به گزارش خبرنگار مهر، آموزشگاه های آزاد همیشه به عنوان مراکز قابل دسترس و پر تعداد آموزش موسیقی همواره از حساسیت و اهمیت خاصی برخوردار بوده است که استمرار فعالیت اصولی و سالم این مراکز نیازمند حمایت توام با نظارت از سوی مراکز ذی صلاح است.
البته مثل همیشه نگرانی و دغدغه دست اندرکاران این هنر دامنه وسیع تری را به خود اختصاص داده است، نگرانی از افزایش هزینه ها، عدم حمایت های مالی، فعالیت قشری دلال صفت و سودجو که از هر استقبال و رکودی نهایت استفاده را می کنند و... .
در همین زمینه با چند تن از هنرمندان و دست اندرکاران موسیقی همدان به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین در زمینه "وضعیت آموزشگا ه های موسیقی" به گفتگو نشستیم.
مهمترین مشکل آموزشگاه های موسیقی در همدان استیجاری بودن مکان است
مدیر آموزشگاه موسیقی باربد در رابطه با مشکلات و مباحث این آموزشگاه ها به خبرنگار مهر عنوان داشت: مهمترین مشکل آموزشگاه های آزاد موسیقی در همدان مکان های استیجاری است.
عباس نوروزی گفت: این معضل بزرگ و عدم وجود مکانهایی با استاندارد های لازم و همچنین افزایش هزینه های خرید وسایل به خصوص خرید ساز های مورد نیاز آموزشگاه ها باعث از بین رفتن امنیت فکری مدیران، مدرسان و کم شدن هنرجو در صورت تغییر مکان است که مسئولان می توانند با دادن وام های با بهره کم، بسیاری از مشکلات این حوزه را برطرف کنند.
نبود مدرس متخصص موسیقی از معضلات عمده آموزشگاه هاست
عباس نوروزی گل مشکلات فراروی آموزشگاه های موسیقی را در نهایت منجر به تعطیل شدن آنها دانست و اظهار داشت: علی رغم اینکه هدف این آموزشگاه ها ارائه دیدگاه های فرهنگی و توسعه هنر موسیقی است متاسفانه کمبود و حتی نبود مدرس متخصص این هنر از معضلات عمده آموزشگاه های استان محسوب می شود.
وی گفت: حل این معضل بدون سرمایه گذاری در بخش فرهنگ غیر ممکن خواهد بود و از طرفی صدور مجوز تدریس برای برخی از افراد غیرمتخصص نیز یکی از مشکلات عمده آموزش است که باعث افت کیفی و کاهش بار فنی هنرجویان می شود.
در همین رابطه رضا جمشیدیان یکی دیگر از آموزشگاه داران با بیان اینکه مشکل اصلی آموزشگاه های موسیقی، مشکلات اقتصادی است، افزود: مخاطب هنر و به خصوص موسیقی طبقه متوسط جامعه است و از آنجا که این طبقه در طول تاریخ همیشه حامی همدیگر بوده اند توجه ویژه تری نیز نسبت به آموزش هنر دارند.
وی گفت: علیرغم فشارهای اقتصادی حال حاضر تمام سعی خانواده های این سطح استمرار و به بار نشستن کلاس های آموزشی است گرچه ممکن است با شروع فصل امتحانات و کلاس های درسی فوق برنامه تعدادی از این هنرجویان کاسته شود ولی قریب به اتفاق علاقمندان به پیگیری آموزش های خود استمرار دارند.
وی با اشاره به اینکه باید برای جذب به کار و استفاده از دانش فارغ التحصیلان تمهیدات خاص اندیشیده شود، اظهار داشت: متاسفانه در آئین نامه استخدامی هیچ نهاد و دستگاهی به کارگیری و استفاده از فارغ التحصیلان رشته های مختلف هنری جائی ندارد و حتی ادارات مرتبط با فرهنگ و هنر نیز از این قضیه محروم هستند.
این مدرس و فارغ التحصیل موسیقی با بیان اینکه سالهاست با علاقه و پشتکار برای آموزش کودک و نوجوانان فعالیت می کند گفت: یکی دیگر از مشکلات این آموزشگاه ها عدم حمایت و بها دادن مناسب مسئولین به آن است به طوری که حتی برخی از آنها برای دیدن و نظارت اجراها و کنسرت ها نیز به سالن ها مراجعه نمی کنند.
وی با اشاره به بحث بیمه هنرمندان افزود: همین بیمه صندوق هنرمندان که چند سال است در حال انجام است، تاثیر بسزایی در روحیه و دیدگاه هنرمندان داشته زیرا که حداقل امید به استفاده از خدمات بیمه و بازنشستگی در آن دیده می شود بنابراین می توان کارهای بیشتر و بهتر دیگری نیز در راستای حمایت از اهالی فرهنگ و هنر و رسانه انجام داد که متاسفانه به فراموشی سپرده شده است.
افزایش مراکز غیر قانونی باعث کاهش کیفیت و استانداردهای هنری شده است
مدیر آموزشگاه موسیقی آهنگ نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن بیان مطالب فوق خواستار تعطیلی آموزشگاه ها و مراکز موسیقی بدون مجوز شد و تصریح کرد: متاسفانه افزایش مراکز غیر قانونی و عدم برخورد و پیگیری مناسب متولیان امر باعث کاهش کیفیت و استانداردهای هنری و افزایش مسائل حاشیه ای و عدم اعتماد خانواده ها به مقوله آموزش شده است که به همین خاطر باید نظارت دقیق و مستمری بر این مراکز صورت گیرد .
محمد رضا اسدی افزود: از دیگر مشکلات آموزشگاه های موسیقی می توان به تفکیک غیر کارشناسی زمان تدریس خانم ها و آقایان اشاره نمود که با توجه به کاهش هنرجویان و از طرفی افزایش هزینه های آموزشگاه این امر به زیان مدیران آموزشگاه ها خواهد بود.
وی با اشاره به اجرای کنسرت های ماهانه آموزشگاه ها در سال های گذشته عنوان کرد: اجرای این کنسرت ها نه تنها هیچ تاثیری در ارتقا آموزش ها نداشته بلکه به نوعی رفع تکلیف از مسئولین و افزایش هزینه های آموزشگاه ها را به دنبال داشته است به طوری که استقبال مناسبی از طرف جامعه صورت نگرفته و حتی خود مسئولین نیز در این اجراها حضور نداشته اند .
بنابراین می توان گفت رشد صعودی و کمی آموزشگاه های آزاد موسیقی هم جای خوشحالی دارد و هم جای نگرانی!
خوشحالی از این جهت که وجدان خفته مردم در عرصه توجه به هنر موسیقی بیش از پیش بیدار شده و برنامه ریزی برای آینده فرزندانشان به اوج خود رسیده است و بیشتر وقت اساتید موسیقی به جای فعالیت های صحنه ای و تولید اثر درگیر آموزش و تدریس موسیقی شده است.
و نگرانی از این بابت که به طور یقین ساماندهی وضعیت آموزشگاه های موسیقی با شعاری صحبت کردن به بیراهه کشانده میشود.
همدلی هنرمندان و تلاش آنها شاید بتواند راهگشای برخی از مشکلات باشد و نظارت و حمایت مسئولین شاید در برهه ای به ظاهر و کوتاه مدت مشکلات را حل کند اما بدون برنامه ریزی خود هنرمندان و کسانی که دغدغه هنر و فرهنگ پارسی را دارند راه به جایی نخواهیم برد!
نظر شما