به گزارش خبرنگار مهر، پرویز گرشاسبی صبح چهارشنبه در حاشیه بازدید از پروژه ترسیب کربن سمنان در جمع خبرنگاران اظهار داشت: شعار امسال 27 خرداد روز جهانی مقابله با بیابان زایی "نگذاریم آینده مان خشک شود" است.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار مهر که سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری در این زمینه چه اقدامی کرده است، اظهار داشت: دفتر بیابان سازمان جنگلها و مراتع کشور، نقشه پدیده‌های بیابانی کشور را در مقیاس یک 250 هزارم تهیه کرده است و براساس این امر که بهترین سند مطالعاتی قابل استناد است وسعت بیابانهای کشور که 19 استان را دربرمی‌گیرد 32میلیون هکتار است.
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها و مراتع کشور افزود: این نقشه تیپ‌های مختلف ژئومورفولوژی و اینکه در بیابان چه تیپ‌هایی داریم از جمله دشت‌های سیلابی، چاله‌های رسوبی، عمیق‌ترین چاله‌های پست و پدیده‌هایی چون تپه‌های ماسه‌ای و پوشش گیاهی آمیخته با چهره‌های ژئومورفولوژیک مثل " نبکا " را به‌خوبی نشان می‌دهد.
وجود 183کانون بحران در بیابان های کشور
گرشاسبی وجود 183کانون بحران با مساحت شش‌میلیون و 400هزار هکتار در 32میلیون هکتار بیابان کشور را بر اساس مطالعات و بررسی‌های صورت‌گرفته یادآور شد و تصریح کرد: مساحت مناطق بیابانی و کانون‌های بحران در تمام استانها به‌طور دقیق مشخص شده است.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که از نظر سازمان جنگلها و مراتع که متولی بیابانهای کشور است کانون بحران چه مفهومی دارد، اظهار داشت: کانون بحران به جایی اطلاق می‌شود که برداشت یا انباشت ماسه‌ها، یک پدیده زیستی مثل شهر، خط‌آهن یا اراضی کشاورزی را تهدید کند.
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها و مراتع کشور یادآور شد: همزمان با توسعه شهرها و روستاها، به‌ویژه خطوط ریلی و راه‌های مواصلاتی ممکن است کانون بحران مساحت بیشتری را به خود اختصاص می دهند که در چنین شرایطی این سازمان اقداماتی را برای مقابله با بیابانزایی و مهار آن، در دستور کار قرار می‌دهد.
کنترل 2.5 میلیون هکتار کانون بحران کشور با ایجاد فضای سبز
وی با بیان اینکه تا‌کنون 2.5 میلیون هکتار از شش میلیون هکتار کانون بحران را با ایجاد فضای سبز درخت و درختچه‌ای را کنترل کرده‌ایم، گفت: مصداق بارز این امر در جنوب شهر سمنان یا در شهرستان میامی قابل مشاهده است.
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها و مراتع کشور، بذرپاشی، کپه‌کاری پخش سیلاب و قرق را از دیگر اقدامات مهار بیابانزایی ذکر کرد و افزود: این طرح در پنج میلیون هکتار از کانون‌های بحران و در حاشیه این کانون‌ها ازجمله حواشی شهرهای سمنان، یزد، زابل، کرمان و اصفهان در سطح گسترده‌ای اجرا شده است.
گرشاسبی با تاکید بر اینکه برخی مناطق بیابانی از جمله مراتع استپی درجه سه نیاز به بیابان‌زدایی ندارد، تصریح کرد: نکته‌ای که لازم است به آن اشاره کنم اینکه کشور ما از نظر مهار بیابانزایی جایگاه شاخصی در خاورمیانه داشته و میان کشورهای آسیایی بعد از چین در رده دوم قرار دارد؛ ضمن آنکه در حال حاضر، رئیس بخش آسیا و اقیانوسیه کنوانسیون مقابله با بیابانزایی نیز است.
وی با اشاره به طرح های سازمان جنگلها و مراتع در بیابانهای کشور، گفت: مهار کانون بحران محور اصلی کارهای این سازمان در بخش بیابان است ولی مقابله با شن‌های روان در طول مسیر جاده ها دردست مطالعه و اجراست که البته مسئله فقط مصون‌ماندن جاده نیست و پروژه‌ای با عنوان احیای جنگل‌های مناطق بیابانی و خاک‌های شور در دست اجرا داریم که یکی از اهداف این پروژه ها مهار بیابانزایی در حاشیه شهرها است.
مدیریت 83 درصد از کل عرصه‌های طبیعی و ملی کشور توسط سازمان جنگلها
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها و مراتع کشور ضمن تاکید بر اینکه امروز جهان با سه چالش بزرگ تغییر اقلیم، کمبود آب شیرین و بروز پدیده بیابان زایی مواجه هست و این سه، زندگی بیش از یک میلیارد انسان را در جهان تهدید می کند، گفت: اجرای طرح ترسیب کربن با همکاری سازمان ملل یک اتفاق جالب و میمون در کشور قلمداد می شود که علاوه بر استان های خراسان جنوبی، تهران، البرز، مرکزی، سمنان و کرمان، استاندار استان اصفهان نیز صراحتاً اعلام کرده است که این پروژه حتماً می بایست در این استان اجرایی شود.
گرشاسبی اظهار داشت: خوشبختانه در ترسیب کربن الان به نقطه ای رسیدیم که مدل و حرفی برای گفتن داریم و نماینده سازمان ملل متحد نیز تاکید داشته که این طرح علاوه بر اجرای آن در سراسر کشور می بایست به کشورهای همسایه و تحت تاثیر انتقال و تعمیم پیدا کند.
اجرای پروژه ترسیب‌کربن با هدف غنی‌کردن پوشش گیاهی در استان سمنان
وی در پاسخ به سوال خبرنگار مهر که آیا در استان سمنان نیز پروژه ترسیب‌کربن شروع شده است، اظهار داشت: این پروژه با هدف غنی‌کردن پوشش گیاهی و با مشارکت مردم به اجرا در خواهد آمد که تجربه خوب اجرای آن در خراسان‌جنوبی سبب شد تا در سفر ریاست سازمان جنگلها به استان سمنان طی مصوبه‌ای اجرای این پروژه به مناطق بیابانی شهرستان دامغان تعمیم داده شود.
گرشاسبی با اشاره به اینکه در طول سه سالی که از این مصوبه می‌گذرد شش استان به حلقه اجرایی پروژه ترسیب‌کربن اضافه شده‌اند، گفت: در شهرستان سه‌قلعه خراسان‌جنوبی هم سایتی در دست اجراست که فعالیت اجرایی این پروژه امسال در استان‌های کرمان، تهران، سمنان و بوشهر نیز آغاز می‌شود.
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها و مراتع کشور با بیان اینکه اصفهان، یزد و سایر استان‌هایی که مشکل بیابانزایی دارند در مرحله بعدی این طرح قرار دارند، افزود: تلاش ما این است که منابع طبیعی به‌ویژه بیابان که شکننده‌ترین اکوسیستم است با کمک بهره‌برداران حفظ شود زیرا دولت به تنهایی قادر به این کار نیست، حتی اگر بتواند تمام کانون‌های بیابانزایی را مهار کند از نگهداری آن ناتوان است، به همین دلیل به این سمت رفتیم که مشارکت همه دستگاه‌ها و مردم را جلب کنیم.
بخش عمده منابع گرد و غبار و ریزگردها مرتبط با کشور ما نیست
گرشاسبی در پاسخ به خبرنگار مهر که مهار ریزگردها به کجا رسید، گفت: همانطور که پیش از این هم اعلام کرده‌ایم بخش عمده منابع گرد و غبار، مرتبط با کشور ما نیست بلکه تنها درصد کمی از گردوغباری که هر از گاهی آسمان کشور را فرا می‌گیرد منشأ داخلی دارد که برای این حرف تحلیلی علمی داریم و به این نتیجه هم رسیده‌ایم که این تحلیل درست است و آن اینکه مناطقی که تولید گردوغبار می‌کنند می‌توانند اراضی رها شده کشاورزی یا تالاب‌های خشک‌شده جوان باشند.
وی با بیان اینکه خوشبختانه بیابانهای ما این ویژگی را ندارند، اظهار داشت: اگر هم گردوغباری وجود دارد مربوط به این دوره نیست و آنچه در بیابانهای ما وجود دارد سیلت یا ماسه بادی است که ذرات آن درشت‌تر از خاک رس است.
نگاه کشور به مشارکت های بین المللی باید وسیع تر شود
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها و مراتع کشور همچنین تاکید کرد: در حوزه منابع طبیعی باید نگاه کشور به مشارکت های بین المللی وسیع تر شود و توسعه حوزه منابع طبیعی در سه دیدگاه بررسی می‌شود.
وی افزود: بر اساس دیدگاه نخست باید از منابع طبیعی بهره‌برداری نشود و دست نخورده حفظ شود، در دیدگاه دوم بهره‌برداری، نامحدود است و سومین دیدگاه این است که بهره‌برداری باید هوشمند باشد و مدیریت هدفمند میان رابطه انسان و محیط طبیعی برقرار شود.
معاون آبخیزداری سازمان جنگل‌های کشور در خاتمه تصریح کرد: توجه به پتانسیل‌ها و محدودیت‌های موجود در بستر حفظ منابع طبیعی باید به یک اصل جدی تبدیل شود، چرا که منابع طبیعی صرفا حفظ اراضی ملی نیست بلکه تمام منابع ملی از جمله آب، خاک و سطح زمین را در بر دارد.
نظر شما