به گزارش خبرگزاری مهر، براساس نتایج تحقیقاتی که در مجله علوم روانشناختی منتشر شده، لبخندهای مؤدبانه و یا اجباری سیگنالهایی مشابه لبخند واقعی ندارند، به این معنا که ما تنها زمانی چنین لبخندهایی را تشخیص میدهیم که روی چهره افراد نقش بسته است.
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه بنگلور تأکید کرده است که گروهی از افراد غریبه که با هم آشنا میشوند نه تنها میان آنها لبخند رد و بدل میشود بلکه آنها همواره یا لبخندهای مؤدبانه و یا لبخندهای واقعی به یکدیگر میزنند.
این درحالی است که لبخندهای واقعی با سرعت بیشتری پاسخ میگیرند این امر نشان می دهد که مردم انتظار مشاهده این لبخندها را دارند.
در آزمایشگاه این نتایج تکرار شد و اطلاعات گرفته شده از حسگرهای الکتریکی روی صورت شرکت کنندگان نشان میدهد که وقتی انتظار یک لبخند واقعی میرود، آنها از ماهیچههای مرتبط با خنده بهره میگیرند اما چنین فعالیتی هنگامی که لبخندهای مؤدبانه روی لبهای مردم نقش میبندد، مشاهده نشده است.
دکتر ارین هیری گفت: پاسخهای مختلف نشان میدهد که لبخندهای واقعی پاداشهای اجتماعی ارزشمندتری هستند.
وی اظهار داشت: این نتایج نشان میدهد که فرآیندهای اولیهای که واکنشها را به سمت پاداش هدایت میکند در رفتار اجتماعی در طی تعاملات لحظه به لحظه مهم است. هیچ دو تعاملی با هم برابر نیستند اما با این اوصاف مردم میتوانند نحوه سخن گفتن خود و رفتارهای غیر کلامی خود را متناسب کنند.
این محقق یادآورشد که لبخندهای مؤدبانه معمولا زمانی رخ میدهد که هنجارهای اجتماعی فرهنگی اعلام میکند که خنده در این نقطه مناسب است. از سوی دیگر لبخندهای واقعی نشان دهنده شادی است و به صورت بی اختیار رخ میدهد و نشانه آن درگیر شدن ماهیچههای خاصی اطراف چشم است.
دکتر هیری گفت: نتایج این تحقیقات میتواند به افرادی که تعاملات اجتماعی را دشوار میدانند کمک کند.
نظر شما