را از کجا بیاورد که کارخانه اش را اداره کند؟ باید برای این تورم و افزایش سرمایه در گردش فکری کرد، زیرا این موضوع بزرگترین لطمه را به کشور می زند.
ارزش افزوده برای کشور در حال توسعه نیست
تولید کننده برتر سال 90 کشور اضافه کرد: ارزش افزوده برای کشور در حال توسعه نیست، اول کشور باید به آن توسعه برسد بعد این موارد از اروپا کپی شود؛ وزیر اقتصاد به همه این را رونوشت زد که اجرا کنند و بزرگترین ظلم را انجام داد، چراکه کارخانه ها در ایران همه با ظرفیت 30 درصد کار می کنند و تکنولوژی آنها به روز نشده است.
وی بیان داشت: کشوری که ارزش افزوده بر روری کالاها دارد به تولید کننده می گوید چون این کالا را فروخته اید 10 درصد از قیمت آن را از مصرف کننده بگیرید، اما آیا آن مصرف کننده که همان کارمند یا کارگر است، حقوقش با تورم می خواند که این ارزش افزوده را بپردازد؟
تولید کننده باید در قبال سیاستها تاوان دهد
مدیر کارخانه "شیرین نوین" افزود: در چند سال اخیر بدون مطالعه برخی کارها را انجام دادند که این ظلم زمین نخواهد ماند؛ در عرض یک شب کشور تحریم شد و قیمت ارز بالا رفت، به بانک مراجعه می کنیم کمکی نمی کنند و می گویند تحریم شده ایم، اما ما که سیاستمدار نیستیم، ما اقتصادی و تولیدکننده هستم، بانک در زمان تحریم باید کمک کند تولیدکننده تولیدش را 10 برابر کند تا در مقابل دشمن بایستد، ولی در مقابل این سیاستها تولید کننده باید تاوان دهد.
وی اظهار داشت: در عرض یک شب دلار سه هزار تومان شد، کجای دنیا بدون اینکه به ملت بگویند سه برابر پول کشور کم می شود، کسی که در عرض چند ماه آمد و ارز و پول کشور را هیچ و خاک کرد، این را دو سال زودتر به مردم اطلاع می داد که مردم خودشان را آماده کنند.
شقاقی ادامه داد: مالیات اصلاً حق تولیدکننده ایرانی نیست، مالیات برای کشور توسعه یافته است؛ به طور مثال در ایران پنج میلیون کارمند دولت داریم که اینها ماهانه میانگین یک میلیون تومان حقوق می گیرند که سالی 50 تا 60 هزار میلیون تومان می شود، یعنی سالانه 60 هزار میلیون تومان از نفت پول می خورند که میانگین کاری همه آنها را نمی گوییم ولی 70 درصد آنها، دو ساعت نیست، اگر این مقدار به صنایع تزریق شود کشور رشد بیشتری خواهد کرد.
باید برای ارزش افزوده فکری کرد
وی یادآور شد: بحث مالیاتی بسیار گسترده است؛ ارزش افزوده برای کشور توسعه یافته است و حق ما نیست، باید برای ارزش افزوده فکری کرد؛ کارخانه ای که 10 میلیارد تومان سرمایه در گردش نیاز داشت اکنون 50 میلیارد تومان احتیاج دارد، حال که این گونه شده است دولت باید این 40 میلیارد تومان اختلاف را به تولیدکننده کمک کند تا او بتواند کارخانه را اداره کند.
مدیرعامل شرکت "شیرین نوین" ادامه داد: خود آقای احمدی نژاد کارخانه مرا افتتاح کرد و قول داد که مشکل ارزش افزوده و سرمایه در گردش را برطرف کند؛ دولت وظیفه دارد مشکل سرمایه در گردش را برطرف کند.
وی تصریح کرد: هر جای دنیا حتی در سودان هم سرمایه در گردش را برای تولید کننده تأمین می کنند؛ کجای دنیا برای صادرات عوارض می گیرند؟ این قوانین غلط است، گویا کسی آمده از کشور انتقام بگیرد، کسی با کشور و خانه خودش چنین کاری نمی کند.
کارآفرین برتر کشور در سالهای مختلف، با اشاره به موضوع امنیت اقتصادی گفت: شهرک پایتخت پایتخت بلاتکلیف بین جنت آباد گرمسار و پاکدشت تهران درگیر است؛ 50 درصد امنیت اقتصادی ارتباط به قوه قضاییه و نیروی انتظامی دارد، تمام سرمایه داران خارجی جایی سرمایه گذاری می کنند که امنیت داشته باشد، هیچ کس مالش را جایی نمی برد که امنیت انتظامی درستی نداشته باشد، در شهرک پایتخت از لحاظ امنیت مشکلات زیادی وجود دارد زیرا این دو استانی بودن باعث شده که ندانیم منابع انتظامی این شهرک برای پاکدشت یا ایوانکی است.
امنیت اولویتی برای سرمایه گذاری است
وی در خصوص بحث امنیتی شهرکهای صنعتی عنوان داشت: اگر مسئله امنیتی و قوه قضاییه در کارخانه ها و در اقتصاد و تولید قوی نباشد، هیچ کس سرمایه گذاری نمی کند، همه اول مطالعه می کنند که محل برای احداث کارخانه تا چه میزان امنیت دارد؛ کسی که صاحب ثروتی شده است حتماً حساب و کتاب را خوب می داند.
شقاقی اظهار داشت: در کشورهای مختلفی کار ایجاد کرده ام و برنامه گذاشته ام ولی تمرکز کارم را در ایران قرار داده ام، به همین خاطر علاقه دارم که گفته هایم را واقعاً یک نفر بشوند و بداند که راجع به وطن و موفقیت کشورم صحبت می کنم.
مشکل اشتغال کل استان تهران در فاصله 10 کیلومتر برطرف می شود
مدیرعامل شرکت "شیرین نوین" ادامه داد: از شریف آباد پاکدشت تا ایوانکی گرمسار امکاناتی داریم که به نظرم جزو هفت گانه صنعتی دنیاست؛ هیچ کجای دنیا نمی توانید پنج شهرک صنعتی در 10 کیلومتری هم پیدا کنید؛ دولت باید از این فرصت پیش آمده استفاده کند و امکانات را برای این شهرکها فراهم و از آنها حمایت کند، اگر دولت امکانات و سرمایه را در این 10 کیلومتر بیاورد، یعنی از چهار هزار کارخانه حمایت کرده است.
شقاقی ادامه داد: اگر دولت بخواهد چهار هزار کارخانه در کل کشور ایجاد کند، حدود 71 هزار میلیارد تومان باید هزینه کند و اگر امکانات را برای این 10 کیلومتر فراهم کند هزینه کمتری خواهد داشت؛ دولت باید این منطقه را به عنوان قطب صنعتی انتخاب کند، مشکل اشتغال کل استان تهران در این فاصله 10 کیلومتری برطرف خواهد شد.
وی تصریح کرد: ولی همین برنامه را هر کجای کشور بخواهند پیاده کنید، هزینه زیادی را متحمل می شوند، اکنون این امکانات آماده است، فقط باید با مختصر هزینه و حمایت جزئی این کار را انجام دهند؛ البته ما حمایت نمی خواهیم و فقط می خواهیم دولت کاری با صنعت نداشته باشد.
رئیس هیئت امنای شهرک صنعتی پایتخت(علی آباد) اضافه کرد: اقتصاد مانند آب روانی است که مسیر خودش را پیدا می کند؛ باید به گوش دولتهای جدیدی که روی کار می آیند برسانیم که مشکل استان تهران در این 10 کیلومتری حل می شود.
سیاستهای غلط گشایش و بستنهای دولتی
وی بیان داشت: ریسک ایجاد یک کارخانه جدید برای دولت 20 به 80 است، نباید منتظر ایجاد کارخانه جدید بود، در پنج تا شش سال اخیر آنقدر کارخانه های نیمه کاره در کشور وجود دارد که راه نیفتاده است، دولت این کارخانه ها را فراموش کرده و فقط افتتاح می کند و سه روز دیگر آنجا را می بندد، دولت باید مواظب کارخانه ای که بازار و سرمایه دارد، باشد.
شقاقی ادامه داد: وقتی دولت نهم و دهم پیشنهاد هدفمندی یارانه ها را داد آیا درون این هدفمندی افزایش ارز، ارزش افزوده و مالیاتی بود؟ فقط هدفمندی در مورد انرژی بود، چرا این موارد را به کارخانه داران نگفتند تا آنها برنامه ریزی کنند؟ دولت تولیدکننده را برای افزایش قیمت مواد اولیه آماده نکرد، پس سیاستهای دولت غلط است، به تولید کننده چه ارتباطی دارد که دنیا از بابت نفت کشور را تحریم کرده؟ دولت می خواهد این تحریم را با مالیات جبران کند یا از مردم حمایت کمکی بگیرد.
دولت دارد مردم را منحرف می کند
وی عنوان داشت: دولت دارد مردم را منحرف می کند، دولت باید بگوید ملت ایران در جنگ سیاسی با غرب است و در این صورت، 76 میلیون نفر به دولت کمک می کند ولی متأسفانه دولت حتی نمی تواند سیاستش را عوض کند که 10 تا 20 هزار کارخانه نابود نشود.
این کارآفرین برتر کشور افزود: اگر تولیدکنندگان کارخانه هایشان را تعطیل کنند بیشتر سود می کنند کارخانه ای که با 30 درصد ظرفیت فعالیت دارد یعنی نابود شده و فقط به خاطر عشق و برای اینکه شخصیتش حفظ شود، کارخانه را تعطیل نمی کند.
وی بیان کرد: دولت باید نماینده خود را وارد شهرکهای صنعتی کند و ما به التفاوت قیمت خرید مواد اولیه را که بر اثر تحریمها و هدفمندی یارانه ها به وجود آمده به تولیدکننده بپردازد؛ تولیدکننده ها در صورت کمبود سرمایه اولین کاری که انجام می دهند ظرفیت را کم و شیفت شب کارخانه را تعطیل می کنند.
ببینیم دنیا برای اشتغال چه کاری انجام می دهد
رئیس هیئت امنای شهرک صنعتی پایتخت(علی آباد) ادامه داد: عده ای می گویند پول را به صنعت داده ایم و آنها رفته اند با آن پول ساختمان ساخته اند، اما من می گویم دروغ می گویند؛ دولت باید به بانک مرکزی بگوید که رونوشت وامی که به تولیدکننده داده است را به حوزه مالیاتی هر شخص بفرستد و بگوید که با این مقدار وام باید این مقدار جنس را تولید کند و اگر تولید نکند همین مقدار مالیات و بیمه را از او می گیرند، آن وقت اگر کارخانه ای به فرض به جای 900 نفر 500 نیرو داشته باشد، باید بیمه بیکاری آن 400 نفر نیرویی که به کار نگرفته را بپرداز و در مورد مالیات هم چنین موضوعی صدق می کند؛ باید ببینیم دنیا برای اشتغال چه کاری انجام می دهد، چرا تولیدکننده را به زندان می اندازند؟
وی تأکید کرد: هر کس می گوید به صنعت پول می دهیم و جای دیگر صرف می شود دروغ محض است، هر کس می گوید ما حمایت می کنیم دروغ می گوید؛ کل بدهی معوق صنعت چون کارخانه فعال زیادی دیگر وجود ندارد و میانگین وامهای دریافتی آنها بین 100 تا 200 میلیون تومان بیشتر نیست، شاید به پنج میلیارد تومان نرسد ولی دولت می گوید صنعت 50 میلیارد تومان بدهکار است.
شقاقی افزود: برخی به اسم صنعت به عده ای وامهایی را دادند تا آنها برج بسازند و این باعث نابودی صنعت شد و می گویند به صنعت پول داده ایم؛ اکنون تمام افراد کد ملی دارند و می توان بر وامی که به تولیدکننده می دهند نظارت کنند که آیا این وام به صنعت رفته یا وارد ساخت و ساز شده است؟
وی تصریح کرد: در تمام کشورها حتی سودان که کشور فقیری است وقتی یک نفر کارخانه ای را تأسیس می کند و نیروی کار می گیرد، سرمایه در گردش او را تأمین می کنند و حتی اگر من که ایرانی هستم در آنجا کارخانه ای تأسیس کنم به من سرمایه در گردش می دهند.
تأمین مواد اولیه وظیفه بانکها و بانک مرکزی هم برای دولت است
مدیرعامل شرکت "شیرین نوین" اضافه کرد: تأمین مواد اولیه وظیفه بانکها و بانک مرکزی هم برای دولت است؛ در تمام دنیا اگر کسی برای تأمین مواد اولیه کارخانه اش به بانک مراجعه کند و آن بانک وامی به او ندهد، مطمئن باشید مجوز آن بانک را باطل می کنند.
وی بیان داشت: ساختن کارخانه به عهده خود تولیدکننده است، ولی تأمین مواد اولیه را باید بانکها کمک کنند؛ در هر جای دنیا اگر بدهکار باشی شخصیت بالاتری داری ولی در ایران از پولداران حمایت می کنند، به فرض وقتی به بانک می رویم برای کسی که سپرده گذاری می کند احترام بیشتری نسبت به آن کسی که وام می گیرد قائل هستند، در صورتی که این غلط است، شخص سپرده گذار در واقع می خواهد از بانک پولی را بگیرد ولی کسی که وام می گیرد می خواهد پولش را بیشتر کند و سوددهی داشته باشد؛ برخی قانون را غلط نوشته اند و به مردم می گویند درست اجرا کنید.
شقاقی ادامه داد: اگر بانکها آن 20 درصد سود سپرده را به مردم ندهند و مردم پولهایشان را به صنعتگران بسپارند مطمئناً سود بیشتری نصیب مردم می شود؛ مردم سرمایه شان را با سود 20 درصد به مدت پنج سال به بانکها می دهند که در طول پنج سال این سود 100 درصد می شود، در صورتی که دلار در عرض چند ماه از یکهزار تومان به سه هزار تومان افزایش پیدا کرد، این سود 100 درصدی در طول پنج سال بیشتر ضرر است تا اینکه سود باشد.
70 درصد تبلیغات تلویزیون برای بانکهاست
وی تأکید کرد: آن سپرده ای که مردم به بانکها می دهند وارد بازار کار نمی شود و به همین دلیل باعث تورم می شود؛ 70 درصد تبلیغات تلویزیون برای بانکهاست، این پولها را از کجا می آورند که اوراق مشارکت می فروشند؟ برخی از وزارتها صورتهای مالیشان ضرر را نشان می دهد ولی اوراق مشارکت می فروشند در صورتی که این موضوع غیرقانونی و نادرست است.
گفتگو: علیرضا مهدی زاده
نظر شما