به گزارش خبرگزاری مهر، پژوهشگران دانشگاه پوردو اقدام به بهینه‌سازی راکتوری برای تولید انبوه نانو ساختارهای گلبرگی شکل کردند. این نانوساختارها که از جنس گرافن بوده و پیکربندی شبیه به گلبرگ دارد، می‌تواند برای تولید باتری و حسگرهای پیشرفته مورد استفاده قرار گیرد.
تحقیقات اخیر این گروه نشان می‌دهد که نانوساختارهای گلبرگی شکل می‌تواند برای شناسایی گلوکز از طریق تست بزاق و اشک مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از آن می‌توان برای تولید ابرخازن‌هایی استفاده کرد که به سرعت شارژ می‌شوند.
با توجه به پتانسیل‌های بالای این نانوساختارها، به دلیل عدم تولید انبوه آنها با هزینه کم، تجاری‌سازی این نانومواد با چالش‌هایی روبه‌رو بوده است. اروین رومان می‌گوید: این نانوساختارها خواص و کاربردهای جالبی دارند، اما آیا می‌توان آنها را به صورت انبوه تولید کرد؟ اخیرا این گروه تحقیقاتی روشی ارائه کردند که می‌توان از آن برای تولید انبوه این نانوساختارها استفاده کرد. برای انجام این پروژه، محققان موفق به دریافت حمایت مالی 1.5 میلیون دلاری از بنیاد ملی علم شدند.
این گروه تحقیقاتی امیدوارند که سرعت تولید این ترکیب را به 10 مترمربع در ساعت برسانند که نسبت به سرعت تولید در آزمایشگاه، جهش بزرگی محسوب می‌شود.
برای تولید نانوساختارهای گلبرگی شکل از جنس گرافن، محققان فیبرهای کربنی را در پلاسما قرار می‌دهند، پلاسمایی که حاوی یون‌های هیدروژن است. این گروه در حال بهینه‌سازی راکتور بوده تا شرایط زیست‌سازگارتر با نرخ تولید بالاتری را فراهم کنند.
این گروه نانوساختارهای تولید شده را عامل‌دار کرده و برای شناسایی مولکول‌هایی نظیر گلوکز مورد استفاده قرار دادند. محققان در حال بررسی عملکرد و دقت زیست‌حسگر ساخته شده با این نانوساختارها هستند.
نظر شما