به گزارش خبرنگار مهر، کم عرض بودن جاده و نداشتن امکانات روشنایی، رمپ‌های جدا کننده، آسفالت نامناسب و نداشتن قرارگاه پلیس راهنمایی و رانندگی از مشکلاتی است که اهالی منطقه گهرباران از آن رنج می برند.
جمعی از اهالی با ارسال نامه به دفاتر رسانه های استان از جمله خبرگزاری مهر، خواهان انعکاس مشکلات و توجه مسئولان امر برای رفع مسائل دیرینه آن شده اند.
در این نامه آمده است، با توجه به گذشت حدود 36 سال از انقلاب شکوهمند اسلامی و قرار گرفتن نیروگاه شهید سلیمی نکا، منطقه گهرباران در مسیر منتهی به بندر امیرآباد، شرکت شیر و گوشت مهدشت به عنوان یک شرکت برتر تولیدات دامی در استان، قرار داشتن پناهگاه حیات وحش دشتناز، مزرعه‌های نمونه کشاورزی دشت ناز در کشور، مسیر منتهی به سواحل گهرباران از داشتن جاده‌ای مناسب محروم است.
جاده منتهی به منطقه گهرباران یک جاده فرعی است که خدمات بین‌المللی ارائه می‌دهد و از مشکلات دیرینه ای رنج می برد که رفع آن نیازمند همت جهادی مدیران است.
قابل ذکر است شغل بیشتر مردم این منطقه با توجه به پرورش نخبگان و تحصیل کردگانی در سطوح مدیریتی استان، کشاورزی است و مردمان این منطقه در تولیدات مواد غذایی تلاش زیادی دارند، اما به دلیل نداشتن جاده‌ای مناسب هر روزه شاهد از دست دادن عزیزانشان در تصادفات مکرر رانندگی هستند و روزی نیست که مردم این منطقه در داغ از دست دادن عزیزانشان سوگوار نباشند.
درپی تصادف‌های مکرر واقع شده در محور پرتردد گهرباران و عدم توجه مسئولان استانی و کشوری در سال‌های گذشته به این منطقه محروم، مردم این بخش با ارسال رنجنامه‌ای به مسئولان و رسانه‌ها خواستار رسیدگی عاجل به مرگ و میر ناشی از تصادفات مکرر شدند.
یک نسخه از این رنجنامه با امضای روسای شوراهای اسلامی و معتمدان روستاهای 22 گانه این منطقه از مازندران در اختیار خبرنگاران در شهرستان میاندورود قرار گرفت که عینا درج میشود.
در این رنجنامه آمده است: منطقه گهرباران در شهرستان تازه تاسیس میاندورود دارای 22 روستا با مردمانی کشاورز و دلسوز به انقلاب و نظام اسلامی که دینداری و اسلام‌داری اهالی روستاهای این منطقه زبانزد خاص و عام است.
مردمان روستاهای گهرباران در طول جنگ تحمیلی همواره چه در پشت جبهه‌ها با پشتیبانی مادی و معنوی و همچنین تقدیم 88 شهید گلگون کفن در راه اعتلای فرهنگ غنی انقلاب اسلامی تلاش وافری از خود به نمایش گذاشتند.
تعبیر جاده مرگ درباره جاده‌ای که به نام «گهرباران» معروف است تعبیر درستی نیست اما مرگ در جاده‌های این منطقه همیشه خاطر تلخ را برای این مردم به ارمغان آورده است.
بستن جاده و یا اعتراض به نداشتن امکانات جاده‌ای ایمن کمترین کاری است که شاید دیگران انتظار داشته باشند که مردمان با فرهنگ این منطقه انجام دهند اما باز هم به دلایل مختلف سکوت را با داغ فرزندان‌شان عجین می‌کنند تا نشکند صبوحی در خم آبروی یار....
آنچه در پایان نامه اهالی 22 روستای منطقه گهرباران قابل ذکر است نوای لالایی پدری است که در روزهای گذشته در سانحه دلخراش رانندگی شاهد از دست دادن عزیز دردانه‌اش بود و فقط در یک جمعه بغض آلود گفت: مگر مردم گهرباران چه گناهی کردند که لیاقت داشتن جاده‌ای حتی نیمه معمولی را ندارند...
با وجود تلاش‌های نافرجامی که در گذشته برای بهبود و سامان‌بخشی محور گهرباران شده است اما مردم این منطقه هر روز خبرهای ناگواری از تصادفات و مرگومیر ناشی از آن را به قیمت فروپاشی خانواده‌هایشان میشنوند اما هنوز به مدد مسئولان امید دارند.
مرگ شش عضو خانواده طی دو فقره تصادف
اوج این وقایع دردناک در یک ماه گذشته بود که تنها در فاصله 10روز وقوع دو در این محور منجر به مرگ 6 نفر و فروپاشی سه خانواده شد. رنجنامه مردم 22 روستای گهرباران با امضای اعضای شورای اسلامی روستای گهرباران در اختیار رسانه‌های استان قرار گرفته است.
این نامه در رونوشتی به دفتر مقام معظم رهبری، نهاد ریاست جمهوری، دفتر نماینده ولی فقیه در مازندران، دفتر استاندار مازندران، دفتر امام جمعه میاندورود، دفتر فرماندار میاندورود، صدا و سیمای مرکز مازندران، نمایندگان مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی، دفاتر سرپرستی خبرگزاری‌های مازندران، روزنامههای محلی و هفتهنامههای استان ارسال شده است.
قابل ذکر است فاصله این جاده از مرکز میاندورود«شهر سورک» 15 کیلومتر و از مرکز استان مازندران حدود 30 کیلومتر است.
نظر شما