به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از اقداماتی که مسلمانان در هنگام دعا کردن انجام می دهند بلند کردن دستان به سوی آسمان است، اما ممكن است این خيال پیش آید كه برداشتن دست ها در وقت دعا چه لزومی دارد؟ در پاسخ می تووان به روایتی از حضرت علي(ع) اشاره کرد که می فرمایند: زماني كه يكي از شما از نماز فارغ گرديد، بايد كه دو دست خود را به سوي آسمان بر دارد و در دعا كوشا باشد. عبدالله بن سبا گفت؛ يا امير المومنين! مگر خدا در هر جا نيست؟ فرمود: بله، گفت؛ پس براي چه بنده، دستهاي خود را به جانب بالا بر مي كشد؟ حضرت فرمود؛ آيا نخواندي"و في السماء رزقكم و ما توعدون" پس از كجا روزي طلب مي شود جز از جايگاهش، موضع آن و آنچه خدا وعده داده،آسمان است.
كافري خدمت امام صادق(ع) آمد، در وقتي كه آن حضرت در سخنان خود نفي مكان از خدا كرد و فرمود خداوند داراي مكان نيست آن گفت؛ پس چه فرق است بين اينكه دست هاي خود را به سوي آسمان بر مي داريد و يا آنكه به جانب زمين بيندازيد؟ حضرت فرمود؛ اين موضوع در علم و احاطه و قدرت خدا مساوي است، و لكن خداي عزوجل، اوليا و بندگانش را فرمان داده كه دست هاي خود را به سوي آسمان به جانب عرش بر دارند، چون آنجا را معدن روزي قرار داده ما هم آنچه را كه قرآن ثابت نموده است برقرار مي سازيم.
اين فراز از روايت كه فرمود"آنچه را كه قرآن بر آن حكايت كند، همان را مي گوييم"درس بزرگي است كه بعد از آنكه حكم و مطلبي از قرآن و روايات ثابت گرديد بدون چون و چرا بايد پذيرفت، و بي اطلاعي از اسرار، و قصور فكري درباره آن، ما را وسوسه نكند كه نعوذ باالله آن را نپذيرفته و تسليم آن نشده و راه ديگري را براي خود انتخاب نماييم.
اعمالي كه بشر در ساعات عمرش انجام مي دهد از دو حال خارج نيست، يا اينكه صالح و شايسته است و يا عمل سوء و نا پسند مي باشد و شكي نيست در اينكه هر چه عمل صالح بيشتر انجام گيرد، در پيشرفت انسان موثرتر بوده و سبب خواهد شد كه انسان به سعادت ابدي نائل گردد، البته اگر توام با ايمان صحيح باشد، زيرا آنچه ازآيات و اخبار استفاده مي گردد ايمان و عمل است و عمل صالح به تنهايي در رهايي از عقاب اخروي و در نيل به پاداش الهي كفايت نمي نمايد.
همچنین ترديدي نيست در اينكه عمل ناپسند و كارهاي زشت عامل سقوط بشر گرديده و سبب خواهد شد انساني كه گل سر سبد موجودات است، منفورترين مخلوقات و بي ارزش ترين آنها گردد، و به همين جهت بر هر فردي لازم است در عمر خود با بصيرت قدم بر داشته و آگاهانه ساعات عمر خود را بگذراند و بكوشد لحظه اي از عمر خويش را در لاطائلات و اعمال بد سپري ننموده، و در خدمت به اسلام و در پيروي از خدا و رسول (ص) در كمال اخلاص باشد.
آيات و روايات درباره عمل خوب و بد فراوان وارد شده كه براي نمونه به چند آيه و روايت استشهاد مي گردد. خداوند درآيه 105 سوره توبه فرموده: بگو عمل كنيد پس زود است كه عمل شما را خدا و رسول او و مومنين خواهد ديد. نيز در آیه 28 سوره جاثیه فرموده در روز قيامت آنچه را كه عمل كرده ايد، پاداش داده مي شويد.
آيه 8 سوره زلزله می فرماید: پس هر كه همسنگ ذره اي، نيكي انجام دهد، آن را مي بيند و هر كه هم وزن ذره اي، بدي به جا آورد آن را خواهد ديد.
از حضرت علي(ع) روايت شده كه فرمود: پس از خدايي كه شما در برابر ديد او قرار گرفته ايد، و ناصيه هاي شما در دست اوست، و تصرفات و دگرگونيهايتان در قبضه قدرت او مي باشد، پرهيز نماييد، اگر عملي را در پنهاني انجام دهيد آن را مي داند و اگر آن را آشكار سازيد مي نويسد و به آن نگهبانان گرامي را مامور ساخته كه حقي را فرو گذار نمي كنند و باطلي را ثابت نمي دارند.
نظر شما