به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، خانواده ها تحت فشار اخلاق كاري و كار پر مشقت رسيدگي به تكاليف و امتحانات كودكان خود در مدرسه هستند و بسياري از آنها پس از انجام كارهاي روزانه خود به قدري احساس خستگي مي كنند كه نمي توانند در مراسم عشاي رباني كليسا حضور يابند.
عده اي از منتقدان ، كليسا را بدليل عدم ارائه آگاهي درباره حقايق زندگي مدرن به خانواده ها سرزنش كرده اند . تحقيقي كه از سوي اسقفهاي كاتوليك لندن و ولز از 15000 خانواده در سال 2004 انجام شده، برنامه ترغيب خانواده ها براي رفتن به كليسا را اولين بخش يك برنامه سه ساله توصيف كرده است.
اين گزارش 90 صفحه اي تحت عنوان « دشوار، اما پر معنا» با هدف كمك به كليساي كاتوليك در زمينه درك بهترابعاد معنوي زندگي خانواده و نقش والدين ، پدربزرگ و مادر بزرگ در ايمان است. اين گزارش موضوعات پيچيده اي كه خانواده ها با آن رو به رو هستند را به تفصيل شرح داده است.
يكي از خانوادهايي كه در اين تحقيق شركت كرده به كليسا بردن كودك خود ، كه داراي بيماري اوتسيم( يك نوع ناهنجاري ذهني) است را بسيار دشوار عنوان كرده و خانواده ديگري اظهار داشت، از آنجا كه امروزه تجرد در نظر مردم در مقايسه با زندگي خانوادگي ايده آل بوده، زندگي خانوادگي داراي درجه دوم اهميت قراردارد.
يكي از خانواده هاي اهل ناتينگهام اظهار داشت مصرف گرايي، خودخواهي، روابط ناپايدار، رقابت و خدانشناسي از جمله معضلات زندگي مدرن است.
بسياري اظهار داشته اند كه فشارهاي اقتصادي و اجبار والدين براي كاركردن باعث مي شود آنها در مورد اينكه دركناركودكان خود نيستند احساس گناه كنند.
اين گزارش نشان مي دهد كه مردم و غيرروحانيون بدليل عدم داشتن وقت و انرژي و همچنين فقدان تعهد ديني ، نمي توانند با كشيشها و روحانيون بخش خود همكاري داشته باشند.
بسياري از كاتوليكها و ديگر رهبران كليسا مادي گرايي و مصرف گرايي را در دهه هاي اخير تقبيح كرده اند اما يكي از عرصه هايي كه اعضاي كليسا را از دريافت حكمت ديني منحرف مي كند در ارتباط با رسانه ها قرار دارد.
برخلاف انتقاد رسانه ها از رهبران كليسا، اين بررسي نشان مي دهد كه خانواده هاي كاتوليك به رسانه ها علاقه داشته و تكنولوژي را به مثابه يك موهبت اصلي ياد كرده اند.
كشيش جان هاين، اسقف كمكي ساوت وارك كه رياست كميته ازدواج و زندگي خانوادگي را در اين كليسا برعهده دارد گفت، به رغم اينكه خانواده ها بزرگترين موهبت خود را زماني توصيف مي كنند كه وقت خود را در كنار يكديگر هستند، اما بندرت كسي درباره حضور خداوند در آن جمع صحبت مي كند.
نظر شما