تاثير برخورد نخستين در ارتباط/ برای برخوردهای مهم برنامه داشته باشید

به گزارش خبرگزاری مهر، شروع خوب در ارتباطي اثر بخش از اهميت بسياري برخوردار است. يا اين كه هيچ وقت نمي توان تضمين كرد كه ارتباط حتما نتيجه مورد نظر را خواهد داشت، اما شروع خوب هميشه امكان پذير است و الفاظ و كلماتي كه در برخورد اول استفاده مي شود و پيام هاي غير كلامي استفاده شده در آن تاثير چشمگيري بر بازخورد طرف مقابل دارد.

اگر چه اساسي ترين و مهمترين تعامل در چهار دقيقه اول ملاقات شكل مي گيرد، با اين حال ما در همان مرحله اول ورود به يك مكان، تعدادي پيام هاي كلامي و غير كلامي ارسال مي كنيم كه اين پيام ها ادامه ارتباط را تنظيم مي كند.

در نخستين برخورد سعي كنيم پايه و اساس برداشت صحيح و مناسب طرف مقابل نسبت به ما شكل گيرد. اگر در اين كار اشتباهي صورت پذيرد،ارتباط به نحو ديگري ادامه خواهد يافت.

زماني كه شخصي ما را براي نخستين بار مشاهده مي كند، در همان چهار ثانيه اول با توجه به سن، جنسيت و حالات ظاهري و بالاخره بيان ما، تصويري در منبع معني او شكل مي گيرد. اين تصوير در ارتباطات بعدي ما با آن شخص كاملا تاثير گذار خواهد بود. به اين ترتيب، تصوير شكل گرفته در منبع معني او ممكن است تصويري مثبت باشد يا اين كه تصويري منفي در منبع معني او شكل گيرد. هر كدام از اين حالات در برخورد هاي بعدي خود را نشان خواهد داد و بخش مهمي از اثر بخشي ارتباط را رقم خواهد زد.

ما اگر ارتباط را خوب شروع كنيم، مطمئنا در ارتباط برقرار كردن از هر 10 برخوردي كه داريم، 9 مورد آن با موفقيت همراه خواهد بود. اما اگر قدم اول را درست بر نداريم ديگر امكان دومي به ما داده نخواهد شد كه بتوانيم تاثير اولين برخورد خوب و مناسب را ايجاد كنيم.

وقتي از خودمان عدم اعتماد به نفس، احتياط و نگراني بروز دهيم اين بدان معناست كه ديگران همين حالت را از چهره ما مي خوانند و زماني كه در برخورد اول از خودمان آرامش، عزم جزم، رضايت مندي و طيب خاطر بروز دهيم، اين بدان معناست كه ديگران همين حالات را از چهره ما مي خوانند. آنها ظاهري را كه ما نشان مي دهيم مي پذيرند و آن را در منبع معني خود ضبط مي كنند. اطلا عاتي كه ما به ديگران مي دهيم در واقع تمام اطلاعاتي است كه آنها از ما دريافت مي كنند مردم دوست دارند همان ارزيابي را نسبت به ما داشته باشند كه ما در مورد خود مي كنيم.

وقتي كه دو نفر براي اولين بار يكديگر را مي بينند ارزيابي يا برداشت بسيار سريعي از طرف مقابل به دست مي آورند. حال تاثير ما روي شخص ديگر، به تصوير موجود در منبع معني و درك ذهني او و برداشتي كه شخص مقابل از ما دارد بستگي دارد و نه اين كه ما چه كسي هستيم.

ما به طور معمول اشخاص و شرايطي را به سوي خود جلب مي كنيم كه با طرز تفكرمان سازگارند. براي مثال، بيشتر مردان از رد شدن و پذيرفته نشدن از سوي ديگران ترس دارند و به همين دليل برخوردهاي اول بين مردان، گاهي به بن بست مي رسد. رمز موفقيت در برخورد اول اين است كه شخص با اين باور كه طرف مقابل واكنش و پاسخ خوبي به او مي دهد جلو برود اين روش تقريبا در هر زماني به كار مي آيد.

عادت قدرداني از ديگران را در خود تقويت كنيم، اين عادت خوب لبخند زدن را براي ما آسان مي كند. لبخند زدن شايد پيچيده ترين تكنيك ارتباطي نباشد، اما لبخند تاثيرگذار و سرايت كننده به ديگران، مي تواند تاثير قدرتمندي در ارتباطات شخصي ما داشته باشد. تبسم و خنده ارتباط انساني را استحكام مي بخشد و تاثيري مثبت مي گذارد. درباره تاريخچه لبخند گفته شده كه انسان اوليه از دندان به عنوان وسيله اي براي حمله به دشمنان استفاده مي كرد و براي نشان دادن دوستي خود به آرامي لب هاي خود را عقب مي كشيد و دندان هاي روي هم خود را نمايان مي كرد تا به اين ترتيب به طرف مقابل بفهماند كه قصد او هر آنچه می خواهد باشد،نيتي دوستانه است.

در ملاقات هاي كه برايمان بسيارمهم و سرنوشت سازاست سعي كنيم از پيش خود را براي برخورد و ارتباطي موثر آماده كنيم. براي مثال، مراسم خواستگاري، مصاحبه استخدامي و نظاير آن اگر با تمرين و برنامه ريزي مناسب همراه باشد احتمال اثر بخشي ارتباط افزايش خواهد يافت.