به گزارش خبرنگار مهر، اما امروز با بی‌توجهی و بی‌مهری‌هایی که نسبت به این هنر اصیل و یادگار کهن هفت هزارساله در خراسان شده است چرخ‌های سفالگری به گل نشسته و هنرمندان پیشکسوت و سپیدمویان این عرصه با دلسردی تمام در پی راهی دیگر برای گذران زندگی خود هستند چراکه متولیان امر به آن اهمیتی نداده و به هنری منسوخ شده تبدیل شده است.
سفالگري هنري سنتي است که نشانه هاي توليد آن در تمامي مناطق خراسان رضوی به چشم می‌خورد و جلوه‌های هنر اسلامی در آن کاملا بارز است.
این هنر اصیل منسوخ شده روزگاری در بيشتر شهرستان هاي استان خراسان رضوی به عنوان یک حرفه و شغل محسوب مي‌شد که به دليل تغيير در سبک و شيوه زندگي مردم، کاربرد اوليه خود را از دست داد و کم کم از رونق افتاد.
مسئول کانون هنرمندان خراسان رضوی به خبرنگار مهر می‌گوید: سفال در خراسان رضوی و به ویژه در مشهد فراموش شده است و در حالی که سود آور و اقتصادی است هنرمندان آن برای گذران زندگی به کاهای دیگر روی آورده اند.
سفال و باز آفرینی تاریخی
فرزین جیرانی ابراز می‌کند: سفال هنری با سابقه چند هزار ساله در ایران که می تواند باز آفرینی تاریخی کند و از طریق آن می‌توان به تاریخ پر قدمت استان‌مان پی ببریم.
وی عنوان می‌کند: این هنر جزء گنجینه‌ها و میراث‌های کهن گذشتگان ماست که می‌توانیم با عرضه آن به‌عنوان یکی از صنایع دستی کهن پیشینه تاریخی خود را به گردشگران و توریست‌های خارجی نشان دهیم ولی متاسفانه روی آن کار زیادی انجام نشده است.
جیراتی اظهار می‌کند: در بین هنرمندان سفالگر و پیشکسوتان این عرصه دلسردی زیادی وجود دارد که باید آرام آرام دست این هنر سالخورده را گرفت و او را از رنجوده خاطری در آورد.
یکی از هنرمندان سفالگر به خبرنگار مهر می‌گوید: متاسفانه سفال در مشهد مورد بی‌توجهی و بی‌مهری زیادی قرار گرفته و به این هنر که می‌تواند این همه برای کشور و به ویژه برای خراسان رضوی سود آور شود اهمیتی داده نمی شود.
ملیحه سلطانی عنوان می‌کند: روزی ما با افتخار سفال‌هایمان را در مقابل ژاپنی‌هایی که آمده بودند در برابر سفال هفت هزار ساله ایران حرفی بزنند به نمایش گذاشتیم و راه هر ادعایی را بر آنها بستیم.
کم رنگ شدن ردپای سفالگری در آموزش
وی اظهار می‌کند: این که می‌گوییم این هنر فراموش شده است تنها به بحث اقتصادی آن ختم نمی شود در بحث آموزش هم هر هنری را که می‌بینی امروز حضور دارد ولی ردپای سفالگری بسیار کم رنگ شده است.
سلطانی تاکید می کند: در مشهد هنرمندان اساتید و پیشکسوتان زیادی در هنر سفال داریم که اگر مسئولان و دست‌اندرکاران یاری کنند می‌توانند در بحث آموزش آن گام های زیادی بردارند.
رئیس انجمن هنرهای تجسمی خراسان رضوی هم به خبرنگار مهر می‌گوید: ما از هنر سفال به صورت حرفه‌ای و ماهر در دنیا دارای افتخار هستیم.
محمود ضیائی عنوان می‌کند: مهد این هنر که قدمتی بسیار طولانی در ایران دارد خراسان رضوی است ولی کم توجهی به آن باعث انزوای این هنر اصیل شده است که نیاز مند کمک همه مسئولان و خود هنرمندان است که از این رکود در بیاید.
یک هنر مند پیشکسوت سفالگری هم به خبرنگار مهر می گوید: وقتی اقتصاد با هنر مرتبط شود هنرمندان هم دلگرم شده و دور هم جمع می شوند.
محمد ششکلانی ابراز می‌کند: اگر انسجام در هنر سفال ایجاد شده، بخش اقتصادی رونق یافته و سازمان‌های مرتبط هم از این هنر حمایت کنند وضعیت آن در استان سامان می‌یابد.
بحث اقتصادی سامان نیابد هنر سفال ساماندهی نمی شود
وی می‌افزاید: تا بحث اقتصادی سامان نیابد هنر سفال ساماندهی نمی‌شود و هنرمندان دلسرد به دنبال کار دیگری نمی‌روند.
ششکلانی حضور چینی ها در تمام عرصه در بازار حتی هنر را یکی از دلائل رکود این هنر دانسته و می‌گوید: این که یک چینی با کالای نامرغوب خود بازار هنر ما را تسخیر می‌کند علتش فقط کم کاری هایی است که خود ما و مسئولان در این زمینه به خرج داده اند.
وی اظهار می‌کند: چینی‌ها فقط با رنگ و لعاب دادن و تبلیغات گسترده در زمینه کالاهای بنجل جای خود را در تمامی مغازه های لوازم خانگی ایران باز کرده اند آیا مسئولان نمی توانند از ورود این جنس ها جلوگیری کنند که من هنر مند تولید کنند اصیل ترین هنر سرزمینم این گونه رنجوده خاطر و دلسرد نشوم؟
تلف شده هنرمندان سفالگر
سپیدموی هنرمندی که خود را علی گوهری نسب معرفی می‌کند به خبرنگار مهر می‌گوید: هنرمندان در هنر سفال تلف شده‌اند چرا که امروز سفال‌ها هم از چین وارد می‌شود.
وی عنوان می‌کند: هنر ایرانی و هنرمندان در سرزمینی که مهد هنر و فرهنگ های اصیل است مورد حمایت قرار نمی گیرند.
گوهری‌نسب ابراز می‌کند: چرا باید وارد کننده ای که هیچ سر رشته ای از هنر و ریشه های هنری ایران ندارد هر کاری را وارد کند و مورد حمایت واقع شود ولی من هنرمند برای عرضه کارم مورد توجه قرار نگیرم این می شود که من هم دلسرد شده و آن را رها می کنم.
وی ابراز می‌کند: برای نجات هنر سفالگری نمی‌شود یک تنه وارد میدان شد چون اگر کوه هم باشی زیر اجناس بنجل چینی خفه می‌شوی.
این هنرمند پیشکسوت می گوید: کارهای بسیار زیبایی الان داریم ولی مورد توجه قرار نمی‌گیرند ما نباید برای فروش محصولاتمان در کشور خودمان دست و پا بزنیم و غرق شویم.
لزوم خروج اجناس بنجل چینی از عرصه هنر ایرانی
وی اظهار می‌کند: هنرمند ان نباید دغدغه ای از جانب محصولات خارجی داشته بلکه با این سابقه دیرینه باید به فکر صادرات هنرهایمان بوده و جلوی کالا های بنجل را بگیریم.
گوهری‌نسب می‌گوید: اجناس بنجل چینی باید از عرصه هنر ایرانی خارج شود تا من هنرمند با خیال راخت به فکر تولید و عرضه و حتی صادرات هنر دست چند هزار ساله کشورم بوده و جای آن را در دیگر کشور ها باز کنم.
وی با اشاره به برپایی نمایشگاهی در نزدیکی حرم امام رضا(ع) نزدیک عید از جانب چند هنرمند می گوید: وقتی گردشگران و زائران خارجی محصولات ما را می دیدند از قیمت مناسب آنها با این کیفیت عالی تعجب می کردند و این نشان می دهد که هنر جایگاه خاصی در بین تمام ملت ها دارد.
هنر سفالگری با توجه به کاربرد وسيعي که دارد مي تواند زمينه اشتغال و درآمدزايي را براي ساکنان بومي اين استان فراهم کند، از اين رو حمايت از فعالان اين عرصه امري است که بايد بيش از پيش مورد توجه مسئولان قرار گيرد شاید به شکل قدیم آن مورد استفاده واقع نشود ولی می تواند به عنوان یک هنر دستی بسیار زیبا در صنعت گردشگری از نابودی نجات یابد.
--------------------------
گزارش: ملیحه زرین‌پور
نظر شما