به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر آدرین مک دونالد استاد دانشگاه کانتربری طی بیانیه ای گفت: پروتکل مونترال که استفاده از کلروفلوئوروکربنها را ممنوع کرده به کاهش اندازه حفره ازون کمک کرده است.
این پروتکل که در سال 1989 اجرایی شد، یک پیمان بین المللی برای خارج کردن موادی است که دانشمندان اعتقاد دارند عامل تخلیه ازون است.
مک دونالد گفت: اگر این توافق بین المللی به دقت دنبال می شد لایه ازون تا سال 2050 ترمیم می شد.
نکته عجیب این جاست تخلیه ازون به طور غیر مستقیم قطب جنوب را از گرمای گازهای گلخانه ای حفظ کرده است.
این استاد دانشگاه کانتربری گفت: با ترمیم لایه ازون، آینده تغییرات جوی قطب جنوب به طور کامل مشخص نیست، چرا که تعاملات پیچیده در اتمسفر در رابطه با تغییرات جوی موجب شده که پیش بینی آینده تغییرات جوی در این منطقه دشوار باشد.
وی اضافه کرد: لایه ازون که درحال گسترش یافتن بود تاکنون جریان هوای نیم کره جنوبی را به نحوی تغییر می داد که بادهای قوی چون جت استریمها به سمت قطب حرکت می کردند. با ترمیم این حفره بار دیگر بادها به سمت استوا باز می گردند اما گازهای گلخانه ای ممکن است این تأثیر را روی جایگاه جت استریمها خنثی کند.
پروتکل مونترال به علت پذیرش و اجرای گسترده به عنوان نمونه یک همکاری بین المللی استثنائی درنظر گرفته می شود.
لایه ازون لایه‌ای به ضخامت 3 میلی‌متر در لایه استراتوسفر جو زمین با غلظت بالایی از مولکول ازون است که در سال 1913 توسط دو فیزیکدان فرانسوی به نام‌های شارل فابری و هانری بویسون کشف شد. این لایه با جذب 99.9 تا 95 درصد پرتو فرابنفش خورشید، موجب ادامه زندگی بر روی کره زمین می شود. لایه ازون پرتوهای پرانرژی فرابنفش را جذب کرده و آن‌ها را به شکل پرتوهای فروسرخ در می آورند و به سطح زمین می فرستند.
در اوایل سال 1930 ترکیباتی به نام کلروفلوئوروکربنها در ایالات متحده آمریکا اختراع شد و در صنعت و خانه مورد استفاده قرار گرفت. این ترکیبات به استراتوسفر راه یافتند و عناصر کلر و برم موجود در آن‌ها طی واکنش‌های شیمیایی موجب تخریب تدریجی لایه ازون شد و در نتیجه آن لایه ازون بر فراز قطب جنوب به شدت کاهش یافت.
نظر شما