به گزارش خبرنگار مهر در پی درگذشت « سید جلیل قریشی‌زاده» شاعر و ادیب کرمانشاهی کشور با تخلص « وفا کرمانشاهی» مجلس یادبودی با حضور شاعران، ادبا و اهالی فرهنگ روز جمعه 6 دی ماه از ساعت 14 الی 16 در مسجد امام جعفرصادق(ع) واقع در کوی کارمندان شمالی برگزار خواهدشد.
مرحوم قریشی‌زاده در سال ۱۳۱۴خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. وی از دوران کودکی به شعر و شاعری علاقه مند بود و همیشه در محافل و انجمن های ادبی حضور می یافت. جلیل وفا در سال ۱۳۴۰ با کمک برادر بزرگ تر خود، بدرالدین قریشی زاده متخلص به «فاخر» و تنی چند از شاعران و هنرمندان، اقدام به تاسیس انجمن ادبی سخن نمود.
انجمن سخن یکی از انجمن های وزین و معروف در طول تاریخ ادب و هنر کرمانشاه بوده و نشریات به جا مانده از آن که در برگیرنده اشعار اعضا انجمن بود گواهی بر این ادعاست.
وفا در مدت زمانی که انجمن سخن تشکیل می شد ماهنامه نشریه ای که در برگیرنده اشعار اعضای انجمن بود را منتشر می ساخت که اکنون بعد از گذشت بیش از یک ربع قرن ماخذ مهمی برای کسانی است که در ادب و شعر تحقیق و تفحص دارند.
وفا در سال ۱۳۶۳ و بعد از گذشت بیش از ده سال از درگذشت «اسدالله عاطفی»، مجموعه ای از غزل های وی را با نام «مرگ امید» منتشر کرد. همچنین وی در سال ۱۳۶۷ کتاب «باغ ابریشم» که شامل مجموعه غزل های شعرای معاصر کرمانشاهی بود را زیر چاپ برد، این کتاب شامل تعدادی از اشعار بیش از ۸۰ شاعر کرمانشاهی است که خود وفا نیز در ابتدای آثار هر شاعر غزلی را نیز برای آنان سروده است.
وفا در مقدمه این کتاب چنین آورده است: «حال و هوای این مجموعه غزل است و در شعر امروز هم هنوز جای خود را ترک نکرده و نمی کند با ترکیب های نو و زبانی در خور زمان حال که جای حرف بسیار دارد …». آخرین اثر جلیل وفا با عنوان «کندوکاوی در پاره ای از واژه های شاهنامه» در سال ۱۳۹۰ توسط انتشارات مهر ویستا منتشر شده است.
وی در این کتاب کارِ تصحیح کنندگان و پژوهشگران شاهنامه را مورد نقد و بررسی قرار داده است و در این زمینه می گوید: «واژه های بسیاری در شاهنامه موجود است که معنای آن اشتباه گزارش شده و من این اشتباهات را اصلاح کرده ام. این کتاب شامل ۲۰ واژه با معانی متفاوت است که اگر پژوهشگران به صورت فکری نیز بر روی واژه ها تامل می کردند، به معنای درست آن پی می بردند. با توجه به اینکه از جوانی با شاهنامه سر و کار داشته ام، نتوانستم در مقابل برخی از اشتباهات فاحش بیکار بنشینم».
دکتر میر جلال الدین کزازی در مقدمه این کتاب آورده است: «… وفا که چونان مردی از شهر یلان و پردلان، از خوی و خیمی حماسی و دلاورانه بهره دارد و به شاهنامه چنان متنی سپند و آیینی می نگرد، در این کتاب کوشیده است تا آن چه را دیگران در زمینه ی شاهنامه پژوهشی فراپیش نهاده اند و در چشم او لغزش آمیز و یا نادرست است، بر رسد و بکاود و سره را از ناسره جدا بدارد و بازبشناساند».
وفا علاوه بر این که شاعری قوی و پژوهشگر دقیقی بود در خوشنویسی و موسیقی نیز دستی بر آتش داشت و آثاری همچون تاب‌های مرگ امید، غزل در قلمرو شعر معاصر، باغ ابریشم و کندوکاوی در پاره‌ای از واژه‌های شاهنامه و مسئولیت انجمن ادبی سخن بخشی از دستاوردهای وی در حوزه ادبیات بوده است.
وی از سال 64 در کرج سکنی داشت و در طول این مدت ارتباط خود را با شعرا و نویسندگان هم دیاری خود قطع نکرده بود تا اینکه سوم دی ماه در اثر کهولت سن دار فانی را وداع گفت.
گروهی از شاعران البرزی در پاسداشت یاد او اینگونه سروده اند:
گزیده شاعر حق گو زجمع یاران رفت
به قهر سال وفا از جفای دوران رفت
گوهر شناس سخن های ناب فردوسی
وطن شناس حماسه سرای ایران رفت.... یاد جاوید باد
نظر شما