به گزارش خبرگزاری مهر، در این باره چند نکته قابل ذکر است:
ایرانی تبارهای سوئد تلاش کرده اند در میان مهاجرین غیر اروپایی بالاترین و جایگاه و اعتبار را در جامعه سوئد دارا شده و به سطوح عالیه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... در این کشور دست یابند، طبق آمار ایرانیان مقیم سوئد حتی نسبت به میانگین سوئدی ها دارای تحصیلات بسیار بالایی هستند.
کارشناسان معتقدند، اکثریت قریب به اتفاق ایرانیان مقیم مخالف گروهک های خشونت طلب به ویژه گروهکهای تروریستی منافقین و حزب کمونیست کارگری و گروهک های جدایی طلب هستند. این مخالفت و بعضا تنفرهنگام طرح شعارهای تند گروهک های مذکور در حد حمله نظام به ایران و یا به نوعی حمایت از گروهک های تجربه طلب نمود می یابد.
اکثر قاطع ایرانیان مقیم سوئد خواستار پیشرفت سرزمین مادری خود و توسعه روابط سوئد وایران در زمینه های مختلف هستند و در صورت برخورداری از امکاناتی در سازمانها و شرکتها و دانشگاههای سوئد خواستار ایفای نقشی مثبت در توسعه همکاری در زمینه های فعالیت خود می باشند.
در این میان معدود افرادی ازایرانیان مقیم نیز وجود دارند که همگام با برخی از گروههای افراطی و عمدتا صهیونیستی (مانند حزب لیبرال مردم) در داخل سوئد سعی در آن دارند که از احساسات ایرانی به نفع منافع صهیونیستی استفاده کنند. آنها نیز همانند این احزاب خواهان اقدام نظامی علیه ایران هستند، از تحریم های شدیدتر علیه مردم ایران استقبال می کنند و نسبت به روند مردم سالاری در ایران عصبانی هستند.
تلافی منافع گروه اندک در سوئد که نماینده منافقین و گروههای کمونیست هستند با برخی از هداف تاکتیکی برخی از طیف های تندرو و ضد مسلمان در سوئد باعث شده است تا سیاست خارجی این کشور با تاثیر از آنها برای تحت فشار قراردادن فعالیتهای کشورمان در روند مردم سالاری دینی برای آنها فرش قرمز بیندازد.
یکی از تاکتیک های سوئد در سالهای اخیر برای بازی بااحساسات ملی ایرانیان مقیم خارج به خصوص سوئد و داخل استفاده ابزاری از جایزه مالی و غیر مالی برای تحت فشار قرار دادن مردم ایران می باشد. عضویت افتخاری برخی از افراد در انجمن قلم (پن) سوئد اهدای اجازه اقامت یک ساله به برخی از طرفداران گروهک های تروریستی و اهدای جایزه به اصطلاح حقوق بشر، از این دست فعالیت ها می باشد.
از سوی دیگر برخی گروههای تجزیه طلب به صورت آزادانه و فعالانه دراین کشور همایش و سمینار برگزار کرده و آزادانه علیه منافع وامنیت کشورمان اقدام می کنند. از جمله گروههای تجزیه طلب و تروریستی گروهک پژاک علیه منافع و امنیت کشورمان اقدام می کنند. از جمله گروههای تجزیه طلب و تروریستی گروهک پژاک می باشد که از امکانات وسیع تبلیغاتی و ماهواره ای در سوئد برخوردار است و از طریق همین شبکه های تلویزیونی، هسته ای تروریستی داخلی را تشویق به انجام عملیات تروریستی می کنند که مستقیما امنیت ما را هدف قرار گرفته اند.
همچنین سوئد با بهانه های واهی، اقدام به ایجاد محدودیت های مالی و... علیه ایرانیان مقیم نموده است.
با توجه به مطالب پیش گفته در این مجال چند پرسش از دولت سوئد مطرح است:
- برای ملت بزرگ ایران جای پرسش است که دلیل به بازی گرفتن احساسات ایرانیان چیست؟
برای مردم ایران این پرسش مطرح است که چگونه قاتلین 17 هزار انسان بیگناه و غیر نظامی در ایران و شریک صدام در کشتار 180 هزار کرد عراقی (موسوم به انفال) به یک باره تغییر ماهیت داده و مورد پذیرش غرب و از جمله سوئد قرار گرفته اند؟ همین گروهک که براساس مصوبه اخیر مجلس سوئد در خصوص انفال از شرکای صدام در قتل عام هستند، هم اکنون در سوئد فعالیت می کنند.
- آیا قابل توجیه است که سوئد از گروههای تجزیه طلب و تروریست حمایت کند و آن را با پوشش حقوق بشری توجیه کند؟
مردم ما فرق میان فعالیت سیاسی گروههای مخالف با فعالیت های مخرب تروریستی را خوب می فهمند ولی فعالیت سیاسی با تشویق به انجام عملیات های ترور در داخل ایران سازگار نیست از همه مهمتر، سوئد چگونه حامی فعالیت هایی است که ماهیت تجزیه طلبانه علیه ایران دارد؟
برگزاری تظاهرات متعدد در مقابل حوزه اخذ رای انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران در استکهلم و جلوگیری از ورود اتباع ایرانی برای دادن رای و تعیین سرنوشت با کدام معیار حقوق بشری قابل تطبیق و دفاع هست؟ آیا سوئد خود مشوق این گروهها نیست؟
- آیا سوئد تنها عده معدود 100 نفره در استکهلم (که با گرفتن پول از منابع معلوم در مقابل حوزه اخذ رای ایران به تظاهرات می پردازند) را نماینده ایرانی ها می داند و 72 درصد از ایرانیان را که در انتخابات شرکت کرده اند را نماینده ایرانی ها نمی داند؟
آیا سوئد از برگزاری انتخابات در ایران و پیشرفت روند مردم سالاری این گونه عصبانی است که تنها دلخوش به این گروههای معدود بوده با رفتار خود، که مخالف ادعاهای دموکراسی خواهانه سوئد است، عملا از تروریست ها حمایت می کند؟
*علی دانشمند
نظر شما