به گزارش گروه دفاع مقدس خبرگزاري مهر در ادامه مجموعه اخبار «معضلات و مشكلات ايثارگران در آيينه رسانهها» اينبار مطلبي از سايت خبري جام جم آنلاين منتشر ميشود . اين گزارش با عنوان « دارو ، مشكل اصلي جانبازان شيميايي » در روز جمعه دهم تيرماه سال جاري منتشر شد. متن اين گزارش به شرح ذيل است :
طبقه هفتم بيمارستان ساسان به آسمان نزديك است ، هرچند بر فراز كوهها نيست. مرداني كه در راهروهاي نيمه تاريك بيمارستان ساسان قدم مي زنند و سرفه هاي خشك و پي درپي مي كنند و از اصلي ترين نعمت حيات يعني نفس كشيدن آسوده محرومند ، روزگاري براي پيشي گرفتن از آفتاب مي جنگيدند.
ما بايد داروهاي خارجي مصرف كنيم ، اما در حال حاضر مشابه داخلي يا پاكستاني را به ما مي دهند كه به نوعي ديگر ما را اذيت مي كند. ما بعضي از آزمايش ها را بايد در آزمايشگاه خصوصي انجام دهيم. |
روي تخت ديگر عبدالله رحيمي جانبازي كه سرفه امانش نمي داد ، با اشاره به اين كه از سبزوار آمده و 8 ساعت منتظر تخت خالي مانده تا بتواند مداوا شود ، مي گويد: مشكل ما هر سال دادن چند بسته شيريني و شكلات به بچه هايمان نيست ، مشكل اصلي ما داروست ، تاخير در پرداخت وام مسكن است و بسياري مشكلات ديگر.
جانباز ديگري كه به جمع ما پيوسته است ، مي گويد: داروهاي پوكي استخوان را به ما نمي دهند. من روزي 15 قرص متادون مصرف مي كنم تا بتوانم روي پا بايستم.
من شيميايي هم هستم و متاسفانه گذشتن از كميسيون هاي مختلف و گرفتن درصد جانبازي و بعد دريافت خدمات درست مثل هفت خوان رستم شده است و توان جانباز شيميايي را مي گيرد. وي اظهار مي كند: خانواده ما كمترين امكانات را در اختيار دارند و در شرايط سختي به سر مي برند. ما بايد داروهاي خارجي مصرف كنيم ، اما در حال حاضر مشابه داخلي يا پاكستاني را به ما مي دهند كه به نوعي ديگر ما را اذيت مي كند. اين جانباز شيميايي مي افزايد: ما بعضي از آزمايش ها را بايد در آزمايشگاه خصوصي انجام دهيم.
مشكل ما درمان است و بايد فكري جامع در اين زمينه شود. شما ببينيد كشورهايي مثل آلمان ، فرانسه و انگليس با مجروحان بازمانده از جنگ جهاني دوم چگونه برخورد كرده و چه امكاناتي در اختيار آنها قرار داده اند.
6 بار مجروح شده ام ، اما فقط 25 درصد جانبازي براي من منظور شده است. البته هيچ وقت به فكر درصد جانبازي نبوديم، اما از اين كه عادلانه برخورد نمي شود، رنج مي بريم. |
معاون بهداشت و درمان بنياد شهيد و امور ايثارگران دراين باره مي گويد: جانبازان شيميايي دو دسته اند. تنها افرادي كه گاز خردل استنشاق كرده اند ، جانباز شيميايي به شمار مي روند و دچار عوارض بعدي مي شوند ؛ چرا كه افرادي كه گاز سيانور يا گاز اعصاب استنشاق كرده اند يا خوب شده و يا به شهادت رسيده اند.
عراقي زاده با تاكيد بر اين كه افرادي كه پس از استنشاق گاز خردل به مراكز درماني ارجاع داده شده اند ، پرونده دارند و سالهاست در داخل و خارج از كشور تحت درمان هستند ، مي افزايد: در چند سال اخير افرادي به بنياد مراجعه مي كنند كه به ظاهر عارضه اي ندارند ، اما گمان مي كنند با توجه به حضورشان در مناطق شيميايي ، دچار عوارض شيميايي شده اند ، اما در زمان جنگ سرپايي درمان شده اند ، مشكلشان برطرف شده و چون تاكنون عارضه اي نداشته اند ، به بنياد مراجعه نكرده اند ؛ اما حال دچار عوارض شده اند.
وي مي گويد: جانبازاني كه گمان مي كنند عوارض شيميايي دارند ، مي توانند با مراجعه به يگانهاي رزمي خود گواهي حضور در مناطق شيميايي را دريافت كنند و پس از آزمايش هاي شيميايي و تاييد عوارض شيميايي در كميسيون پزشكي يگان و بنياد تشكيل پرونده دهند و درصد بگيرند.
متاسفانه گذشتن از كميسيون هاي مختلف و گرفتن درصد جانبازي و بعد دريافت خدمات درست مثل هفت خوان رستم شده است و توان جانباز شيميايي را مي گيرد. |
مشكلات 110 هزار رزمنده اي كه گازهاي شيميايي استنشاق كرده اند و 48 هزار و 420 نفر جانباز شيميايي كه بر اساس آمار ارائه شده از سوي بنياد شهيد و امور ايثارگران در اين بنياد پرونده دارند ، از خدمات درماني و دارويي برخوردار نيستند. هر چند دهقان ، رئيس بنياد شهيد و امور ايثارگران به بهبود وضعيت جانبازان اشاره مي كند ، اما هنوز تا نقطه مطلوب ارائه خدمات به اين قشر كه جان خود را براي آرمان ها و ميهن خود گذاشته اند ، فاصله زيادي وجود دارد. اين گزارش فقط به منظور توجهي ويژه تر به جانبازان بيمارستان ساسان كه هر روز با دفتر روزنامه تماس مي گيرند ، منتشر شد.
نظر شما