آزادي سمير جعجع مكملي خواهد بود در بازگشت ميشل عون فرمانده سابق ارتش لبنان از تبعيد كه قبل از انتخابات پارلمان لبنان بوقوع پيوسته بود. اين آزادي از دو جنبه محل مكاشفه است : نخست آنكه چرا آزادي سمير جعجع در مقطع كنوني صورت مي گيرد در حالي كه درخواست آزادي وي قبل از اين نيز به دفعات تكرار شده بود. دوم اينكه آزادي سمير جعجع با چه انگيزه اي صورت مي گيرد و چه اثراتي را مي تواند در آينده لبنان داشته باشد؟
در پاسخ به مسائل فوق مي توان گفت: همانطور كه جنگ هاي داخلي لبنان و افرادي چون سمير جعجع و ميشل عون كه با تفكرات و اقدامات نظامي گرايانه خود زمينه حضور نيروهاي سوري را فراهم آوردند به همان نسبت با حضور نيروهاي سوري در بين گروهها و فرق لبناني يك نوع واگرايي خاموش حكمفرما شد.
به گزارش خبرگزاري "مهر" ، با حضور نيروهاي سوري در لبنان بر اساس پيمان نامه طائف، زمينه دخالت سوريه در كليه دستگاههاي اداري لبنان فراهم شد. با برچيده شدن نظام سلطه سوريه برلبنان كه با فشار جامعه بين الملل پس ازترور رفيق حريري صورت گرفت فراكسيون مختلف لبنان فرصت يافتند تا با اتحاد، با بقاياي نفوذ دولت سوريه پس از خروج نيروهاي اين كشور، مقابله كنند .
رسيدن به نقطه اتحاد براي مقابله با نفوذ سوريه خود پادزهري شد براي مقابله با واگرايي كه روزگاري نيروهاي سوري به بهانه مقابله با اين واگرايي وارد اين كشور شده بودند .
به همين منظور اپوزيسيون مخالف حضور سوريه در لبنان، در مجلس قبلي به دليل قرار گرفتن در جرگه اقليتها از توانمندي لازم براي اصلاح قانون عفو جنايات جنگي نبودند.
با پيروزي فراكسيونهاي ائتلافي به رهبر سعد الدين حريري كه حزب شريدا جعجع همسر سمير جعجع نيز در آن حضور داشت. تركيب اكثريت حاكم بر پارلمان به نفع مخالفان نقش و نفوذ سوريه چرخش پيدا كرد. فراكسيون اكثريت مجلس توانست در اولين گام با تغيير قانون عفو جنايات جنگي، براي قوي كردن پايه هاي ائتلافي خود پيش زمينه آزادي سمير جعجع را فراهم سازد. اين در حالي بود كه در مجلس پيشين از چنين توانمندي برخوردار نبود.
در مورد انگيزه آزاد كنندگان سمير جعجع و اثرات آن در آينده سياسي لبنان بايد گفت: در برهه زمان كنوني موافقان آزادي سمير جعجع به خوبي مي دانند فضاي سياسي لبنان و حتي جهان آماده پذيرش اقدامات نظامي گرايانه و ترور نيست. بسياري از كشورهاي منطقه از جمله ايران خواهان آشتي نيروها و مذاهب مختلف لبنان هستند چرا كه در بسياري از موارد هزينه اين واگرايي را در بلاد مختلف اسلامي پرداخت كرده اند.
بعنوان نمونه مفقود شدن چهار ديپلمات ايراني در سال 1363 در لبنان در زمان نظامي گري سمير جعجع و در منطقه نفوذ وي صورت گرفته است.
روي سخن ما بر اين نكته استوار است كه برگشت به تفكرات دهه 80 قرن بيستم در لبنان غير ممكن است لذا آزاد كنندگان سمير جعجع سعي دارند تا از اين عامل خنثي به عنوان ابزاري براي گسترش اتحاد و پيشرفت نيروها و گروههاي مختلف لبناني استفاده كنند.
در اين بين نيروهايي چون حزب الله و امل كه به دولت سوريه نزديك هستند با آزادي سمير جعجع مخالفتي ندارند بطوري كه در روز راي گيري در مجلس لبنان اعضاي اين احزاب با خارج شدن مصلحتي از مجلس زمينه تصويب موارد اصلاحي قانون عفو جرايم جنگي را فراهم ساختند.
پس از ترور رفيق حريري در سال گذشته براي اينكه كشور لبنان به سان دهه 80 قرن بيستم به اغماي سياسي فرو نرود احزاب و گروههاي مختلف لبنان در يك سياست همسو سعي دارند به اقداماتي دست بزنند كه بسترهاي تنش در كشور هزار جزيره سياسي لبنان دوباره فراهم نشود.
بازگشت ميشل عون از تبعيد و شركت وي در انتخابات لبنان و در برهه زمان كنوني آزادي سمير جعجع همگي در اين راستا قابل تعريف و ارزيابي هستند.
نظر شما