جای خالی صنایع دستی در برنامه‌های کلان / پیشنهاد تشکیل شرکت سهامی خصوصی صنایع دستی

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت روز جهانی صنایع دستی پیش از ظهر روز بیستم خرداد ماه در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی با حضور اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور و جمعی از هنرمندان صنایع دستی و سفرای کشورهای خارجی برگزار شد.

در این برنامه بهمن نامور مطلق معاون صنایع دستی کشور گفت: امروز بیست و چهارمین نمایشگاه داخلی صنایع دستی، چهارمین نمایشگاه بین‌المللی و نخستین نمایشگاه صنایع دستی کشورهای اکو افتتاح می شود. آئین های بزرگداشت صنایع دستی امسال در چهار محور اصلی برگزار می شود. گردهمایی افتتاحیه امروز، نمایشگاه بزرگ تهران، برنامه های استانی و فعالیتهای گفتمان سازی از جمله این برنامه هاست.

وی ادامه داد: برنامه های این بزرگداشت در تهران یک هفته و در استانها 10 روز به طول می انجامد و گسترده تر از آن هستند که بتوانم توضیح دهم. مرسوم است در چنین روزی گزارشی از وضعیت صنایع دستی بخصوص بخش بازرگانی داده شود، اما می خواهم بگویم اگر بخواهیم دوباره در زمره قلندران صنایع دستی جهان قرار بگیریم به نمایندگی از فعالان اتحادیه ها و کارشناسان صنایع دستی اعلام می کنم که حمایت های مالی و اعتباری اگرچه نسبت به سالهای گذشته بیشتر شده، اما برای جبران کوتاهی های گذشته لازم است بیشتر به بدنه صنایع دستی کمک شود آنهم با طرح هایی مانند صندوق حمایت، تشویق بانک ها و افزایش اعتبارات معاونت صنایع دستی.

نامورمطلق افزود: بسیاری از مشکلات مالی مالی و اعتباری نیستند بلکه حقوقی و تشکیلاتی هستند. در این 10 سال گذشته جایگاه حقوقی و تشکیلاتی صنایع دستی نازل شده است. حضور نمایندگان این حوزه در نهادهای تصمیم گیر مانند اشتغال، صادرات غیرنفتی، قاچاق کالا و... کمرنگ تر شده است.

معاون صنایع دستی کشور همچنین گفت: جای خالی صنایع دستی در برنامه های کلان و صنعت های بالادستی بیانگر بی توجهی برنامه‌ریزان و عدم شناخت آنها از ظرفیت ها و چشم اندازهای این هنر و صنعت است.

وی یکی از بزرگترین مسائلی که موجب تضعیف در حوزه صنایع دستی شده است را جدایی فرش از صنایع دستی دانست و تصریح کرد: این جدایی بر خلاف اصول اقتصاد مقاومتی است که رهبر معظم انقلاب ابلاغ کرده اند به همین علت برای مواردی مانند ساماندهی مواد اولیه یا بازاریابی داخلی و بخصوص خارجی، هزینه های دیگری انجام می شود، در صورتی که سرشت و طبیعت آنها یکی است.

نامورمطلق در ادامه بیان کرد: برای اینکه صنایع دستی کشور شاهد جهش بزرگ باشد به کمک کارشناسان خبره دولت در حوزه های بازرگانی، صادرات و فناوری نیاز است.

معاون صنایع دستی کشور افزود: در بخشنامه ای از سوی دکتر نهاوندیان ابلاغ شد که دستگاههای دولتی موظفند هدایای خود را از صنایع دستی تهیه کنند، اما باید اقلام مصرفی و بخصوص تزئینی نیز از صنایع دستی و هنرهای سنتی تهیه شوند تا نه فقط چرخه اقتصادی این بخش اشتغال‌زا و هویت ساز بهتر بچرخد، بلکه به لطف این آثار که به طور مستقیم با دستان هنرمندان خلق می شود، فضای کار و زندگی را انسانی تر کنیم.

در ادامه این برنامه از سنگاب قلم زنی فیروزه کوبی که توسط هنرمندی بنام حافظ پرست از استان اصفهان تهیه شده بود، رونمایی شد. این سنگاب با مس کار شده و به شکل فیروزه ای روکاری شده است.

پس از آن راغفر از هنرمندان صنایع دستی سخنانی را بیان کرد. او گفت: با انهلال سازمان صنایع دستی که به شکل دولتی عمل می کرد، امور مختلف تصدی اعم از فراهم کردن تسهیلات تعطیل شد و نهاد جایگزینی نیز برای آن شکل نگرفت. شاید نخستین گام حمایت دولت برای احیای این سازمان تشکیل یک شرکت سهامی خصوصی باشد که سهامداران آن نیز عمدتا هنرمندان این صنعت هستند.

وی گفت: صنایع دستی یک صنعت سبز است که آلودگی زیست محیطی ندارد حمایتهای دولت در اصلاح محیط و شرایط کاری صنایع دستی و نظم بخشی از طریق وضع قرارداد توانسته آسیب های این صنعت را کم کند و آن را به یک صنعت پاک تبدیل کند.

این هنرمند صنایع دستی تصریح کرد: 800 فروشگاه در داخل کشور و دو پایگاه در خارج از کشور برای بازرگانی در حوزه صنایع دستی مناسب نیست دولت باید بسته حمایتی کامل و قابلب اجرا تدوین کند تا تسهیلات و اعتبارات بانکی و کمک های بلاعوض برای هنرمندان قابل دسترس باشد چون تا پیش از این چنین اقدامی برای هنرمندان کمتر وجود داشت.

همچنین مهدی اژدری از هنرمندان دیگر صنایع دستی بر ضرورت تشکیل کمیته های ارزشیابی کالاهای دستی تاکید کرد و گفت: باید دایره حقوقی برای رسیدگی به تخلفات تشکیل شود. امیدواریم صحبت ها از ویترین سازی به عملگرایی تبدیل شود.

در ادامه این برنامه از هنرمندان برتر با حضور معاون اول رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی تقدیر و به هر یک از هنرمندان لوح تقدیری، تندیس فیروزه هنر و یک سکه بهار آزادی اهدا شد.

در حوزه سفال و سرامیک از استان البرز سعید فخر موسوی مورد تقدیر قرار گرفت. در حوزه گلابدوزی از گیلان عباس حافظی خمامی، در حوزه ورشوسازی از لرستان ماشاءالله فرخ پی، در حوزه سفال از استان یزد ناصر پهلوان شمس میبدی، در حوزه زیورآلات سنتی از قم ابراهیم شمشادی پور، در حوزه شیشه از تهران مهرآوری، در حوزه پژوهشگر برگزیده از تهران اسماعیلی ولی اردلان مورد تقدیر قرار گرفتند.

همچنین در حوزه پایان نامه برگزیده از استان البرز شعبانعلی قربانی در بخش کارآفرین برگزیده، ناهید رحمانپور از تهران و صادرکننده نمونه حمیدرضا ذولانوار معرفی شدند.

در بخش فولاد و حجم حسن کیانی از اصفهان، افسان مدیرامانی از تهران در بخش طراحی و پارچه و گرگین شاه نظری از آذربایجان شرقی مورد تقدیر قرار گرفتند.

در این برنامه همچنین نام بیشتر مدیران کل و معاونین صنایع دستی استان های کشور خوانده شد تا به عنوان فعالان برای برگزاری نمایشگاه بین‌المللی صنایع دستی از آنها قدردانی شود.

همچنین در این برنامه سیدمصطفی قاسمی که چندی پیش موضوع برکناری وی مورد توجه رسانه ها قرار گرفته بود، حضور پیدا کرد.

سهیل محمودی از شاعرانی که اجرای این مراسم را برعهده داشت در میان سخنان خود ناگهان خشمگین شد و بیان کرد: آقای جهانگیری من نمی‌دانم چرا دوستان شما در ریاست جمهوری اینقدر وسط صحبت های من می پرند و می گویند زودتر برنامه را تمام کنید در حالی که پیام استاد فرشچیان هنوز خوانده نشده است. ایشان افتخار ملت ایران است.

پس از اعتراض سهیل محمودی، معاون اول رئیس جمهور اشاره کرد و گفت که پیام ایشان خوانده شود.

در پیام استاد فرشچیان که از نیوجرسی ارسال شده بود، آمده است که برنامه های روز جهانی صنایع دستی از آن دسته فعالیت هایی است که موجب تقویت این بنیان ارزشمند در کشور می شود.

وی اعلام کرد: هنرهای سنتی در طول تاریخ نه فقط تکنیک و فن تولید بلکه شیوه اصیل و موفق در پرورش نسل های فرهیخته بود که توسط استادی بزرگ انجام می گرفت و شاگردانی که به این ترتیب تربیت می شدند از برجسته ترین عالمان زمان خود بودند. این شیوه متاسفانه امروزه مغفول واقع شده و به همین دلیل در اغلب موارد به جز چند مورد هنرمندان بیشتر فنان هستند تا عالم. همین امر موجب تضعیف بنیان های نظری و حکمی می شود.

در حاشیه این مراسم نمایشگاهی از صنایع دستی و هنرهای سنتی در سالن اجلاس سران برپا شده بود که در میان آنها برخی از کتب بسیار قیمی وجود داشت و بازدیدکنندگان به راحتی آنها را ورق می زدند بدون آنکه حفاظی برای آنها گذشته شود. همچنین آثار منبت کاری، شیشه، سفاال، برنج و تابلو نیز در معرض دید قرار گرفته بود و هر لحظه امکان داشت بازدیدکننده ای به آن آسیب بزند.