دکتر حسن فتحی استاد فلسفه دانشگاه تبریز در مورد تربیت دینی به کودکان به خبرنگار مهر گفت: در خصوص تربیت دینی به کودکان به نظر می آید که باید میان آنچه که صورت و قالب و شعائر دینی است و علی القاعده هم از دینی به دین دیگر و از آئینی به آئین دیگر، متفاوت خواهد بود و میان آنچه که همه آموزه های دینی است باید فرق بگذاریم.
وی افزود: در هر دو مورد بویژه مورد دوم هر چه بیشتر روی دوره کودکی روی ذهن و روح کودک سرمایه گذاری کنیم ثمرات آن را در دوره های بعدی خواهیم دید. در هردو مورد به نظر می آید که باید از دوجهت روی کودکان کارکرد، یکی اینکه خودمان پایبند به صورت و محتوای دین باشیم و بچه ها راستی، طمأنینه و پایبندی به شعائر دینی را در ما ببینند. یعنی بهترین تبلیغ برای تعلیم آموزه های دینی به کودکان همان دیندارانه زیستن اولیای کودک است.
این استاد گروه فلسفه دانشگاه تبریز اظهار داشت: از این مورد که بگذریم اقدام های در سطح کودک و اینکه ایجابی روی خود آنها هم کار بشود این هم توجه خاص از اولیا کودک و کسانی که با بچه ها سروکاردارند مدرسه و صداو سیما و مطبوعات و رسانه های قوی را می طلبد که همه مسئولیت های جدی در این خصوص دارند. در این مورد هم باید در سطح کودکانه آموزه های دینی را در قالب شعر، داستان، شعار، قصه به زبان کودکانه که می تواند در پرورش کودک تأثیرگذار باشد یاد داد.
این محقق و نویسنده تصریح کرد: بعلاوه اینکه عملاً هم باید با کارهایی همچون پاداش دادن به بچه به خاطر توجه هایش به شعائر دینی او را تشویق کرد. بطور کلی کاری کنیم که چیزهایی که رنگ و صبغه دینی دارند برای کودک شیرین و جذاب بشود. اینها همه می تواند روی کودک اثر بگذارد.
فتحی یادآورشد: باید توجه داشته باشیم که از یک طرف کودک فطرت خالصه دارد. یعنی روح و روان پاک دارد و مسئولیت عظیم ما هم حفظ آن پاکی در کودک است. یعنی اگر آن خصلت پاک کودک را خراب نکنیم خیلی به او خدمت کرده ایم علاوه بر اینکه این خصلت بالقوه در جهتهای مختلف یعنی در اینکه در کدام جهت سوق پیدا کنند تقریباً بالسویه است و تربیت و عادت های ماست که بچه را با آن محیطی که باید در آن زندگی کند جور می کند.
فتحی تصریح کرد: همیشه باید این توجه را داشته باشیم که کودک ، ظاهر را فدای باطن نکند، عادت بکند از اینکه شعائر از نوع دیگر در جاهای دیگر را هم جزو شعائر دینی تلقی بکند. یعنی اگر کودک ما مسلمان است و نماز جمعه دارد کار یک کودک مسیحی با مراسم دینی یکشنبه اش را هم یک کار دینی ببیند.
وی اظهارداشت: یعنی از حالا یک نوع تساهل و ارزش گذاری به غیر از آنچه که خود بچه در آن فضا می خواهد بار بیاید ارزش گذاری به آن فضاهای دیگر را هم به او یاد بدهیم.
نظر شما