به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از کریستین ساینس مونیتور، شیموس هینی یکی از بزرگترین شاعران قرن بیستم که جایزه ادبی نوبل را دریافت کرده بود و محبوب منتقدان و دوستداران ادبیات بود، جمعه درگذشت. او آنقدر در میان ایرلندی‌ها محبوب بود که به جای شیموس او را فیموس به معنی مشهور می‌نامیدند.
به گفته ناشر وی، هینی، جمعه به دنبال یک بیماری کوتاه مدت در بیمارستانی در دوبلین درگذشت.
اشعار این شاعر اغلب بر زندگی روزمره مردم سرزمینش ایرلند شمالی متمرکز بود و از مزارع و شهرهایش تا زندگی شهری و فرهنگ طبیعی و زبان روزمره را در اشعارش به کار می‌برد.
کمیته نوبل با تحسین اشعار او آن‌ها را «دارای زیبایی غنایی و عمق اسطوره ای خوانده بود که معجزه‌های روزمره و زندگی گذشته را به تعالی می‌رساند». او این جایزه را در سال 1995 دریافت کرد.
اندا منی نخست وزیر ایرلند در واکنش به مرگ هینی گفت: برای ما، هینی نگهبان زبانمان بود ، نماد ما بود و بازتاب دهنده گوهر انسانی مان. او افزود: ما مفتخریم که هینی متعلق به این سرزمین بود و از خداوند برای این که او را به زندگی ملی ما هدیه کرد، سپاسگزاریم. او در کنار جویس، ییتس، برنارد شاو و بکت در معبد بزرگترین چهره‌های ادبی ما جای دارد.
شیموس هینی در سال 1939 در مزرعه ای در کسلاوسون در شمال ایرلند در خانواده ای کاتولیک متولد شد. او در دانشگاه کویین بلفاست به تحصیل در رشته زبان انگلیسی پرداخت و پس از خواندن اشعار تد هیوز و رابرت فراست به شعرسرایی روی آورد.
اولین مجموعه شعر او با عنوان «مرگ یک طبیعت گرا» در سال 1966 منتشر شد. این مجموعه با شعری به نام «حفر» آغاز می‌شود که به یکی از مشهورترین اشعار او بدل شد.
وی به عنوان استاد زبان انگلیسی از سال 1989 تا 1994 در دانشگاه آکسفورد تدریس کرد و از سال 2000 به‌هاروارد رفت.
او جوایز متعدد ادبی را برای اشعارش در کارنامه داشت که جایزه شعر تی.اس.الیوت، جایزه قلم ایرلند ، جایزه دیوید کوهن و جایزه شعر گریفین از جمله آنهاست.
نظر شما