دکتر امید منصوری- مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه در کشور آینده نگری نداریم، گفت: این در حالی است که در دنیا برای چند دهه آینده نیز برنامه‌ریزی دارند.
وی با تاکید بر اینکه بسیاری از کشورها تا سال 2050 برنامه ریزی دارند، اظهار داشت: این برنامه‌ها نشان می‌دهد که تا سال 2050 چه فرآیندهایی در جوامع بشری تاثیر گذار هستند.
منصوری تغییر جمعیتی و اقلیمی را از بارزترین عوامل تاثیرگذار تا سال 2050 ذکر کرد و یادآور شد: تغییر اقلیم به ویژه در ایران با توجه به شرایط آب و هوایی خشک و نیکه خشک و کم آبی مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.
وی کاهش زمین‌های کشاورزی را از پیامدهای تغییرات اقلیمی دانست و خاطر نشان کرد: علاوه بر این و توسعه زمین‌های شور و خشک، کم آبی، گسترش پاتوژن‌ها و آلاینده‌های زیست محیطی در کشور را خواهیم داشت.
استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه بروز این عوامل موجب اختلال در تولید غذا می‌شود، ادامه داد: ما در این زمینه حق انتخابی نداریم بلکه تنها یک مسیر مشخص و آن هم دستکاری بشر در موجودات زنده به ویژه در گیاهان را در پیش رو دارد.
منصوری یادآور شد: با استفاده از روش‌های بیوتکنولوژی اقدام به تغییر ژن در گیاهان می کنیم و گیاهان تراریخته‌ای تولید خواهیم کرد که برای شرایط فعلی و برای آینده مفید است.
وی با تاکید بر اینکه غذای مورد نیاز را باید در کشور تولید کنیم، اضافه کرد: در این راستا باید ژن‌های مختلف را دستکاری و با استفاده از علوم و فنون جدید که در راس آن تراریختهها قرار دارند شرایط تولید غذای سالم و محیط زیست سالم را فراهم کنیم.
مجری طرح با تاکید بر اینکه در این زمینه مدیریت نقش موثری را ایفا می‌کند، یادآور شد: برای تولید محصولات تراریخته قطعا تولید گندم اولویت کشور نخواهد بود چراکه با قیمت مناسب‌تری می‌توانیم آن را خریداری کنیم.
وی اضافه کرد: در عین حال می‌توانیم محصولات باغی که سایر کشورها توانایی تولید آن را ندارند مانند انار را تولید و اقدام به صادرات آن کنیم.
به گفته منصوری تولید محصولات تراریخته باغی چون انار در کشور میسر است چراکه ژرمو پلاست آن در کشور موجود است.
نظر شما