به گزارش خبرنگار مهر، دانش اقباشاوی یکی از داوران جشنواره سینما حقیقت با بیان این مطلب در نشستی که با حضور محمود ثانی و بهزاد وزیری از دیگر داوران این جشنواره در آبادان برگزار شد، گفت: از جمله تاثیرات منفی و سوء نگاه مدیریت در عرصه سینمای مستند که مربوط به گذشته است نازل کردن سطح سلیقه و نگاه فیلمساز و در ادامه تماشاگر بوده است.
وی در ادامه افزود: در نتیجه همین نگاه است که فیلم هایی تاثیر گرفته از مستندهای "بی بی سی" و یا "من و تو" به جشنواره های مختلف راه یافتند.
در ادامه صحبت های این فیلمساز محمود ثانی نیز متذکر شد: یکی از اصلی ترین مشکلات در عرصه سینمای مستند اختصاص بودجه های دولتی برای برخی از فیلمسازان است. بودجه های دولتی خلاقیت را از بین برده است. تزریق بودجه های کلان برای ساخت فیلم های مستند باعث شده روح جستجوگر مستندساز از بین برود.
ثانی در ادامه این نشست تصریح کرد: "سینماحقیقت" قضاوت نمی کند بلکه کارکرد این سینما به فکر واداشتن مخاطب است.
این فیلمساز در ادامه افزود: بزرگترین خیانت اختصاص بودجه‌های کلان به فیلمساز است زیرا علاوه بر ساخت فیلم سفارشی بی خاصیت، تماشاگران را به گروگان می گیرد به این معنا که موضوعی پیدا می کند که بر اساس آن موضوع برای فیلم مستند قصه می سازد این در حالی است که سینمای مستند سینمای قصه گو نیست و نمی توان اینگونه آثار را به عنوان فیلم مستند به خورد تماشاگر داد.
بهزاد وزیری از دیگر داوران این دوره از جشنواره سینما حقیقت در آبادان با اشاره به تفاوت های داوری در آبادان و تهران گفت: داوری‌ها در تهران بر اساس تقسیم بندی های ژانری صورت می گیرد اما در داوری هایی که در آبادان شکل گرفت به هیچ عنوان دنبال ژانر نبوده ایم بلکه حقیقت را در فیلم های مستند جستجو می کردیم. به عنوان مثال برخی فیلم های مستند حیات وحش وجود داشت که در جشنواره سینما حقیقت در تهران جایزه گرفت اما این فیلم ها به هیچ عنوان از اولویت های داوری در آبادان نبود بنابراین به ژانربندی توجه نمی کردیم.
این فیلمساز در ادامه افزود: اگر از موضوع حیات وحش مثال زدم به این معنا نیست که فیلم هایی از این دست نمی تواند بحث حقیقت را دنبال کند بلکه منظور من این است که در فیلم های ارسال شده برای داوری در آبادان ما با مستندهای حیات وحشِ حقیقت جویانه روبرو نبودیم.
محمود ثانی هم با اشاره به تفاوت های سینماحقیقت و آنچه به عنوان سینمای واقعیت گرایانه مطرح می شود، گفت: از جمله اشتباهات فیلمساز این است که حقیقت و واقعیت را از لحاظ معنایی مترادف یکدیگر می داند اما حقیقت به معنای واقعیت نیست مثلاً فیلمی مثل "خاطراتی برای همه فصول" باید دیده شود چون حرف از حقیقت می زند و اصولاً فیلمی چالش برانگیز است این در حالی است که در همین جشنواره فیلم هایی وجود داشتند که از جذابیت های موضوعی ویژه ای برخوردار بودند اما حقیقت ماجرا نبودند و رد پای فیلمساز در صحنه سازی ها و نشان دادن واقعیت ماجرا دیده می شد.
دانش اقباشاوی در تکمیل صحبت های ثانی گفت: در ارزیابی مجموع فیلم ها نگاه داوران به هم نزدیک بود اما آن چه برای من اهمیت داشت این بود که توجه می کردم کدام فیلمساز فیلمی خوب و قابل دفاع با امکانات کمتر و محدودتر ساخته است. ساخت فیلمی مدنظر من بود که با امکانات محدود باورپذیری و واقع گرایی را همزمان در مخاطب ایجاد کند و نکته قابل توجه این که همین فیلم در همین جشنواره توانسته بود پهلو به پهلو با فیلم های پرهزینه رقابت کند.
این فیلمساز که نخستین اثر بلند سینمایی خود با عنوان "تاج محل" را در نوبت اکران دارد در توضیح صحبت هایش بیان کرد: بحث حقیقت از جمله بحث هایی است که من اعتقاد بسیاری به آن دارم و سعی می کنم فیلم هایی را ببینم که بیانگر حقیقت است و فاکتور دوم در ارزیابی یک فیلم خوب این است که فیلمساز عافیت‌طلبانه فیلم نساخته باشد. به اعتقاد من دوربین یک امانت دست ما است که باید به درست ترین شکل ممکن و با نگاه تعهد اجتماعی با آن برخورد کنیم.
وی در پایان سخنان خود در این نشست بیان کرد: نکته سوم اینکه یک فیلم مستند حقیقت‌جویانه فیلمی است که مستقل ساخته شده و ارتباط بی واسطه با مخاطب دارد.
به گزارش خبرنگار مهر، پس از پایان جشنواره سینما حقیقت در تهران 21 فیلم برای داوری به جشنواره سینما حقیقت به آبادان ارسال شد که داوران از بین این 21 فیلم 5 برگزیده را معرفی کردند.
نظر شما