به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله قرهی در درس نکته های قرآنی گفت: حضرت حقّ در این آیات شریفه می فرمایند: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ نافِلَةً وَ كُلاًّ جَعَلْنا صالِحين وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَإِقامَ الصَّلاةِ وَ إيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدين»[12].
در این آیات دلیل این که اینها توانستند اهل امامت شوند، «وَکانوا لَنا عابِدین» بیان شده؛ یعنی اینها بندگان حقیقی خدا هستند.
آنچه برای پیامبر عظیم الشّأن(ص) مهم است و ایشان شرافت خود را در آن می دانند، عبد خدا بودن است. هیچ موقع رسالت برای پیامبر(ص) مهم نبوده، البته نه به این معنا که رسالت مهم نباشد، بلکه آنقدر که بندگی برای حضرت ارزش دارد، رسالت ارزش ندارد. در قرآن کریم و مجید الهی نیز این مورد تبیین شده است. در نماز، هم به خود پیامبر(ص) و هم به ما امر شده است که بعد از شهادت به وحدانیّت پروردگار عالم، بگوییم: «وَ اَشهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسولُه».
«وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» آنها را پیشوای مردم ساختیم تا خلق را هدایت کنند. یکی از خصایص امامان الهی این است که همیشه مردم را به خدا - نه به خودشان - دعوت می کنند.
لذا اگر کسی بنده باشد، به مقام یقین هم نزدیک می شود و حضرات معصومین(ع) بندگان حضرت حقّ هستند.
نظر شما