پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۱۳ خرداد ۱۳۹۲، ۹:۲۴

درد دل‌های یک طنزپرداز؛

طنزپردازان مستقل حق‌التحریر خود را هم به زور دریافت می‌کنند

طنزپردازان مستقل حق‌التحریر خود را هم به زور دریافت می‌کنند

یک نویسنده، شاعر و طنز‌پرداز گفت: در روزنامه‌های دولتی طنزپرداز می‌تواند بدون ترس و لرز هر چه خواست بنویسد اما در نشریات خصوصی جدای از اینکه طنزپرداز اطمینانی به چاپ شدن مطلبش و دریافت حق‌التحریر آن ندارد، دائماً باید به این فکر هم باشد که شاید مطلب او منجر به بیکار شدن جمع زیادی از روزنامه‌نگاران شاغل در آن نشریه شود.

فاضل ترکمن نویسنده، شاعر و طنز‌پرداز در گفتگو با خبرنگار مهر، با انتقاد از آنچه جریان مافیایی در عرصه نشر و فعالیت مکتوب در حوزه طنز نامید، اظهار داشت: چند سالی است که جریانی مافیایی در حوزه طنز کشور پیدا شده که به دلیل تامین بودجه از منابع دولتی و عمومی برای فعالیت‌هایش، بدون هیچ مشکلی اقدام به تصمیم‌گیری‌های شخصی و انتخاب گزینشی نویسندگان و شاعران طنز‌پرداز برای حضور در برنامه‌ها و یا انتشار کتاب می‌کند.

وی افزود: این جریان به دلیل حمایت‌هایی که از آن برخوردار شده است، برای انتشار کتاب کمتر با مشکل مجوز روبرو است. من به عنوان مثال در نمایشگاه کتاب امسال شاهد بودم که کتابی از سوی این جریان در حالی مجوز نشر گرفته بود که اشاره‌های مستقیم به شخصیت‌های دولتی و یا نمادهای دینی داشت و با آن شوخی کرده بود اما وقتی کتاب داستان و یا طنزی از یک نویسنده مستقل بخواهد در یک نشر خصوصی و غیروابسته به این جریان منتشر شود، حتی اگر به هزار شیوه در لفافه هم بیان شود باز هم دچار ممیزی‌های سخت می‌شود.

ترکمن افزود: در سال‌های گذشته بودجه‌ای که برخی نهادهای دولتی برای برگزاری جشنواره‌های ادبی با موضوع طنز اختصاص می‌دهند به طور کلی خرج رونق این ادبیات طنز در کشور نشده است و تاسف‌انگیزتر اینکه افرادی از دل این جشنواره‌ها به عنوان برگزیده بیرون آمده‌اند که همگی وابسته به جریان دولتی برگزار کننده جشنواره و بعضاً برگزیدگان جشنواره‌های مشابه دیگر بوده‌اند و اصلاً به این مساله که استعداهای تازه از دل چنین مراسمی بیرون بیاید، توجه نمی‌شود.

این روزنامه‌نگار و شاعر طنزپرداز همچنین گفت: در نشریات کشور نیز ماجرا به همین شکل است. در روزنامه‌های دولتی طنزپرداز می‌تواند بدون ترس و لرز هر چه خواست بنویسد اما در نشریات خصوصی جدای از اینکه طنز‌پرداز باید با ترس از چاپ شدن و یا نشدن مطلبی را بنویسد، دائم باید به این فکر هم باید که شاید مطلب او تند باشد و منجر به بیکار شدن جمع زیادی از روزنامه‌نگاران شاغل در آن نشریه شود. این در حالی است که درآمد مالی طنز‌نویسان مطبوعات خصوصی نسبت به طنزنویسان دولتی رقمی قابل اعتنا نیست و چنین فضایی برای نویسندگان فعال در این عرصه بسیار یاس‌آور است.

نویسنده کتاب «پول چراغ جادو» ادامه داد: مشکل دیگری که پیش روی نویسندگان و روزنامه‌نگاران طنزپرداز کشور است، بهره‌برداری رسانه‌های بیگانه از مطالب تهیه شده توسط آنهاست. وقتی کتابی با مجوز در کشور منتشر می‌شود و یا نشریه‌ای با مجوز در حال انتشار است، اگر فلان شبکه رادیویی و تلویزیونی خارج از کشور روی کتاب و یا مطلبی دست بگذارد، معرفی‌‌اش کند و یا آن را در رسانه خود بخواند، گناهی بر گردن صاحب آن اثر نیست. او در چارچوب قانون کار خودش را کرده و انعکاس مطلبش توسط رسانه دیگری نباید برای ادامه فعالیت وی در ایران مشکلی پیش آورد.

ترکمن افزود: شاید کسی باور نکند که در هر مراسم شب شعر طنز که از سوی نهادهای دولتی برگزار می‌شود، شاعرانی که شعر می‌خوانند مبالغ معینی دریافت می‌کنند اما طنزپردازان مستقل حتی برای دریافت حق‌التحریر مطالب خودشان در نشریات دچار مشکلات زیادی هستند.

وی در پایان اظهار امیدواری کرد تا اتحادیه مستقل طنز‌پردازان در کشور ایجاد شود تا بتواند از حقوق این صنف دفاع کند.

کد خبر 2068904

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha