دکتر حسین باهر، استاد دانشگاه شهید بهشتی در مورد نقش دانشگاه ها در مورد روحیه پرسشگری دانشجویان به خبرنگار مهر گفت: نقش بسیار بزرگی دارد. کلاس دانشگاه از دو بخش استاد یعنی کسی که نورفشانی می کند و دانشجو یعنی کسی که دنبال دانش می رود تشکیل می شود. منتها در دهه های اخیر در هر دو بخش کوتاهی کرده ایم.
وی افزود: یعنی استاد در سطح دبیر و دانشجو هم در سطح دانش آموز تقلیل پیدا کرده اند و لذا جنبه سؤال و جواب و پرسش و پاسخ در دانشگاه ها کم شده است. البته این مسئله در رشته های مختلف متفاوت است. بعضی از رشته ها کاربردی هستند ناچارند یک مقداری این مسائل را رعایت کنند. بعضی از رشته ها به دلیل اینکه می خواهند به خارج از کشور بروند و یا رشته هایی مثل دندانپزشکی که فارغ التحصیلان می خواهند یک دفتر و دستکی داشته باشند که بعداً در کارشان بدرد می خورد خود دانشجو بیشتر علاقمند است که از استادش سؤال کند.
این نویسنده و مترجم تصریح کرد: ولی بیش از 50 درصد از علوم انسانی که مسائل ادبیاتی است و یا علوم طبیعی و فنی و مهندسی مثل ریاضیات و فیزیک و شیمی اینها سنخشان سنخ سؤال و جواب نیست و به طبع دانشجویان دنبال نمره می روند و استاد هم دنبال این است که از این کلاس به آن کلاس برود و درسش را بدهد.
این جامعه شناس و رفتارشناس در مورد اینکه در حال حاضر روحیه پرسشگری در دانشگاه های ما در چه میزان است هم اظهارداشت: در حد خیلی کم است. نه استاد چندان مشتاق است که به پرسشها پاسخ دهد و نه دانشجو مشتاق پرسش و گرفتن جواب است. هر دو می خواهند کلاس دیرتر شروع شود و زودتر به پایان رسد. اینها مسائلی است که در دانشگاه های دولتی و غیر دولتی ما وجود دارند.
باهر درباره اینکه حاکمیت گرایش های سیاسی خاص چه تأثیری بر روحیه پرسشگری دانشجویان دارد هم تصریح کرد: مسائل سیاسی اگر در بخش های غیر تخصصی دانشجویان در نظر گرفته شود می تواند مؤثر باشد برای مثال برای دانشجویان کرسی های آزاد اندیشی و نقد برای بگذارند ولی برای مثال سر کلاس ریاضی چه تلمذی می تواند بین استاد و دانشجو به وجود آید، مگر اینکه خارج از قاعده کار کنند و کلاس ریاضی را به کلاس پرسش و پاسخ تبدیل کنند.
وی درپایان یادآورشد: گذاردن کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاه ها و قرار دادن شرایط امنیتی برای گوینده و شنونده با توجه به منشوری که از این جهت باید تهیه شود می تواند بسیار مؤثر باشد. یعنی اینکه بدانیم سؤال چه جور پرسیده شود و جواب چه جور باید داده شود. یعنی اول فرهنگ پرسش و پاسخ را کسب کنیم سپس پرسش و پاسخ داشته باشیم.
نظر شما