به گزارش خبرگزاری مهر، معصومه آباد رییس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران به همراه دكتر رحماندوست نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي و حبيب احمدزاده، فعال حوزه دفاع مقدس و مستندساز جنگ در مركز حمايت همسران جانبازان اعصاب و روان با تعدادی از خانواده های جانبازان دیدار و از نزدیک مستمع درد های آنها شدند.
عضو شورای اسلامی شهر تهران در این نشست ضمن گرامی داشت یاد و خاطره شهیدان، ایثارگران و جانبازان 8سال دفاع مقدس خاطر نشان کرد: در دفاع 8ساله عده ایی به شهادت رسیدند و عده ایی اسير و يك عده زخمي و مجروح شدند و میان ما بازگشتند که جنگ براي اين افراد و خانواده‌هايشان هنوز ادامه دارد.
وی افزود: عزیزانی که جامعه امنیت و آرامش و ثبات خود را مدیون از خودگذشتگی آنها بوده، تن و جانشان مجروح شد و همه داشته های خود را فدای این وطن و مردم کردند. اما امروز در مقابل این درجه از ایثار از ما چه انتظاری دارند و اساسا ما برایشان چه کرده ایم؟ از چه چیز خود گذشته ایم؟
آباد با اشاره به اینکه مشکلات خانواده های جانبازان بسیار درد آور است تصریح کرد: چطور در نظام جمهوري اسلامي افرادي كه در جريان پيروزي انقلاب اسلامي و جنگ تحمیلی نقش هاي محوري داشته‌اند امروزه از متن جامعه جدا شده و دچار فراموشي شده‌اند.
رییس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران در ادامه افزود: مشكلات غالباً در حوزه خانواده و شرايط و لحظات سخت و غير قابل تحملي است كه منجر به بروز خشونت هايي عليه فرزندان و حملات عصبي شده، محيط آرام خانواده را متشنج کرده و گاها به صورت غير ارادي همسر و فرزند را از خانواده بيرون کشیده و روانه كوچه و خيابان می کند.
در ميان فرزندان دختري بود كه بدليل سيلي خوردن از پدرش در شرایط حمله عصبی80% شنوايي‌اش را از دست داده بود. این خانواده خوشحال اند كه هفته‌اي 1 يا 2 ساعت از محيط سخت و سنگين خانواده به مركز حمايت همسران جانبازان اعصاب و روان می روند و در كنار هم با قصه زندگي یکدیگر آشنا می شوند.
آباد اظهار داشت: ما به عنوان نماينده مردم نسبت به این قبیل وقایع که در همسایگی ما در سایه دیوارهای همین شهر اتفاق می افتد مسئولیم. در حالیکه بسیاری از شهروندان و حتی مسئولین تصور می کند تنها صدايي كه بايد خاموش شود صداي افراد دردمندي است كه در هر گوشه شهر به صدا در مي‌آيد.
این عضو شورا ی اسلامی شهر تهران افزود: متأسفانه بيماري غفلت و فراموشي خاص مسئولين و متوليان نظام است كه به دليل تكرار و تكثر بسیاری از درد ها و آسیب های اجتماعی، يك امر عادي به شمار مي‌آيد.
البته بسیاری از مشکلات متوجه بنياد شهيد و امور ايثارگران است که سهم قابل توجهي از بودجه‌اش را براي خدمت به جانبازان و ایثارگران، صرف مشكلات اداري و پرسنلي و سازماني خودش كرده است. در صورتی که اگر این بدنه كوچك‌تر بود، ارائه خدمات به مراتب مطلوب‌تر و كيفي‌تر می شد.
بخشي از اعتراضات اين خانواده ها نیز مربوط به نحوه رفتار متوليان امور جانبازان و ايثارگران بود. یادمان باشد که گاهي اوقات همدردي با این عزیزان و خانواده های آنان که آماج بسیاری از مشکلات روحی و جسمی هستند به آنها آرامش و امنيت مي‌دهد كه به هیچ وجه با پول قابل جبران نیست.
آباد در ادامه با اشاره به اینکه افرادي كه مجروحيت واضح ومشهود دارند بهتر مورد توجه سازمان‌هاي حمايتي قرار مي‌گيرند، گفت : اما متأسفانه در كشور ما با وجودی که جنگ ما در راه عقیده و با هدف دفاع از آب و خاک و مهین بود این افراد بی توقع اسیر بی مهری ما و دستگاههای تبليغاتي قرار گرفتند. بطوريكه گاهي بعضي از مردمي كه از همه جا بي خبرند تصور مي‌كنند كشور غنيمتي بوده كه بدست آمده و سهم بقيه مردم بين ايثارگران تقسيم شده و آنها سهمی از آن نبرده اند.
وی در پایان خاطر نشان کرد : براي نهادينه كردن فرهنگ ايثار و شهادت به جاي اينكه همايش و نمايش برگزار كنيم و پوستر و تراكت چاپ كنيم شاید بهتر باشد كه قدری بیشتر به خانواده‌هاي مجروحين علي‌الخصوص مجروحين اعصاب و روانی كه مجروحیتی پنهان دارند توجه كنيم و به درد دل آنها گوش سپرده و قدمی هر چند کوچک در راستای ارج نهادن به آنها برداریم تا فرزندان آنها از انتخاب اين راه توسط پدرانشان احساس شرم و پشيماني نكنند.
نظر شما