کتایون ریاحی، بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار مهر از انتشار دو مجموعه از داستان‌هایش توسط انتشارات شمع و مه خبر داد و گفت: مجموعه‌ای از قصه‌هایم قرار است در قالب کتابی با عنوان «یک پنجره برای من» از سوی نشر شمع و مه منتشر شود که شامل داستان‌ها و فیلمنامه‌های من است؛ کارهایی که از 20 سال قبل تا حدود دو سال قبل نوشته شده است.
وی ادامه داد: من قبل از ورود به بازیگری، کار نویسندگی را انجام می‌دادم و از طریق همین حرفه بود که وارد کار بازیگری شدم. در 20 سال گذشته نیز نوشتن را جسته و گریخته ادامه دادم، اما هیچ‌گاه نخواستم که قصه‌هایم را منتشر کنم. البته این موضوع را هم باید بگویم که گاهی در این سال‌ها کار بازیگری به اندازه‌ای وقت مرا می‌گرفت که از نوشتن باز می‌ماندم.
ریاحی تاکید کرد: این داستان‌ها آثار من تا یکی دو سال قبل را شامل می‌شود و داستان‌های دو سال اخیرم نیز در آینده در قالب مجموعه‌ای مستقل منتشر می‌شود.
این بازیگر عرصه سینما و تلویزیون در ادامه از انتشار مجموعه‌ای از داستان‌هایش با نام«ماهی قرمز» نیز خبر داد و گفت: این مجموعه شامل داستان‌هایی است که به زبان کودکان نوشته شده، اما مخاطبش تنها کودکان نیستند و طیفی عمومی از مردم قابلیت استفاده از آن را خواهند داشت. این مجموعه قرار است به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شود که ترجمه انگلیسی آن توسط کارولین کراسپی و تصویر‌گری آن نیز توسط نگین احتسابیان صورت گرفته است. این کتاب در کنار نسخه چاپی خود به صورت Adiuo Book نیز منتشر خواهد شد.
ریاحی در ادامه و در پاسخ به سئوالی در مورد موضوعات مطرح شده در داستان‌هایش گفت: من طیف متنوعی از موضوعات را در داستان‌هایم به کار برده‌ام؛ از قصه‌هایی با موضوع گرایش به طبیعت تا قصه‌هایی با موضوع شناخت هویت انسان و ایران که تمی اجتماعی دارد. البته برخی از این قصه‌ها پیش از این در قالب فیلمنامه نوشته شده بود که برای درج در این کتاب از آن قالب خاص خارجش کردم و به صورت داستان در کتاب آوردم.
این بازیگر در ادامه و در پاسخ به سئوالی در مورد اینکه چرا تاکنون این داستان‌ها را منتشر نکرده است، گفت: فکر می‌کنم دیگر زمانش فرا رسیده بود که این قصه‌ها منتشر شوند و به طور طبیعی منتشر نشدن آنها تا قبل از این به دلیل این بود که حسم می‌گفت زمان انتشارش فرا نرسیده است.
وی تاکید کرد: من هنر را یک مجموعه جدای از هم و منفک نمی‌دانم. از نظر من همه بخش‌های هنر به هم پیوسته است. بازیگر هم می‌تواند بنویسد و هم می‌تواند بازی کند. آنچه در این میان اهمیت دارد، خلق هنر است که گاهی ابزار آن تغییر می‌کند.
نظر شما