|
| |
|
دكتر غلامحسين ابراهيمي ديناني، استاد فلسفه دانشگاه تهران و عضو فرهنگستان علوم، در گفتگو با خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، درباره جايگاه مفهوم امام زمان (ع) از نظر فلسفي و معنوي در انديشه كربن اظهار داشت : ما بايد در ابتدا مقصود خود را از فلسفه و معنويت تبيين كنيم. چرا كه ما معنويتي غير از عقلانيت نمي شناسيم و كربن هم غير از عقلانيت، معنويتي نمي شناخت. مگر عقلانيت مي تواند جداي از معنويت باشد. اگر معنويت، عقلانيت نباشد چه معنويتي است. دكتر ديناني افزود : كربن، از جمله افرادي است كه در دوران زندگى علمى خود، در پى گذر از انديشه هاى وجود شناختى فيلسوفاني مانند : هايدگر و ادموند هوسرل، با حكمت شرقى شيعى آشنايى حاصل كرده و به دنبال مطالعات چندين ساله، به وجود مبارك امام عصر و معنويت بى بديل ساير ائمه شيعه تمايل قلبى و يقين عينى و عقلانى يافته است. استاد فلسفه دانشگاه تهران تأكيد كرد: بدون شك فكر شيعه از آغاز كار فلسفه اي را تقويت كرد كه از سنخ فلسفه نبوى بود و با دين نبوى انطباق كامل داشت. كربن بدرستى اين نكته را مورد توجه قرار داده كه فلسفه نبوى اصولاً فلسفه اى مربوط به آخرالزمان است. به گفته او فلسفه نبوى مستلزم انديشه اى است كه نه به وسيله سابقه تاريخى محصور مىشود، نه با كلمات و الفاظى كه با تعليم و در قالب عقايد جزمى محصور باشد محدود مى گردد و نه در جرياني كه منابع و قوانين و منطق استدلالى آن افق را حد بندى كند مشخص مىشود. كربن قصد داشت از طريق عقلاني به معنويت امام زمان برسد و به اين امر هم دست پيدا كرد. دكتر ديناني با اشاره به انديشه هاي سهروردي و مفهوم سرزمين امام غايب و تأثير اين تفكر بر كربن گفت : حكايات سهروردى و قصص موجود در تفكرات سهرودي كه حكايت نيل به سرزمين امام غائب را باز مى گويند، هيچ يك خيال واهى و غيرواقعى و تمثيلى نيست، بلكه مقصود، ديدار باطنى و خيال صادق است. پس به گفته كربن براى مشاهده امام غايب در دوران غيبت نيز بايد در افق وجودى امام غائب قرار گرفت. به عبارتى اين كلمات راز وجود ماوراى طبيعى امام غايب را در ذهن بيان مى دارد. عضو فرهنگستان علوم تأكيد كرد: امام زمان از نظر كربن يك موجود زنده كه داراي معنويت زنده اي است. او معنويت را زنده مي ديد و براي او معنويت اوهام نبود. معنويت براي كربن در جهت ظهور عقل است. البته نه عقل تجربي علمي كه تمام مشكل ما اين است كه نمي توانيم خودمان را از اين قيود خلاص كنيم و تصور مي كنيم عقل همان تجربه زيستي است. عقل از نظر كربن زنده است و امام زمان نيز مظهر عقل است و هميشه نيز وجود دارد. براي همين است كه به امام زمان باور دارد. استاد انجمن پژوهشي حكمت و فلسفه ايران در پايان اظهار داشت : وقتي كه كربن واژه امام زمان را به كار مي برد همه وجودش همين مسئله بود . سرمايه حيات و فكر و مبناي كربن همين بود و اگر اين ر ا از او مي گرفتيد مي مرد. او مبناي كار را بر اساس يك موجود انسان كامل زنده كه همان ظهور معنويت است و در يك انسان كامل كه هميشه هست مي دانست. تمام حيات عقلاني كربن همين حرف بود. |
هانري كربن امام زمان را موجود زنده اي مي داند كه داراي معنويت زنده اي است. معنويت براي كربن در جهت ظهور عقل است، عقل از نظر كربن زنده است، امام زمان نيز مظهر عقل است و هميشه نيز وجود دارد.
کد خبر 230414
نظر شما