به گزارش خبرنگار مهر، عباس شيخ بابايي متولد 1335 همدان است که فعاليت هنري خود را از سال 49 با كار تئاتر در همدان آغاز كرد و بعدها وارد عرصه فليم‌سازي و سينما شد؛ "سهراب تا سهراب"، "صنوبرهاي سوزان" و "ياد" از جمله آثار برجسته سينمايي اين كارگردان همداني هستند.
وی در گفتگو با مهر در مورد شروع فعالیت هنری خویش اظهار داشت: از سال 49 تئاتر را با اكبر عاقلان شروع كرديم، او الفباي تئاتر را در دبيرستان‌ها ايجاد كرد و بعد از آن مركز آموزش تئاتر در شهرستان‌ها داير شد و در همدان رضا كشاني مسئوليت اين مركز را بر عهده گرفت که من نیز سال 50 وارد اين مركز شدم. كشاني تئاتر را به صورت علمي آموزش مي‌داد و تفاوت‌هاي تئاتر ايراني با تئاتر غربي را بيان مي‌كرد.
وی افزود : کارهای ما در ابتدا به صورت آزمایشگاهی بود، شش ماه پس از اينكه از اين مركز فارغ‌التحصيل شدم و به همراه رضا مهري، قاسم زارع و چند نفر دیگر گروه تئاتر بوعلي را تشكيل داديم و نمایش‌هايي مثل «ما را مس کنید» که در مرکز آموزش تئاتر هم آن را اجرا می‌کرده بوديم، روي صحنه مي‌برديم.
شیخ بابائی که در نویسندگی تئاتر نیز کارنامه مطلوبی دارد در این مورد گفت: بعدها من از بازیگری زاویه گرفتم و شروع کردم به نمایشنامه نویسی، سال 54 نمایش‌نامه‌ای نوشتم به نام «آل» که به خراب کردن خانه‌های تپه مصلا مربوط می‌شد و در مخالفت با اقدامات رژيم شاه بود که در ژانر وحشت نیز اجرا می‌شد که این کار در بیشتر شهرهای ایران به روی صحنه رفت و بعد از این نمایش من و قاسم زارع از گروه بوعلی به گروه آزادشهر رفتيم كه در آن زمان جلال میرزا پور مدير آزادشهر گروه بود.
وی که مدتی نیز در تئاتر تهران فعالیت کرده است ابراز داشت : در سال 55 نمايشنامه‌اي از روي شاهنامه نوشتم و آن را در گروه آزاد شهر اجرا كرديم و چون تخت پادشاهي در اين كار سرنگون مي‌شد، با ما برخورد شد و من براي توضيح در مورد اين نمايشنامه احضار شده و بعد از آن مجبور به فرار شدم و به قم رفتم و براي طلبه‌ها كلاس فن بیان گذاشتم.
این کارگردان عرصه تئاتر کشورمان ادامه داد: بعد از آن به تهران و كارگاه نمايش رفتم؛ آنجا زير نظر عباس نعل‌بنديان تئاتر مدرن كار مي‌كردم، وقتي آب‌ها از آسياب افتاد، دوباره به همدان بازگشتم و دو تئاتر «اتفاق 56» و «توي اين شهر كوچيكـ» را كارگرداني كرده و براي اجرا به ساري برديم كه هر دو نمايش در جشنواره اين شهر اول شدند که يكي از رقيبان ما در اين جشنواره بهزاد فراهاني بود كه نمايش «سنگ و برنا» را آورده بود.
این پیشکسوت تئاتر همدان افزود: دي ماه سال 57 نيز نمايشي را تمرين كرده بوديم كه اسفندماه همان سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي آن را در دانشگاه بوعلي اجرا كرديم و جمعيت زيادي آمدند که تئاتر همدان بعد از انقلاب با اين نمايش كليد خورد و پس از آن از فروردين 58 در باشگاه معلمان شروع به نمايش فيلم كردم.
شیخ بابائی در مورد تحولي در زمينه تئاتر همدان پس از پیروزی انقلاب به وجود آمد ، اظهار داشت: بعد از انقلاب قبل از اينكه جشنواره‌اي براي تئاتر برگزار شود، سال 61 اولين جشنواره استاني تئاتر در همدان برگزار شد و بعد از آن براي علاقمندان تئاتر شهرستان‌ها، كلاس شبانه‌روزي تئاتر را برگزار كرديم که همزمان با اين كار تالار فجر كه به صورت يك انبار بود، اجاره و توسط بچه‌هاي تئاتر به سالن نمايش تبديل شد اما شهردار به خاطر اين مسئله شكايت كرد.
تئاتر در استان همدان باید يك ركود کیفی مواجه است
شیخ بابایی با گذشت چند دهه از فعاليت نمايشي‌اش در همدان، همچنان دغدغه تئاتر استان را دارد و تاکید کرد: شما اين فعاليت‌ها را در نظر بگيريد و حجم آن اجراها با آلان مقايسه كنيد؛ اگر واقع‌نگر باشيم مي‌بينيم كه علیرغم حمایت هایی که صورت می گیرد در حال حاضر در زمينه تئاتر در استان همدان يك ركود کیفی برقرار است.
وی گفت : بعد از ما كساني آمدند كه كارهاي خوبي انجام دادند اما در ادامه نابسامانی وضعيت تئاتر بخصوص در بعد مالی آن ، باعث شد كه اين دوستان هم تئاتر همدان را رها كنند و اكثراً براي ادامه فعاليت به تهران بروند اما امیدواریم که با توجه به فضایی که برگزاری جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان در تئاتر استان ایجاد شده شاهد رشد و شکوفایی بیش از پیش در این حوزه باشیم .
نظر شما